JC33NL – Christelijk geloven in Nederland

‘Ik heb je slechts een ogenblik verlaten, maar met open armen zal ik je weer ontvangen’ (…) … Ik zal me weer over je ontfermen met een eeuwig durende liefde, zegt de HEER, Die je vrijkoopt.’ (Uit Jesaja 54 uit de verzen 7-8)

Geciteerd: Christus zegt: ‘Aan armen wordt het Evangelie verkondigd.’ Omdat nu de ware christenen in dit leven steeds weer aanvechting, treurigheid en droefheid voelen, daarom leert ons de samenvatting van de tien geboden ook, dat we niet alleen God, maar ook onze naaste moeten liefhebben en troosten. Andersom: degenen die midden in zulke aanvechtingen zitten moeten zich ook laten troosten (1), en Gods Woord meer geloven dan hun eigen gedachten (2) en de ingevingen van de boze met zijn vurige leugenpijlen.
[Maarten Luther: Tischreden aus Veit Dietrichs und Nicolaus Medlers Sammlung, WATR 1, Nr. 865]

(1) Daarom: blijf de middelen gebruiken, blijf Bijbellezen en bidden, verzuim niet de samenkomsten van Christus gemeente bij te wonen en daar ook het Avondmaal te gebruiken!
(2) Zie 2 Korintiërs 1 : 3-11 (m.n. vers 8-9)

> Leestips: Psalm 123, Jesaja 54, Handelingen 7 : 54 t/m 8 : 8 en Romeinen 8 : 31-39.

Bron citaat: ‘Vertroost elkaar met deze woorden…’ – Citaat/meditatie van 7 juni – Den Hertog uitgeverij (Houten, 2022)

‘Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, engelen noch machten noch krachten, heden noch toekomst, hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die Hij ons bewezen heeft in Christus Jezus, onze Heer.‘ (Uit Romeinen 8 de verzen 38-39)

Bron afbeelding: Bible Verse Images

‘Zijn vader zei tegen hem: “Mijn jongen (kind!), jij bent altijd bij me, en alles wat van mij is, is van jou. Maar we konden toch niet anders dan feestvieren en blij zijn, want je broer was dood en is weer tot leven gekomen. Hij was verloren en is teruggevonden.’ (Uit Lukas 15 de verzen 31-32)

Geciteerd 1: De hoorder heeft met de Bijbel een controlemiddel in handen. Ik schrik als een kerkganger tegen mij zegt: „Ik was het niet met u eens, het klopte niet.” Ik zou me geen raad weten als ik het Woord naar mijn hand moest zetten. Het Woord moet mijn hand leiden.”

Geciteerd 2: In navolging van hoogleraar homiletiek prof. W. Kremer onderscheidt u in de prediking drie posities: de Abrahams-, Adams- en in Christus-positie. Kunt u dat toelichten? (1)
„De Adamspositie laat zien dat we allemaal zondaar zijn. Als we in Adam sterven, zijn we verloren. Maar God zij dank is dat niet het enige. De Heere heeft Zijn hand op jongens en meisjes gelegd en gezegd: „Ik ben de Heere, jouw God.” Hij neemt hen op in Zijn verbond – de Abrahamspositie. De doop is daar een geweldig expressiemoment van. Daarom kan ik ook tegen de gemeente zeggen: „U bent allemaal kinderen van God. Maar dan verwijs ik wel gelijk naar de gelijkenis uit Lukas 15: een vader had twee zonen. Die vader was echt vader, maar die oudste zoon was geen zoon. Als je in Abraham bent, wil dat niet zeggen dat je behouden bent. Ja, God is verzoend door het werk van Zijn Zoon, maar richting de mens klinkt de oproep: Laat je met God verzoenen. Als je met Hem verzoend bent, sta je in de Christus-positie. Door de levendmaking ben je Hem ingelijfd. In je eigen hart is dan alleen maar ellende, maar in Christus ben je dan geheiligd.

Opgemerkt: Door onze Doop zijn wij allen van de Adamspositie in de in-Christuspositie geplaatst. De enige vraag die wij elkaar – op grond van Gods Woord! – zullen en mogen stellen is: leven we dan ook naar die in-Christuspositie of zijn we het werk van de heilige Geest aan het bedroeven en aan het weerstaan. En dan worden wij ernstig gewaarschuwd om ons daarvan te bekeren. En dat weerstaan van de heilige Geest en Zijn werk dat gebeurd dus ook al door deze driedeling te maken en die te hanteren in de verkondiging en ook in de huizen van de leden van Christus’ gemeente. Dat zullen deze hoogleraren en allen die deze driedeling hanteren zich DV wel aantrekken en zich daarvan bekeren!

> Leestip: Jesaja 55.

Bron citaten: RD Kerk & religie – ‘Dr. Van Kooten: Preken is niets anders dan de Schrift laten spreken’ – door Laura Hendriksen-Bassa

(1) Hoe bereik ik mijn hoorders? Voor menig predikant is het een worsteling. Een preek maken is geen koud kunstje. Samen met dr. A. Baars en dr. J. Hoek schreef dr. R. van Kooten een driedelig handboek homiletiek. Vrijdagavond wordt het eerste deel gepresenteerd.

‘Want mijn gedachten zijn niet uw gedachten en uw wegen zijn niet mijn wegen, luidt het woord des HEREN. Want zoals de hemelen hoger zijn dan de aarde, zo zijn mijn wegen hoger dan uw wegen en mijn gedachten dan uw gedachten.’ (Uit Jesaja 55 de verzen 8-9)

Bron afbeelding: Pinterest (Pin on Hope)

‘Die jullie niet hebben gezien en toch liefhebt; en nu in Hem gelooft, hoewel jullie Hem niet zien; toch zullen jullie je verblijden met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde, en het einde van jullie geloof daardoor verkrijgen, namelijk de zaligheid der ziel.’ (Uit 1 Petrus 1 de verzen 8-9)

Geciteerd 1a: Wie oprecht gelooft dat hij/zij door het sterven en de opstanding van Christus van de zonde gerechtvaardigd is en van de dood verlost, die zal Hem zeker liefhebben. Hebben we Christus lief, dan zal de Vader ook ons liefhebben (Johannes 16 vers 27). (…) Waaraan kun je merken of iemand Hem liefheeft of niet? Wat is dan het bewijs van deze echte liefde? Zijn Woord geloven! (…) Zo toont Petrus met deze weinige woorden aan dat de christelijke gerechtigheid niets anders is dan Hem te geloven, zonder Hem te zien ( vers 8 ).

Geciteerd 1b: Petrus spreekt hier zo duidelijk over de vreugde in het toekomstige leven (1), dat ik nauwelijks zou weten of er ook op andere plaatsen in de Schrift met zulke heldere en duidelijke woorden over wordt gesproken. En toch kan Petrus het onmogelijk met woorden uitdrukken! Hoewel, zegt hij, jullie heerlijkheid, vreugde en zaligheid zich een tijdlang verborgen houdt, en jullie nu nog op aarde in smaad, droefenis en beproeving moeten leven – door de woede en de boosheid van de duivel en de wereld – doet jullie dat toch geen schade. Heb geduld, het zal spoedig anders worden. (…) Het einde van jullie geloof is eeuwige zaligheid.
[Maarten Luther: Epistel s. Petri gepredigt und ausgelegt, vgl. W(2) 9, 1132 ff (1539)]

Geciteerd 2: We leven hoopvol, omdat er een nieuwe hemel en een nieuwe aarde komen waar al Gods kinderen thuis zullen zijn. We leven hoopvol omdat we zien dat de Here God over de hele aarde aan het werk is om mensen daarop voor te bereiden. Maar die hoop is pas echt als er een kabel loopt van onze ziel naar al die beloften van God. Hoopvol leven doen we als we de zaligheid van onze zielen nu al ervaren (2) door onze levende verbondenheid met de Here Jezus.

(1) Deze vreugde (zaligheid) van het toekomstige leven – waarover Petrus spreekt en die we nu nog niet ervaren – is wat anders dan ‘de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat en die onze harten en gedachten behoeden zal in Christus Jezus’ – waarover Paulus spreekt in Filippenzen 4 : 6-8, en die we al wel opmerken en ervaren.
(2) Gezien (1), meen ik dat we hier zullen schrijven: als we de zaligheid van onze zielen nu al geloven door onze verbondenheid met de Here Jezus door de kracht van de heilige Geest.

PS. In dat hoofdstuk waaruit geciteerd lezen we ook nog: Dat is wat Christus ook Zelf zegt in Johannes 16 vers 10: ‘De heilige Geest zal de wereld overtuigen van zonde, omdat ze in Mij niet geloven; en van gerechtigheid, omdat ik tot de Vader ga, en jullie Mij voortaan niet meer zullen zien.’ Daaruit volgt dat Christus de ware God is, want geloven en vertrouwen mag je alleen in God. Nu, wij geloven in Christus, dat Hij ons kan troosten, helpen en ons uit alle noden kan redden, en ons ook rechtvaardig en zalig kan maken.

Bron citaten 1a/b: ‘Als goud door vuur beproefd – Korte verklaring van de eerste brief van de apostel Petus in 60 overdenkingen’ – Den Hertog uitgeverij (Houten, 2020)
Bron citaat 2: De Waarheidsvriend – ‘Toekomstgericht leven (1, hoopvol) – Een anker voor de ziel’ – door dr. M. Visser

‘Want met het hart gelooft men tot gerechtigheid en met de mond belijdt men tot zaligheid. Want de Schrift zegt: Ieder die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden. Er is immers geen enkel onderscheid tussen Jood en Griek. Want Een en dezelfde is Heere van allen en Hij is rijk voor allen die Hem aanroepen. Want ieder die de Naam van de Heere zal aanroepen, zal zalig worden.‘ (Uit Romeinen 10 de verzen 9-13)

Bron afbeelding: SlidePlayer

‘In huis stelden de leerlingen Hem hier weer vragen over”: Hij zei tegen hen: “Wie zijn vrouw verstoot en met een ander trouwt, pleegt overspel; en als zij haar man verstoot en met een ander trouwt, pleegt zij overspel”.’ (Uit Markus 10 de verzen 10-11)

Geciteerd: (Ook) In de wereld die ons de komende decennia te wachten staat hier op aarde, zal het een zegen zijn dat er een kerk is. Dat er in alles wat er gebeurt een kerkdienst is waarin we thuis mogen zijn in de vrede van God die alle verstand te boven gaat en we mogen vieren dat Hij zichzelf voor ons in de dood gegeven heeft. Een morgen waarop we stil mogen zijn en vieren dat ons burgerschap in de hemel is. Een moment hemel op aarde.
Eén met Christus in wie ons leven verborgen is bij God: veilig opgeborgen, niet in een kluis, maar in Hemzelf, in Hem die de Levende is, opgestaan uit de dood. En dan wordt in een wereld waarin de dood heerst een kind gedoopt. Met Hem begraven in zijn dood in de doop. Om deel te hebben aan zijn leven, het leven van de Opgestane. En de gemeente zingt: ‘En door zijn dood en door zijn bloed is nu de wereld dood voor mij. Ik ben gestorven, maar voorgoed van heel de dode wereld vrij.’
Ik zie mijn kleindochter voor me. Uiteraard denk ik aan haar toekomst. Ik stel me die gewoonlijk voor in het perspectief van wat ik ken uit mijn eigen leven: school, studeren, werken, liefhebben, ontdekken. Ze heeft er alles voor in huis. Maar als ik dieper denk, vermoed ik dat haar toekomst heel anders zal zijn, in een totaal veranderde wereld. Je wilt er maar niet over doordenken.
Maar wat er ook gebeurt: ze is gedoopt. Kind van God, over wie Zijn naam is uitgesproken, met al die prachtige zekerheden die in het klassieke gereformeerde doopformulier staan. Wat er ook gebeurt, ze mag komen in de dienst waar het brood van het leven wordt gebroken en de genade over haar uitgesproken, en stil worden als het orgel speelt, ook als opa al lang niet meer op de preekstoel staat.

Opgemerkt: Deze opa (ik bedoel niet de schrijver van het citaat) is al verschillende keren niet welkom (en aanwezig) geweest bij de doop van een kleinkind en zelfs ook niet bij het trouwen van de jongste zoon van ons gezin. Laatst kreeg ik nog weer te horen dat het me zelfs kwalijk genomen wordt, dat wij in de vakanties op de zondagochtend de tijd namen om een preek te beluisteren (afgespeeld van een CD), omdat we niet meer – zoals we eerder nog wel deden – de moeite namen om een Frans protestants kerkje op te zoeken en te bezoeken op de zondag. Blijkbaar mag alles tegen je gebruikt worden om eigen gelijk te halen en om bij anderen het beeld te (be)vestigen, dat die kinderen een vader hadden die altijd maar zijn eigen zin aan het doordrijven was. Maar als er kinderen in vrijheid zijn opgegroeid, dan was het in ons huis – zelfs nog heel wat meer vrijheid dan bij ons (ouderlijk) thuis vroeger en daar viel ook niet over te klagen!.
Nooit heb ik mijn echtgenote en kinderen niet liefgehad en altijd (!) hun belangen hoger geacht dan de mijne, zelfs in de periodes dat ik het leven niet aan kon – en dan ook werkelijk verlangde er een einde aan te (kunnen) maken -, omdat ik verteerd door schuldgevoelens (gevoelens!), die juist nog vele malen extra verzwaard werden door de gedachte, dat ik door zo’n daad dan juist hen nog zou treffen. Maar die periodes waren zo hels, dat ik maar één verlangen had: niet meer denken en alleen maar rust (want je staat er mee op en gaat er mee naar bed, dag in dag uit). Het deed me diep beseffen wat de woorden ‘Gods goedertierenheid is beter dan het leven‘ (Psalm 63) betekenen. Want zonder de goedertierenheid van God heeft een mens ‘geen leven’! Wie daar iets van ervaren heeft, die begrijpt waarom een mens Gods eeuwige toorn over de zonde onmogelijk dragen kan* en waarom Hij die liever gestraft heeft aan Zijn eigen lieve Zoon dan aan ons mensen…

* Dan kan en wil je er echt liever helemaal niet meer zijn, hoe mooi het leven eerder ook was.

Bron citaat: ND Opinie & columns – Bram van de Beek: ‘In de wereld die ons wacht, zal het een zegen zijn dat er een kerk is’’ – door Bram van de Beek (1)

(1) Het artikel is een fragment uit het boek Thuis. Over de betekenis van de kerk (Uitg. KokBoekencentrum) van Bram van de Beek dat vorige week is verschenen.

‘Welke Vader onder jullie zou zijn kind, als het om een vis vraagt, in plaats van een vis een slang geven? Of een schorpioen als het om een ei vraagt? Als jullie dus, ook al zijn jullie slecht, je kinderen goed gaven schenken, hoeveel te meer zal de Vader in de hemel dan niet de heilige Geest geven aan wie Hem erom vragen.‘ (Jezus’ onderwijs bij het Onze Vader gebed in Lukas 11).

Bron afbeelding: Peace Be With You

‘Wie zich door zijn eigen (aangeboren) natuur laat leiden is gericht op wat hij/zij zelf wil, maar wie zich laat leiden door de Geest is gericht op wat de Geest wil. Wat onze eigen natuur wil brengt de dood, maar wat de Geest wil brengt leven en vrede. Onze eigen wil staat vijandig tegenover God, want onze wil onderwerpt zich niet aan Gods wet (1) en is daartoe ook niet in staat. Wie zich door zijn/haar eigen wil laat leiden, kan God niet behagen.’ (Uit Romeinen 8 de verzen 5-8)

Opgemerkt 1: Wij moeten goed weten en beseffen dat in de gedoopte gemeente(n) van onze Heer – in haar samenkomsten en bij de mensen thuis – de Heilige Geest niet in gebreke blijft of gesteld kan worden wanneer wij bidden om vervuld te mogen worden met Hem. We hebben zelfs alle reden om onze God te loven en te danken dat we mogen weten dat dat waar (de waarheid) is in ons gemeentelijk/kerkelijk leven, en ook in ons persoonlijk leven. Die waarheid belijdt Paulus dan ook allereerst in de aanhef van zijn eerste brief aan de gemeente van Korinthe en hij dankt God daarvoor – zie 1 Korintiërs 1 : 4-9.

Opgemerkt 2: Dat ondanks die trouw van onze Drie-enige God er van alles mis kan zijn in het leven van een gemeente en bij ons persoonlijk (2), dat heeft dan ook alles te maken met de weerstand en onkunde van onze menselijke natuur. Die wil het liefst afgaan op (opgedane) wereldwijsheid en op eigen (opgebouwd) inzicht en niet op wat de heilige Geest ons wil leren door Gods Woord. Dus wanneer er allerlei moeiten zijn en het zelfs ‘bergafwaarts’ gaat in een gemeente of in het kerkelijk leven en/of in ons persoonlijk leven, dan moet ons dat tot het besef brengen dat er bij ons iets loos is! Gebruiken wij wel trouw de middelen die God ons geschonken heeft? Leven we persoonlijk dagelijks van Woord en gebed en zijn we trouw in onze ‘kerkgang’ en horen we in de samenkomsten wat de Geest tot de gemeenten te zeggen heeft (staan onze oren daarvoor open), of wordt zelfs ook daar wereldwijsheid en eigen inzicht gesteld boven Gods Woord. En wanneer dat zo is, wat doen wij er dan aan om daar verandering in te brengen?

Opgemerkt 3: Zullen wij in navolging van Paulus niet ook beginnen met een vergelijkbaar dankgebed uitspreken aan het begin van onze samenkomsten en zullen wij in onze huizen niet ook eerst God danken voor Zijn trouw en de liefde en de wijsheid van Christus, die Hij ons elke dag schenkt op het gelovig gebed door de kracht van de heilige Geest. En is dat niet tegelijkertijd ook reden om het in onze gemeenten/kerken en in onze huizen te verwachten van dat hele gewone gebruik van de middelen en dáárin onze verantwoordelijkheid nemen.

(1) Hier toch de wet van de Geest, die in Christus Jezus leven en vrede (goede vrucht) brengt door het geloof – zie vers 2 van Romeinen 8.
(2) Zie waar Paulus na zijn dankgebed direct al over begint in de eerste Korinthe-brief!

(Wordt vervolgd)

NB. Deze overdenking (en de volgende) mee n.a.v. de in de avonddienst van zondag 28 mei 2023 uitgesproken wens van onze predikant om over dit onderwerp nog verder na te denken en met elkaar daarover van gedachten te wisselen.

‘Ziet dus nauwlettend toe, hoe gij wandelt, niet als onwijzen, doch als wijzen, u de gelegenheid ten nutte makende, want de dagen zijn kwaad. Weest daarom niet onverstandig, maar tracht te verstaan, wat de wil des Heren is. En bedrinkt u niet aan wijn, waarin bandeloosheid is, maar wordt vervuld met de Geest, en spreekt onder elkaar in psalmen, lofzangen en geestelijke liederen, en zingt en jubelt de Here van harte, dankt te allen tijde in de naam van onze Here Jezus Christus God, de Vader, voor alles, en weest elkaar onderdanig in de vreze van Christus.’ (Uit Efeziërs 5 de verzen 15-21)

Bron afbeelding: DailyVerses-net

‘O, als niet had geloofd de goedheid van de HEER
te zullen zien in het land van de levenden!
Wacht op de HEER, wees sterk,
wees dapper en vastberaden van hart,
ja, wacht op de HEER.
(Uit Psalm 27 de slotverzen 13-14)

Geciteerd 1: Zoals nu Christus het lijden aan Zijn christenen tevoren verkondigt, zo wil Hij ook Zijn troost en verkwikking tevoren geven. En ons hierdoor leren dat we vanwege het lijden niet moedeloos moeten worden. Maar aan Zijn Woord zullen vasthouden, hoewel het zich laat aanzien dat alle troost uitgesteld wordt. We moeten ons dan de belofte herinneren dat Hij ons niet in de ellende zal laten zitten, en Hem de eer geven – wat Gods hoogste eer is – dat je Hém voor trouw en waarachtig houdt.

Geciteerd 2: Maar leren we dit nu ook zó geloven? En ondervinden we daarbij dat Hij door Zijn wonderlijke en Goddelijke kracht, in en door onze grootste zwakheid Zijn kerk regeert, beschermt en bewaart, zodat ze toch zal blijven en gered worden. En wel zó: dat onder haar hoogste treurigheid… troost, onder de hoogste ellende en verlatenheid… vreugde en hulp, onder de dood… eeuwig leven verborgen is. Totdat het tevoorschijn breekt als het morgenlicht, als het dit vrolijke overwinningswoord hoort: ‘Ik leef, en jullie zullen leven!‘
[Maarten Luther: Sermon am Pfingsttage, Kirchenpostille, nur in Editionen 1540 und 1543. W(1)11, 1406 ff]

>> Leestip: Psalm 119 : 81-96.

Bron citaat: ‘Vertroost elkaar met deze woorden…’ – ‘De Heilige Geest en Zijn werk (7) – 25 mei’ – Den Hertog uitgeverij (2022)

‘En wij weten dat voor wie God liefhebben, voor wie volgens zijn voornemen geroepen zijn, alles bijdraagt aan het goede.’ (Uit Romeinen 8 vers 28)

Bron afbeelding: Knowing Jesus

Heer, hoor mijn gebed,
luister naar mijn smeken,
antwoord mij, U bent trouw en rechtvaardig.
Daag Uw dienaar niet voor het gerecht,
voor U is geen sterveling onschuldig.’
(Uit Psalm 143 de verzen 1-2)

‘Uw handen hebben mij gemaakt en gevormd,
schenk mij inzicht, dan leer ik Uw geboden,
Wie U vrezen zien mij met blijdschap,
In Uw Woord heb ik mijn hoop gesteld.

Ik weet het, HEER,
Uw voorschriften zijn rechtvaardig,
en U vernederde mij in Uw trouw.
Moge Uw liefde mij vertroosten,
zoals U aan Uw dienaar hebt beloofd.’
(Uit Psalm 119 de verzen 73-76)

‘God, die ons hart doorgrondt, weet wat de Geest wil zeggen, want de Geest pleit voor de heiligen overeenkomstig Gods wil.’

Geciteerd: Ik ken je hart, ik doorgrond je. Ik hoor zelfs mijn eigen Geest spreken vanuit jouw binnenste. Want mijn Geest pleit voor jou. Hij neemt het voor je op. Ik nodig je uit om dat diepe geheim te geloven. Dat Ik het ben die door mijn Geest zelf in jou bidt en pleit. Ook als jij niet kunt bidden, dan gaat mijn Geest door met gebed. En Ik, Ik luister.

Opgemerkt: De Geest is ons met dat bidden zelfs ook al voor geweest, namelijk door het door Hem geïnspireerde bidden van de Psalmendichters ook ons in handen te geven. Die gebeden wil Hij de gemeente van Jezus Christus in het hart leggen en wij mogen Hem daarbij meehelpen door de Psalmen ons eigen te maken, thuis en in de gemeente en ook op school.

Bron citaat: Tijd met Jezus | Jouw Bijbelmoment – ‘De Geest pleit | Romeinen 8 : 27 – door ds. Jos Douma

‘We zijn dus als rechtvaardigen aangenomen op grond van ons geloof en leven in vrede met God door onze Heer Jezus Christus.’ (Uit Romeinen 5 vers 1)

Bron afbeelding: Knowing Jesus

‘Want ook al hebben jullie weinig invloed, jullie zijn trouw gebleven aan wat Ik heb gezegd en hebt Mijn Naam niet verloochend,’ (…) ‘Omdat jullie trouw zijn gebleven aan Mijn gebod om stand te houden, zal Ik jullie ook trouw zijn wanneer binnenkort de tijd van beproeving aanbreekt, als heel de aarde en de mensen die erop leven op de proef worden gesteld.‘ (Uit Openbaring 3 uit vers 8 en vers 10)

Geciteerd: Maar ook een periode van voorbereiding op wat komen gaat: vieren en dankbaar gedenken dat de Heilige Geest niet alleen gekomen is, maar ook nooit meer is weggegaan. Vooral is het een tijd van verootmoediging en gebed om een opwekking: „Heilige Geest, Gij Kroongetuige, zie ons voor Koning Jezus buigen en nederig om gratie smeken en wachten op Uw teken*. Steek ons aan door Uw felle vlam.”

Opgemerkt 1: Wanneer wij de brieven aan de zeven gemeenten lezen, dan wordt geen van de gemeenten – hoe ver beneden peil het geestelijk leven daar ook was – opgeroepen om dan maar te gaan bidden of er een nieuwe uitstorting van de heilige Geest mag plaatsvinden en dat daardoor ‘heel Asia’ (waar Efeze de hoofdstad van was) voor Christus gewonnen mag en zal worden. Nee, ze worden ernstig gewaarschuwd om berouw te hebben en zich te bekeren en ook dat bij nalatigheid hun lampenstandaard van zijn plaats zal worden genomen. En we weten dat dat later in Asia ook daadwerkelijk gebeurd is.

Opgemerkt 2: In Gods Woord vinden we ook geen beloften over nieuwe uitstortingen van de heilige Geest of een opdracht om te bidden dat er toch (nog weer) een uitstorting in hen of een opwekking in een stad of regio, waarin een gemeente gesticht was, zou mogen plaatsvinden. We vinden en hebben dus geen grond voor gebed hiertoe en dat lijkt me voldoende reden om de gemeenten/kerken niet op te roepen en bijeen te roepen voor zulk gebed! Doen we dat wel, dan kan dat bidden zeker vergeleken worden met het bidden van de Baälspriesters uit de tijd van Elia. Die hoopte hun god Baäl te kunnen bewegen om vuur uit de hemel neer te laten dalen.

* Op welk teken wachten wij dan nog? (Zie hierbij Matteüs 12:38-50)

> Lees hierbij de eerste preek uit een prekenserie over Samuël van ds. J.W. Verheij (1911-2008):

Bron citaat: RD Opinie | Weerwoord – ‘Ik geloof in de Heilige Geest’ – door W.H.Th. Moehn (1)
(1) De auteur is bijzonder hoogleraar geschiedenis gereformeerd protestantisme vanwege de Gereformeerde Bond aan de PThU in Amsterdam en predikant van de hervormde wijkgemeente Grote Kerk in Hilversum.

‘Onze hoop zal niet worden beschaamd, omdat Gods liefde in ons hart uitgegoten is door de heilige Geest, Die ons gegeven is.‘ (Uit Romeinen 5 het 5e vers – Lees heel Romeinen 5)

Bron afbeelding: Steppes of Faith

‘Maar het fundament dat God gelegd heeft, ligt onwrikbaar vast en draagt het opschrift: “De Heer weet wie Hem toebehoren” en “Laat ieder die de naam van de Heer noemt onrecht uit de weg gaan”.’ (Uit 2 Timoteüs 2 vers 19)

Geciteerd: Vooral de invloed van ontkerkelijking op het leren geloven is groot, stellen de onderzoekers. „Voor de jongeren die buiten de kerk niet open zijn over het geloof wordt geloven een klein eilandje in hun leven. Jongeren die er wel open over zijn, krijgen veel vragen, waardoor ze gaan twijfelen of zelf opnieuw gaan nadenken.”
Jongeren noemen „opvallend vaak” christelijke kampen en evenementen als de belangrijkste plaatsen om te leren geloven. Ook thuis is een belangrijke plek, vooral voor jonge tieners. Het jeugdwerk noemen zij ook vaak: daar zijn „gezelligheid en verdieping” belangrijk. Ze voelen zich er over het algemeen thuis en kunnen er vriendschappen sluiten.
De kerkdienst is eveneens een belangrijke plaats om te leren geloven, geven de jongeren aan. Met name oudere jongeren zijn hier juist heel kritisch op. Het vaakst zeggen zij dat de „kerkmuziek” te ver van hen af staat. Maar ze noemen ook zaken als preken die onvoldoende concreet zijn of een te moeilijk niveau hebben.

Opgemerkt 1: Jezus riep zijn discipelen en ze volgden Hem in geloof! Petrus en Paulus verkondigden het Evangelie en riepen de hoorders op zich te laten dopen en dat dopen durfden ze direct al te doen omdat ze het geloof als een kracht en gave van de heilige Geest beschouwden en niet als een gevolg van hun inspanningen om hun hoorders het geloof aan te praten. Zo ben ik thuis ook opgevoed bij Gods Woord. Mijn ouders zijn nooit bezig geweest ons het geloof te leren, maar ze hebben met ons geleefd bij Gods Woord en van gebed en daarbij vertrouwd op het krachtige werk van de Geest in hun harten en die van ons. Wij zullen en mogen de middelen trouw gebruiken, maar al het hartenwerk wordt gedaan door onze Drie-enige God.

Opgemerkt 2: Daarom is het beslist niet waar dat ontkerkelijking geloven moeilijker maakt! En dat zullen we in de eerste plaats zo behoren te belijden op grond van Gods Woord, maar het is zeker ook mijn eigen ervaring. We hebben meer gevaar te duchten van het misverstaan van Gods Woord en allerlei dwaalleer binnen de gemeenten/kerken – en die zijn er alle eeuwen geweest – dan van ontkerkelijking. Daarom is de jeugd thuis en in de gemeente opvoeden bij de gezonde leer van Gods Woord een zeer verantwoordelijke opdracht voor allen die daar een taak in hebben.

Opgemerkt 3: Wie vinden dat het wel waar is (dat ontkerkelijking geloven bemoeilijkt), dat zijn de mensen die de (al of niet gedoopte) kerkjeugd op zichzelf terugwerpen door het niet aanvaarden van wat we/ze op grond van de doop over onszelf en onze kinderen mogen belijden – of door het niet willen laten dopen van de kinderen in de gemeente/kerk om hen dan bij het opgroeien voor te houden dat ze natuurlijk eerst zelf moeten leren en gaan beslissen of ze Gods Woord (het Evangelie) willen geloven of niet. Deze mensen weerstaan hiermee het werk van de Geest in de harten en hoofden van hun kinderen. Maar een dopeling kan alleen maar de waarheid van het Evangelie door ongeloof (leren) verwerpen en daarmee het goede werk van de heilige Geest in zijn of haar leven en hart ontkennen en verwerpen*.

* De discipelen hadden dat dat ook kunnen doen toen onze Heer hen vroeg of ze soms ook niet wilden weggaan: zie Johannes 6 : 67-71.

>> Leestip: 2 Timoteüs 2 : 14-26.

Bron citaat: RD Kerk & religie – ‘Onderzoek PKN onder jongeren: ontkerkelijking maakt geloven moeilijker’ – door Redactie kerk

‘Als iemand zich van alle kwaad gereinigd heeft, wordt hij een bijzonder en geheiligd voorwerp/instrument (in het Huis van God), dat Zijn Eigenaar vele diensten kan bewijzen en geschikt is voor elk goed doel.‘ (Uit 2 Timoteüs 2 vers 21)

Bron afbeelding: Pinterest

‘De Geest van God, de HEER, rust op mij,
want de HEER heeft mij gezalfd.
Om aan armen het goede nieuws te brengen
heeft Hij mij gezonden,
om aan verslagen harten hoop te beiden,
om aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken
en aan geketenden hun bevrijding,
om een genadejaar van de HEER uit te roepen…’
(Uit Jesaja 61 uit de verzen 1-3, zie ook Lukas 4 : 14-21)

Geciteerd 1: Een christen moet zo wijs zijn, dat hij/zij in zwakheid en aanvechting niet besluit en oordeelt naar eigen gedachten en gevoelens. Want zij moeten weten dat ze zich juist tégen deze aanvechting en zwakheid moeten houden aan het Woord en de troostpreken van de Heilige Geest. Zoals Christus in Jesaja 61 spreekt over Zijn ambt, dat Hij door de Heilige Geest zal uitoefenen voor alle arme en bedroefde harten en gewetens.
Geciteerd 2: De Heilige Geest Zelf houdt overal in het Woord deze beloften aan je voor. Hij zegt daarmee: wat je in je hart denkt en voelt over de toorn en de straf van een ongenadige God, is een grote leugen en je eigen valse en onware inbeelding, een list en bedrog van de duivel. Daarom laat Gods Woord – zoals dat ook tot ons komt in en door de bediening van Doop en Avondmaal! – en gebod – om te geloven! (1) – meer te beteken hebben, dan je eigen gevoel en het oordeel van de hele wereld. Anders beschuldig je God van leugen en beroof je jezelf van de Geest der Waarheid.
[Maarten Luther: Sermon am Pfingsttage, Kirchenpostille, nur in Editionen 1540 und 1543. W(1)11, 1406 ff]

(1) Zie Johannes 6 : 28-29.

>> Leestips: Psalm 119 : 65-72, Jesaja 61 en Matteüs 4 : 14-29.

Bron citaat: ‘Vertroost elkaar met deze woorden…’ – ‘De Heilige Geest en Zijn werk (5) – 26 mei’ – Den Hertog uitgeverij (2022)

‘Leid mijn ziel uit de gevangenis
om Uw Naam te loven;
de rechtvaardigen zullen mij omringen,
want U bent goed voor mij.’
(Uit Psalm 142 het slotvers)

Bron afbeelding: Daily Dose of Scripture