De kleur zwart in de kerk niet verheerlijken en niet dramatiseren…

54 En zodra dit vergankelijke onvergankelijkheid aangedaan heeft, en dit sterfelijke onsterfelijkheid aangedaan heeft, zal het woord werkelijkheid worden, dat geschreven is: De dood is verzwolgen in de overwinning. 55 Dood, waar is uw overwinning? Dood, waar is uw prikkel? 56 De prikkel des doods is de zonde en de kracht der zonde is de wet. 57 Maar Gode zij dank, die ons de overwinning geeft door onze Here Jezus Christus.
(Uit 1 Korintiërs 15)

(…) Het is wel heel jammer, dat wij, christenen, bijna alle gevoel voor symboliek naar de Schriften verloren hebben. Wij hebben bijvoorbeeld de prediking van het Evangelie verbonden met… zwart. Terwijl zwart uitgerekend de meest onevangelische kleur is, die bestaat. Dat heeft Israël dankzij de Wet (Thora) goed geweten. Maar wij bekleden Evangelie predikers met de kleur des doods. Brrr. (…) (1)

Het is beter te gaan naar een huis van rouw, dan naar een huis van feestgelag.
Verdriet is beter dan lachen, want bij een treurig gelaat is het met het hart goed gesteld.
(Uit Prediker 7)

(…) Dat (hierboven) staat toch wel haaks op hoe we het zelf vaak beleven: we weten wel leukere feestjes dan een begrafenis. En toch is dat wijsheid van Prediker, want als je nooit naar een huis van rouw gaat, dan loop je heel gauw de kans dat je nooit bij de dood stil staat. Bij je eigen dood. Want ieder mens wordt een keer geroepen door God. En de vraag is of je er dan klaar voor bent. Feest vieren is niet zo moeilijk. Maar samen met een ander rouwen én ook stil durven staan bij je eigen dood (lichamelijk maar m.n. ook geestelijk! – AJ), dat is wel moeilijk, maar je wordt er als het goed is ook wijzer van: je groeit in je eerbiedige omgang met God. (…) (2)

Opgemerkt (AJ): Sinds Christus’ overwinning op de dood, kunnen wij (gelovigen) de dood zonder verschrikken en zelfs met een gerust hart onder ogen (leren) zien en daarom is de prikkel (de afschuw) die de kleur zwart oproept, toch niet meer als “vroeger”. Wij (NT-gelovigen) kunnen beter en hebben zelfs alle reden om de doods-staat van de natuurlijke mens zonder ontkennen, zonder angst – frank en vrij! – onder ogen te zien en daarbij met Paulus uit te roepen:  “dood(skleur), waar is uw prikkel!”.

21 Marta dan zeide tot Jezus: Here, indien Gij hier geweest waart, zou mijn broeder niet gestorven zijn. 22 Ook nu weet ik, dat God U geven zal al wat Gij van God begeert. 23 Jezus zeide tot haar: Uw broeder zal opstaan. 24 Marta zeide tot Hem: Ik weet, dat hij zal opstaan bij de opstanding ten jongsten dage. 25 Jezus zeide tot haar: Ik ben de opstanding en het leven; wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven, 26 en een ieder, die leeft en in Mij gelooft, zal in eeuwigheid niet sterven; gelooft gij dat? 27 Zij zeide tot Hem: Ja, Here, ik heb geloofd, dat Gij zijt de Christus, de Zoon van God, die in de wereld komen zou. (Uit 1 Johannes 11)

(1) Ds. C. Vonk (1904-1993) in zijn bespreking “De zin der hogepriesterlijke kleding” in Inleiding Genesis en Exodus (deel van serie “De Voorzeide Leer“).
(2) Ds. Jos Douma: Preek over Prediker 7:11-12 “Wees wijs met de Wijsheid”.

 

Bron foto: Mannenkoor Euterpe (Voorthuizen)
Bron plaatje: Parashat Tetsavé. Beth Hamidrash.