‘Weest in geen ding bezorgd, maar laten bij alles uw wensen door gebed en smeking met dankzegging bekend worden bij God. En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten behoeden in Christus Jezus.‘ (Filippenzen 4 de verzen 6-7)

Citaten uit Preek n.a.v. Zondag 33 (HC) gehouden zondag 1 november 1942.

Geciteerd: Waarom zijn er zo weinig goede werken? Omdat we zo slecht geloven. Dan tobt de één met z’n drift, de ander met z’n geldgierigheid, een derde met z’n onkuisheid; en ze willen er tegen vechten, en ze doen het ook; maar ze houden het niet vol, en bezwijken telkens weer. Ja. Natuurlijk lukt het zo niet, als ze niet in geloof gaan strijden.

Als ik een driftkop ben, dan moet ik niet zeggen: ik moet me beter beheersen. Maar ik moet geloven de vergeving van mijn zonden in Christus, en in dat geloof overwin ik de wereld. Ook de drift. En als jongelui tobben met de donkere hartstochten van hun vlees, dan is het eerste niet een poging om voortaan reiner te denken, maar het begin is weer, dat ik me geborgen weet in Christus Jezus, en na elke tuimel weer rusten ga in Christus, gelovende dat om Zijnentwil de zonde over mij niet heersen zal.

Begin van alle bekering is geloof. En dagelijkse bekering is dus elke dag strijden tegen de zwakheid van het geloof. Dagelijkse bekering betekent: elke zondag naar de kerk, om te groeien in het geloof. Het is leven bij het Woord en bij het Sacrament. We bekeren ons in heel het leven, maar het begint altijd weer in de kerk, waar God het geloof werkt en versterkt en zo de grondslag legt voor onze vernieuwing elke dag.

Daarom is vechten voor twee keer naar de kerk gaan niet een preken voor eigen parochie; en het is ook niet de suggestie dat we na die twee diensten wel klaar zijn, en het in de week wel wat kan lijden weer; maar het is vechten hiervoor, dat de bronnen van de bekering niet verstopt raken; want de bekering van maandag tot en met zaterdag is afhankelijk van de geloofssterking op zondag.

We zullen dus niet zeggen: het zit ‘m niet in twee keer kerkgaan, het komt op het leven aan. Inderdaad, het komt op het leven aan; maar dat kan niet bloeien zonder de kerkgang; want er is geen bekering zonder geloof. De wereld doet schamper en zegt van ons: dat gaat naar de kerk, maar dat leeft zo slap in de week.

God zegt het anders: dat leeft zo slap in de week, want het is op zondag daar in de kerk zo’n slappe beweging; ze zijn er zo traag in het geloven, daarom zijn ze zo traag in goede werken. Want het peil van ons leven in de week wordt beheerst door het peil van onze zondag; en wie vandaag zijn plaats hier openliet, die is morgen niet bekwaam tot goede werken.

(Wordt vervolgd!)

Zie ook: ‘Het abc van bekering en goede werken…(II)‘ en (Slot)

Bron citaten: Boek ‘De dingen die ons van God geschonken zijn – catechismuspreken’ – Derde deel, Zondag 31-39 – van ds. B. Holwerda (1909-1952), bij leven hoogleraar aan de theologische hogeschool te Kampen.

‘Geliefde broeders en zusters, u bent altijd gehoorzaam geweest toen ik bij u was. Wees het des te meer nu ik niet bij u ben. Blijf u inspannen voor uw redding, en doe dat met diep ontzag voor God, want het is God die zowel het willen als het handelen bij u teweeg brengt, omdat het Hem behaagt.‘ (Uit Filippenzen 2 de verzen 12-13)

Bron afbeelding: JeffRandleman-com