Psalm 131 – Als een kind op de arm van zijn moeder…

1 Een pelgrimslied van David.

HEER, niet trots is mijn hart,
niet hoogmoedig mijn blik,
ik zoek niet wat te groot is
voor mij en te hoog gegrepen.

2 Nee, ik ben stil geworden,
ik heb mijn ziel tot rust gebracht.
Als een kind op de arm van zijn moeder,
als een kind is mijn ziel in mij.

3 Israël, hoop op de HEER,
van nu tot in eeuwigheid.

***

8 Kom naar Mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan,
dan zal ik jullie rust geven. 29 Neem mijn juk op je en leer van Mij,
want ik ben zachtmoedig en nederig van hart.
Dan zullen jullie werkelijk rust vinden,
30 want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’

(Uit Matteüs 11)

Opdat wij waarlijk vrij zouden zijn, heeft Christus ons vrijgemaakt.
Houdt dus stand en laat u niet weer een slavenjuk opleggen. (1)
(…)
5 Wij immers verwachten door de Geest uit het geloof
de gerechtigheid, waarop wij hopen.

(Uit Galaten 5)

(1) Dat wij, na bevrijd te zijn,  (wij van nature hoogmoedige) mensen toch altijd weer geneigd zijn om een “slavenjuk” aan onszelf en vooral ook aan anderen (weer op de één of andere manier) op te leggen.