‘Dit vonnis is geveld door de wachters,
dit oordeel geveld door de heilige engelen,
opdat de levenden weten dat de hoogste God
boven het koningschap van de mensen staat:
Hij bepaalt wie het ambt krijgt toebedeelt,
zelfs de laagste onder de mensen
kan daartoe verheven worden.‘
(Uit Daniël 4 : 7-15 vers 14)

‘Hij ademt eerbied voor de Heer;
Zijn oordeel rust niet op uiterlijke schijn,
noch grondt hij zijn vonnis op geruchten.
Over de zwakken velt hij een rechtvaardig oordeel,
de armen in het land geeft hij een rechtvaardig vonnis.‘
(Uit Jesaja 11 de verzen 3-4)

Geciteerd: Naar menselijke berekening was Christus’ geboorte uit Maria niet te verwachten. Want aldus heeft Jesaja verkondigd (Jesaja 11: 1 v.v.): “Er zal een rijsje voortkomen uit de stam van Jesse en een bloem uit zijn wortel opgroeien, waarop de Heilige Geest rusten zal“. De “stam” en de “wortel” is het geslacht van Jesse of David, in het bijzonder de maagd Maria, het “rijsje” en “de bloem” is Christus.

Welnu, evenals het er niet naar uitziet, integendeel ongelofelijk is, dat uit een dorre stam en een aangestoken wortel een mooi rijsje en een fraaie bloem opgroeit, zo zag het er ook niet naar uit, dat de maagd Maria van zulk een kind moeder zou worden.

Want ik ben van mening, dat zij niet alleen hierom “stam” en “wortel” genoemd wordt, omdat zij bovennatuurlijk, in ongerepte maagdelijkheid moeder is geworden, gelijk het boven de natuur uitgaat, dat een rijsje op een dood stuk hout groeit, maar ook nog om een tweede reden. De koninklijke stam en het geslacht van David, dat eens in grote ere, macht, rijkdom en voorspoed groende en bloeide in de tijden van David en Salomo, stond toen ook bij de wereld in aanzien; maar ten laatste, toen Christus zou verschijnen, hadden de priesters zich deze eer toegeëigend, en het koninklijke geslacht van David was van armoede en verachting als een dood stuk hout, zó dat er geen hoop bestond en het er niet meer naar uitzag, dat daaruit nog eens een koning tot grote eer zou komen.

En juist, als deze voortgang tot onaanzienlijkheid haar diepste punt heeft bereikt, verschijnt Christus en wordt uit de verachte stam, uit het geringe, arme maagdeke geboren; daar groeit het rijsje en de bloem uit haar, die de dochter van heer Annas of Kajafas niet voor haar minste dienares had waardig gekeurd.

Aldus voltrekt zich, wat God werkt en aanziet, in de diepte, terwijl mensen zien en streven alleen naar het hoge. Dat nu is de aanleiding tot haar loflied; dit willen wij thans woord voor woord beluisteren.

Uit: De Lofzang van Maria, het Magnificat, 1521 door Maarten Luther in zijn functie als kapelaan opgedragen aan Johan Frederik, Hertog van Saksen, Landgraaf van Thüringen en Markgraaf van Meissen.

Zie ook:

• ‘Aandacht en eerbied voor Maria…‘,
• ‘In de diepte leren we God liefhebben en loven…‘,
• ‘Het echte zingen van het Magnificat…‘
• ‘Zullen wij de ‘Hartenkenner’ wat wijs kunnen of moeten maken?‘
• ‘Hij wil in geest en in waarheid geprezen zijn…‘
• ‘Houdt dan de lofzang gaande!‘

Bron citaat:  maartenluther-nl-com/Luther ‘Lofzang van Maria’ (pdf)

Bron afbeelding:  Biblia-com