Jezus hemelvaart

Achter de wolk

“En een wolk nam Hem weg van hun ogen”.  (Hand. 1 : 9)

Leven wij sinds Hemelvaart onder een wolkendek van Godverlatenheid? Dat is wel de ervaring van de moderne mens. Het beeld van Zadkine te Rotterdam is een schreeuw naar de Hemel: God, waar bent U? Het is alsof God Zich voor ons verborgen heeft. ‘Rondom God zijn wolken en donkerheid’ (Psalm 97: 2).
Vanaf Hemelvaart is Christus voorgoed achter de wolk, in de hemelse residentie van God. Wij zien niet, hoe Hij aan de Rechterhand van de Vader zit. Wij zien niet hoe Hij vanuit de Hemel alle dingen regeert. En evenmin hoe Hij als Voorspraak in de Hemel pleit voor al de zijnen. Wij zien het niet, de wolk zit ervoor. Dat stelt ons voor allerlei vragen en aanvechtingen. Er kan immers zoveel gebeuren, in ons leven. En in de wereld is ook zoveel aan de hand. Dat Christus achter de wolk is, maakt ons somber. Hij bevindt Zich op het niveau van de Hemel en wij staan op het vlak van de aarde. En de Hemel is zover weg.
Maar in dat ‘achter de wolk’ zit ook iets moois. Christus is ver weg, maar is die wolk een ondoordringbare muur? Een breed voorhangsel, een zwaar gordijn zoals in de tempel voor het Heilige der heiligen? Nee, het is alleen maar een luchtige wolk waar je zo doorheen kunt komen. Juist dát is de vrucht van het verzoenend en verlossend werk van Christes: wie in Hem gelooft, is alleen door een wolkensluier van de Hemel gescheiden. Zoals de Heidelberger zegt: ‘naar zijn Godheid, genade, majesteit en Geest wijkt Hij nooit van ons.’ Zijn oog ziet door de wolk heen en zijn arm grijpt er doorheen om zijn kinderen te ondersteunen op de weg door het leven en om de Kerk te leiden door deze wereld.
Soms is zo’n donkere wolk wel eens nodig in ons leven. Dat wij daardoor leren ook in het duister aan Hem vast te houden. Ziet u niets anders dan donkere wolken? Boven en achter die wolk is de Here Christus! Hij ziet u, Hij denkt aan u, Hij is met u bewogen, u bent niet alleen! Achter die ziekte, achter dat verdriet, achter die teleurstelling is de Here. ‘Achter de wolken schijnt de Zon!’ Ja, de Zonne der Gerechtigheid, Jezus Christus! En soms merken wij lichte randen, zilveren randen rond de wolken. Zijn belofte straalt daarin door: ‘Zie, Ik ben met u, al de dagen …’ Bij dag én bij nacht! ‘k Zal Zijn lof zelfs in de nacht zingen, daar ik Hem verwacht! Zoals Abraham in de nacht van zijn leven omhoog keek. Tel de sterren, indien gij ze tellen kunt!’ (Gen. 15:5) Die twinkelende sterren fungeren als knipoogjes: Houdt moed! Ik ben er! Ik ben met u!
Laten wij ons oefenen in dat Abrahamitische bewustzijn. ’t Oog omhoog en het hart naar Boven! Dan zie je op een gegeven moment misschien wel meer sterren dan wolken…

Bron: Ecclesia, nr 10 – mei 2015, J. Riemersma, Sliedrecht

Lees ook: Psalm 8 en God hoort ons gebed

Opgemerkt (1):
(N.a.v. Jezus Hemelvaart)… De hemel wordt inderdaad voorgesteld als een bepaalde plek. En dan gebruikt de Bijbel gewoon de taal van onze waarneming. Waar woont God? Hoog in de hemel, dáár, zo wijzen de kindervingertjes omhoog. En dan geeft het niets dat kinderen in Zuid-Afrika een andere kant op wijzen dan de kinderen in Nederland. Maar wat we wel dienen te beseffen en moeten doorgeven is dat de hemel daar is waar God aanwezig is in Zijn volle heerlijkheid. Hemelvaart is dus: weer daar zijn. Dat is het eigenlijke. Hemelvaart is: delen in de volle liefde, luister en lof.  (Bron: RD 15-05-2015, “Alleen lijdende Jezus nog geen Heiland”, dr. M.J. Kater, TU Apeldoorn)