‘Mijn zoon, luister naar de lessen van je vader, verwaarloos niet wat je moeder je leert. Hun lessen zijn een sierlijke krans om je hoofd, ze zijn een ketting om je hals.‘ (Uit Spreuken 1 de verzen 8-9)

Geciteerd 1: Maar juist in de boerderij ontbrak het toch aan liefde? „Dat voelden we binnen niet per se zo. Heel raar, maar als je verteld wordt dat het goed is, ga je dat ook zo zien. Dan zie je alle ellende door de vingers en kijk je naar wat je wel hebt. (…) Ik zag geen uitweg. Eerst geloofde ik ook echt dat Gerrit Jan een ideale wereld opbouwde, dat het allemaal goed ging komen. En dat al het verkeerde een noodzakelijk kwaad was om dat doel te bereiken. Pas in de twee jaar voordat ik wegging, ging ik anders denken.”

Geciteerd 2: „Wat hielp, was dat Gerrit Jan na zijn beroerte in 2016 niet meer zo’n macht had. Voor die tijd praatte hij elke dag urenlang over zijn ideeën. Zo bleef je in zijn belevingswereld meegaan. Toen dat wegviel, werd het makkelijker om zelf na te denken. Ik ging ook anders naar hem kijken. Hij was altijd onbreekbaar, maar na die beroerte lag hij op bed. Alleen met hulp kon hij er nog uit. Zijn overtuigingskracht viel ook weg. Natuurlijk was hij zelf nog steeds overtuigd, maar hij kon dat niet meer op dezelfde manier uiten. Zo kreeg ik door hoe hij manipuleerde. Ik groeide op met het idee dat hij altijd alles voelde. Voor mijn gevoel kon hij dat ook bewijzen. Achteraf denk ik: hij gebruikte gewoon dingen die hij wist.”

Geciteerd 3: „Telkens als hij zei dat je iets verkeerd had gedaan, dacht je net zo lang na tot je iets vond. Je vulde het zelf in, maar dat ging zo automatisch dat je je er niet van bewust was. Tot ik me begon te realiseren: hij voelt niet alles, maar ziet hoe ik reageer. Als ik iets deed wat niet mocht van hem, voelde ik me schuldig. En dát had hij door. Vervolgens stuurde hij je naar buiten om te bidden. Het eindigde altijd met opbiechten, omdat dat voor je idee de enige manier was om eruit te komen. En dan zei hij: Zie je wel, ik had het door.”

Opgemerkt 1: Wat hier bij het gezin uit Ruinerwold misschien nog het meest duidelijk wordt, dat is dat wij christenen niet buiten het samenleven in een gemeente kunnen waar mensen ook op elkaar toezien en waar echtgenoten en/of kinderen ook op eigen initiatief kunnen ‘binnenlopen’ bij wijze mensen die het ‘broederlijke en/of pastorale recht’ hebben om met ouders en kinderen te spreken over de thuissituatie – afzonderlijk maar ook altijd weer gezamenlijk! Want het gaat erom dat we elkaar blijven liefhebben en vasthouden al zullen er ‘natuurlijk’* ook altijd situaties zijn waar dat ondanks alle inspanningen niet lukt.
* Vanwege onze menselijke natuur en harde harten (zie o.. Matteüs 19 vers 8)

Opgemerkt 2: Onze kinderen hebben bij ons in huis een werkelijk ‘vrije opvoeding’* genoten en als er thuis iets mis mocht zijn konden ze bij familie (met name ook broers van mij met wie ze veel optrokken – voetbalden en op vakantie gingen) terecht en ook binnen onze gemeente konden onze (inmiddels volwassen) kinderen terecht bij het pastoraat of andere leden van de gemeente.

* In christelijke vrijheid opgevoed (1), zonder dwang en manipulatie, maar met liefde, en dat onder het steeds weer samen luisteren naar Gods Levende Woord, waarin ons Gods liefde en vergevingsgezindheid geopenbaard wordt, zoals ‘ten laatste’ in Gods Zoon, onze Heer Jezus Christus. En dat gebeurde door heel gewoon met elkaar in huis aan tafel uit de Bijbel te lezen en door ook altijd weer als gezin de zondagse samenkomsten bij te wonen.

(1) Opvoeden in de ‘vreze des Heren’: De Bijbel geeft er ons een schitterend voorbeeld van en laat prachtig de Bijbelse visie zien, namelijk zoals Timotheüs het in zijn jeugd van zijn moeder en oma geleerd heeft (2 Tim. 3:14,15 en 17):
‘Blijf gij echter bij wat u geleerd en toevertrouwd is, wèl bewust van wie gij het hebt geleerd, en dat gij van kindsbeen af de heilige schriften kent, die u wijs kunnen maken tot zaligheid door het geloof in Christus Jezus. Opdat de mens Gods volkomen zij, tot alle goed werk volkomen toegerust.’

Zie eventueel ook deze blogs: ‘Elkaar opvoeden in “de vreze des Heren”‘ en ‘Ouders en kinderen: Gehoorzaam samenleven in de Here…‘

Bron citaten: RD Mens & samenleving – ‘Israel uit Ruinerwold: Leven buiten boerderij is soms nog steeds wennen’ – door Anne Vader

Bron afbeelding: Yahoo News (WomansDay)