En als Híj uitging op de weg, liep een tot Hem, en voor Hem op de knieën vallende, vraagde Hem: Goede Meester, wat zal ik doen, opdat ik het eeuwige leven beërve? (Markus 10:17, SV)
Veel mensen die “Uw Koninkrijk kome” bidden, willen alleen maar zalig worden en verstaan onder het Koninkrijk van God niets anders dan de vreugde en blijdschap van de hemel. Hun vleselijke verstand kan immers niets anders verzinnen. Zij zijn bang voor de hel en willen graag naar de hemel. Zij weten niet dat het Rijk van God niets anders is dan godvrezend, eerbaar, rein, mild, zachtmoedig, barmhartig, en vervuld te zijn met alle genade en goedheid, zodat God het Zijne in ons vindt en Zelf in ons woont, leeft en regeert. Dat moeten wij eerst en meest zoeken, want dat is werkelijk zalig zijn, als God in ons regeert en wijzelf Zijn Rijk zijn. De vreugde en blijdschap van de hemel behoeven wij echter niet te zoeken, te bidden of te begeren, want die komt vanzelf en volgt het Rijk van God op de voet (1).
Als je goede wijn drinkt – het kan niet anders – dan geeft dat vanzelf een blij en vrolijk hart. Veelmeer zullen, als genade en goedheid – het Rijk van God – in ons zijn, natuurlijk en ongedwongen, vreugde, vrede, zaligheid en blijdschap volgen. Wij moeten niet de vreugde en blijdschap ván het Koninkrijk, maar het Koninkrijk zélf zoeken. Velen zoeken het laagste eerst en het hoogste achten zij niet, of het moest omwille van het laagste zijn. Daarom krijgen zij niets! Zij willen het begin niet, daarom zullen ze ook het einde niet krijgen.
Maarten Luther: [Auslegung des Vaterunsersfiir die einßilticjen Laien, 1519, vgl. WA 2,98,29 – 99,10]
Bron: “Uit de diepten roep ik tot U” – Bijbels dagboek met gebedsonderwijs van Luther
JC33NL - Christelijk geloven in Nederland 