De Zaaier en de Geest

18 Gij nu, hoort de gelijkenis van de zaaier.
19 Bij een ieder, die het woord van het Koninkrijk hoort en het niet verstaat, komt de boze en rooft wat in zijn hart gezaaid is: dat is de langs de weg gezaaide. 20 De op steenachtige plaatsen gezaaide is hij, die het woord hoort en het terstond met blijdschap aanneemt; 21 maar hij heeft geen wortel in zich, doch is iemand van het ogenblik; wanneer echter verdrukking of vervolging komt om der wille van het woord, komt hij terstond ten val. 22 De in de dorens gezaaide is hij, die het woord hoort, en de zorg van de wereld en het bedrog van de rijkdom verstikt het woord en hij/zij wordt onvruchtbaar. 23 De in goede aarde gezaaide is hij/zij, die het woord hoort en verstaat, die dan ook vrucht draagt en oplevert, deels honderd-, deels zestig-, deels dertigvoudig.

16 Gelukkig jullie ogen omdat ze zien, en jullie oren omdat ze horen! 17 Want ik verzeker jullie: vele profeten en rechtvaardigen hebben ernaar verlangd te zien wat jullie zien, maar ze kregen het niet te zien, en te horen wat jullie horen, maar ze kregen het niet te horen.

Persoonlijke notities – AJ:
1. Let er op dat blijkbaar bij ieder die het Woord hoort het zaad (het Woord) tot in het hart komt. Dat is de macht van Gods Woord onder het werk van de Heilige Geest. Maar, geven wij het Woord en de Geest ook de gelegenheid om (blijvend) werkzaam te zijn in ons hart en leven?! Dat is onze verantwoordelijkheid! Wij moeten de Geest niet bedroeven en weerstaan of zelfs blussen en uitdoven door onze (onverschillige) luisterhouding en levenspraktijk.
2. Wanneer we de Geest blijven weerstaan en ons daarvan niet bekeren, dan kan ons het oordelende Woord – dat ook in Matteüs 13 te horen is – treffen, namelijk dat we “horende niet (meer) zullen/mogen verstaan en ziende niet meer zullen/mogen opmerken en genezing/redding vinden”.
3. De zalig-(gelukkig-)prijzing van Jezus geldt voor heel de Nieuw Testamentische gemeente die het Woord mag en wil horen. Daar kunnen we God nooit voldoende naar waarde voor danken en loven met onze woorden en daden. Maar laten we dat natuurlijk wel zoveel mogelijk doen in onze samenkomsten – vooral na de verkondiging – en in en met ons (samen)leven in gezin en samenleving.

Lees ook: Verlangen naar meer van de Geest