De zegen van het “sabbatsmanna”…

4 De HEER zei tegen Mozes: ‘Ik zal voor jullie brood uit de hemel laten regenen. De mensen moeten er dan elke dag op uit gaan om net zo veel te verzamelen als ze voor die dag nodig hebben. Daarmee stel ik hen op de proef: ik wil zien of ze zich aan mijn voorschriften houden. 5 Op de zesde dag moeten ze tweemaal zo veel verzamelen en klaarmaken als op de andere dagen.’ (Uit Exodus 16)

“Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt; zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; maar de zevende dag is de sabbat van de Here, uw God; dan zult gij geen werk doen, gij noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch de vreemdeling die in uw steden woont. Want in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte op de zevende dag; daarom zegende de Here de sabbatdag en heiligde die.” (Exodus 20:8-11)

“Gij dan, spreek tot de Israëlieten: maar mijn sabbatten moet gij onderhouden, want dat is een teken tussen Mij en u, van geslacht tot geslacht, zodat gij weet, dat Ik de Here ben, die u heilig.” (Exodus 31:13).

Als teken van het verbond staat de sabbat symbool voor het gehele verbond van Mozes. Net zoals de regenboog het teken is van het verbond met Noach (Genesis 9:12) en zoals de besnijdenis het teken is van het verbond met Abraham (Genesis 17:11). De wekelijkse onderhouding van de sabbat moest het volk er telkens aan herinneren dat ze een door God geheiligd (apart gezet) volk waren.

Voor het volk Israel was het verplicht houden van de sabbat iets nieuws, waar ze aan moesten wennen. We komen de sabbat voor het eerst in de Bijbel tegen in het verhaal over het manna (Exodus 16). God bereidde daar de Israëlieten al voor op het komende sabbatgebod, door de opdracht om op de zesde dag een dubbel deel manna te verzamelen, dat op wonderbare wijze deze keer niet zou bederven.

Wat we uit bovenstaande kunnen afleiden en leren, dat is het volgende:

  • Het volk behoefde op de zevende dag zich niet in te spannen voor het verzamelen van het manna en het bereiden van een maaltijd daarvan.
  • Alle leden van het gezin en ook anderen (familie, slaven en slavinnen, vreemdelingen) konden met elkaar in alle rust genieten van samenzijn en het nuttigen van een maaltijd.
  • Het gezamenlijke van de maaltijden op de sabbat en de rust van de sabbat zullen de voedzaamheid van de sabbatsmaaltijden (de benutting ervan door het lichaam) sterk hebben bevorderd. Het is algemeen bekend dat het lichaam wanneer het rust krijgt voor en na de maaltijd, dat dit de spijsvertering zeer bevordert en waardoor ook de voedingsstoffen beter worden opgenomen in het bloed en zo meer ten nutte komt aan alle delen/organen van het lichaam.

Pas bovengenoemde voordelen nu eens toe op het houden en bewaren van een rustige zondag:

  • Een zondag waarop wij zo veel mogelijk eigen werkzaamheden (zeker ook die van/op godsdienstig/kerkelijk terrein) laten rusten en ons rustig voorbereiden op het samen met anderen ontvangen en nuttigen van het “hemelse manna” dat voor ons als maaltijd bereid is.
  • Een dag waarbij we ook rondom de maaltijden zorgen voor voldoende rust voor het “verteren en opnemen” van het “genuttigde hemelse manna”, bijvoorbeeld door het zorgen voor rustige gezelligheid in onze gezinnen of door andere vormen van rustig samenzijn met elkaar en met vrienden en/of kennissen én vreemdelingen?!…

4 Luister, Israël! De HEERE, onze God, de HEERE is één!
5 Daarom zult u de HEERE, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw kracht.
6 Deze woorden, die ik u heden gebied, moeten in uw hart zijn.
7 U moet ze uw kinderen inprenten en erover spreken, als u in uw huis zit en als u over de weg gaat, als u neerligt en als u opstaat.
8 U moet ze als een teken op uw hand binden en ze moeten als een voorhoofdsband tussen uw ogen zijn.
9 U moet ze op de deurposten van uw huis en op uw poorten schrijven.
(Uit Deuteronomium 6)