Naar 1 Korinthiërs 13: 4
‘De liefde is lankmoedig en goedertieren.‘ Dat betekent: de liefde kan wachten,
lang wachten, tot het laatst toe wachten.
Zij wordt nooit ongeduldig, zij wil niets overhaasten of forceren.
Zij heeft alle tijd, zij hoopt slechts dat de ander ten slotte,
ten slotte toch overwonnen wordt.
Wachten, geduld hebben, liefdevol en vriendelijk blijven,
ook als het een totaal fiasco lijkt op te leveren,
dat alleen overwint mensen, dat alleen verbreekt de boeien
die ieder mens vastgeketend houden, de boeien van de angst voor de ander (1)
en de angst voor een nieuw leven.
Lankmoedigheid – dat past helemaal niet in ons opgejaagde leven.
Goedertierenheid – dat schijnt dikwijls volkomen misplaatst
Maar de liefde is lankmoedig en goedertieren.
Zij wacht, zoals men wacht op iemand die verdwaald is
en de weg is kwijtgeraakt, en blij is als hij ten slotte toch nog komt.
‘De eigenliefde is afgunstig.’ De afgunst wil iets voor zichzelf,
die wilde ander voor zich winnen en voor zich zelf bezitten,
die wil iets van de ander, maar de liefde wil dat niet.
Zij wil niets van de ander. Zij wil alleen voor de ander.
Zij wil de ander niet hebben of bezitten.
Zij wil de ander alleen beminnen
omdat zij niet anders kan.
Zij wil de ander alleen beminnen omwille van haar/hem/Hem (2) zelf.
Dietrich Bonhoefter (1906- 1945)
(1) Lees voor de ander ook dé Ander.
(2) Oorspronkelijk: staat er alleen “hem” (AJ).
Dat liefde en trouw u niet verlaten!
Bind ze om uw hals, schrijf ze op de tafel van uw hart…
(Spreuken 3 : 3)
Zie ook artikel op wapenveldonline.nl: “Liefde en trouw”
JC33NL - Christelijk geloven in Nederland 