Calvijn een mens…

  Bestellen

Vragen en opmerking vooraf:
Bij de inhoud van de hieronder overgenomen inleiding kunnen wel vragen gesteld worden. Speelt God een spel met ons? Wordt hier niet teveel voorbij gegaan aan de macht van het kwaad en van de boze? Een macht waarvoor de mens toch zelf gekozen heeft om die te kennen en te bezitten en waardoor we nu als mensheid in een wereld leven, die onder Gods straf op de zonde zwaar moet lijden en met de mensheid de verschrikkelijke gevolgen ervan ondervindt? (Rom. 8 : 20)  Wordt de komst van Jezus Christus in deze inleiding goed getypeerd? Doel van de schrijver is natuurlijk ons te bewegen kennis te maken met de mens Calvijn en zijn geloofswereld. Een pleidooi om ons te verdiepen in de mens Calvijn, door aandacht te geven aan wat hij in zijn brieven geschreven is, valt te prijzen. Daarom wil(de) ik onderstaande inleiding hier toch opnemen en dit boek ter lezing aanbevelen.

Inleiding op “Calvijn een mens” van Herman J. Selderhuis

Het leven is een steeplechase(wedloop/hindernisloop). Gevaren loeren overal en het is met name God zelf die voor de hindernissen zorgt en vervolgens toekijkt of wij er wel overheen komen. Calvijn’s leven was geen pretje en volgens Calvijn is het leven ook geen pretje. Veel van zijn navolgers hebben gedacht dat er dus ook geen pret in het leven kon zijn en zo hebben ze hem dus niet begrepen.
Calvijn rent vallend en opstaand door het leven en ziet uit naar de finish, hetgeen hij dan ‘de overdenking van het toekomende leven’ noemt. Je hebt dus iets om naar uit te zien, hoewel deze race, die je sloopt en je slechts daar brengt waar je begonnen bent, vaak zo zinloos lijkt. Wat Calvijn op de been houdt is het geloof dat de God die de race zo zwaar maakt ook degene is die zorgt dat je het haalt. Daarom snapt hij van die God soms helemaal niks, maar hij houdt zich wel stevig aan Hem vast en roept anderen op hetzelfde te doen. Zonder die God is het leven helemaal niks.
Calvijn zou het wel anders gewild hebben, maar hij heeft geen keus. Dat is ook zijn grootste probleem. Hij wil wel maar hij kan niet. Hij wil vrij zijn maar God staat hem steeds weer in de weg. En verder schijnt Calvijn te beseffen wat verder iedereen toen en nu al wist, namelijk dat hij met zoals hij is, hij ook zichzelf veel in de weg staat. Calvijn smeekt om vrijheid en preekt voorzienigheid. Wil hij niet zien dat die twee niet samen gaan? Of maakt dat het leven juist zo mooi spannend, dat gevecht tussen de mens die vrij wil zijn en God die de touwtjes in handen wil houden. Maakt dat de mens Calvijn toch spannender dan zijn saaie uiterlijk laat vermoeden?
Ik heb geprobeerd zijn levensverhaal te vertellen om er zo achter te komen hoe die man in elkaar zat. Omdat hij zelf zei dat een mens in zijn brieven het meest zichtbaar wordt, zijn die brieven de belangrijkste bron voor dit boek. Secundaire literatuur is nauwelijks gebruikt, in de hoop dat ik daardoor een betere toegang tot Calvijn zelf zou krijgen.
Er valt over Calvijn veel meer te zeggen dan in dit boek gedaan wordt, maar ik hoop toch dat dit levensverhaal laat zien dat er eigenlijk best een interessant mens achter die geleerde zit. Calvijn is immers op het eerste oog niet meer dan een boek met een puntbaard. Iemand die zijn leven lang aan een droge dogmatiek sleutelt en in z’n vrije tijd ketters in brand steekt. Volgens de Bijbel betekent de komst van Jezus Christus dat God in de huid van een ander kruipt en dat je daar een ander mens van kunt worden. Misschien komt er ook wel een ander mens uit als we in de huid van Calvijn kruipen.
Dat in Calvijn kruipen is het proberen waard en ik beloof u, aan het einde van het boek – als u dat haalt tenminste – mag u er weer uit.