‘Wie mij volgt, maar niet breekt met zijn vader en moeder en vrouw en ​kinderen​ en broers en zusters, ja zelfs met zijn eigen leven, kan niet mijn ​leerling​ zijn. Wie niet zijn ​kruis​ draagt en mij op mijn weg volgt, kan niet mijn ​leerling​ zijn. (Lukas 14 : 26-27)

De oproep van Jezus tot navolging maakt de discipel tot enkeling. Of hij wil of niet, hij moet een beslissing nemen, hij moet alléén een beslissing nemen. Het is geen eigen keus, enkeling te willen zijn, maar Christus maakt de geroepene tot enkeling. Ieder is alléén geroepen. Hij moet alléén volgen.

In de vrees voor dit alleen zijn zoekt de mens bescherming bij de mensen en dingen om hem heen. Hij ontdekt opeens al zijn verantwoordelijkheden en klemt zich daaraan vast. Daardoor gedekt wil hij zijn beslissing nemen, maar hij wil niet alleen tegenover Jezus staan, moeten beslissen met de blik alleen op Hem.

Maar vader noch moeder, vrouw noch kind, volk noch geschiedenis, dekken de geroepene in dit uur. Christus wil de mens eenzaam maken, hij mag niets zien dan Degene die hem riep.

In de oproep van Jezus is de breuk met de natuurlijke situatie waarin de mens leeft, reeds voltrokken. Niet de navolger voltrekt die, maar Christus zelf heeft hem reeds voltrokken, wanneer Hij roept.* Christus heeft de mens uit de directe verhouding tot de wereld losgemaakt en in de directe verhouding tot Hemzelf gesteld.

Geen mens kan Christus volgen, zonder dat hij de reeds voltrokken breuk erkent en beaamt. Niet de willekeur van een eigengereid leven, maar Christus zelf leidt de discipel zo tot de breuk.

Waarom moet dat zo zijn? Waarom bestaat er geen ongebroken ernaar toe groeien, een langzaam, heiligend voortschrijden uit de natuurlijke ordeningen naar de gemeenschap met Christus?

Wat voor een ergerlijke macht stelt zich hier tussen de mensen en de van God gegeven ordeningen van zijn natuurlijk leven? Is deze breuk niet een wettisch méthodisme? Is dat niet die grimmige verachting van Gods goede gaven, die niets te doen heeft met de vrijheid van de christen?

(Wordt vervolgd!)

* Opgemerkt AJ:  En die roep van Hem en het voltrekken van die breuk valt reeds volkomen serieus te nemen bij het dopen van onze kinderen!

Zie ook:  Door Gód tot enkelingen gemaakt… (II), (III), (IV)

Bron tekst:  Navolging – ‘De navolging en de enkeling‘ – Dietrich Bonhoeffer (Uitgeverij Ten Have, vijfde druk)

Bron afbeelding:  DailyVerses-net