Psalm 23
David zegt: ‘De Heere is mijn Herder, mij zal niets ontbreken’ (vgl. vers 1). In deze psalm looft en dankt David, en iedere christenziel, God voor Zijn grootste weldaad, namelijk voor de prediking van Zijn lieve, heilige Woord, waardoor wij geroepen, aangenomen en geteld worden onder het volk dat Gods gemeente of kerk is. Daar kan men alleen – verder nergens – de ware kennis van Gods wil en de zuivere godsdienst vinden en hebben.
In de eerste plaats vergelijkt de profeet zichzelf met een schaap en God met een trouwe en goede herder die voor zijn schapen zorgt. De groene weide is de plaats waar volop gras en fris water is, waar de schapen kunnen grazen en drinken. Dat betekent: Christus’ gelovigen eten en drinken het Woord van God.
De profeet geeft in deze psalm verschillende voorbeelden om het Woord van God aan te duiden: een groene weide, fris water, de goede weg, een stok, een staf, een tafel, een balsem of vreugdeolie en een beker die steeds volgeschonken wordt. Hij doet dat niet zonder reden, want het gebruik van Gods Woord is ook velerlei. Die dus tot de schapen van deze Herder behoren, hebben geen gebrek aan enig goed en zijn naar ziel en lichaam overvloedig verzorgd, zoals Christus zegt: ‘Zoek eerst het Koninkrijk van God …’ (vgl. Mattheüs 6:33).
Dat betekent: bij deze Herder is het leven voor de gelovigen altijd goed, waarbij er eten, drinken en allerlei vreugde en blijdschap in overvloed is. Zij worden niet alleen door Zijn Woord geleerd, geleid, verkwikt, gesterkt en vertroost, maar ook altijd op de goede weg gehouden. Zo worden zij met alle nooddruft van lichaam en ziel verzorgd, en ten slotte overwinnen en zegevieren zij over alle aanvechtingen en beproevingen – waarvan zij er ook genoeg moeten verduren. Kort gezegd: zij leven in volkomen rust en veiligheid, omdat deze Herder hen weidt en hoedt.
JC33NL - Christelijk geloven in Nederland 