(…) 19 Wij weten dat de wet in alles wat hij zegt alleen tot degenen spreekt die aan de wet zijn onderworpen. Maar uiteindelijk wordt ieder mens het zwijgen (=een medemens niet veroordelen) opgelegd en staat de hele wereld schuldig voor God. 20 Daarom is voor hem geen sterveling onschuldig omdat hij de wet naleeft, want juist de wet leert ons de ​zonde​ kennen. (Uit Romeinen 3)

Citaat: De jonge man over wie ik sprak, is inmiddels vrij van zijn verslaving. De hulpverlening was niet heel ingewikkeld. Het belangrijkste was gebeurd op die bewuste zondag. Nadat de ketting gebroken was, heeft hij bijzonder veel zegen en vreugde ervaren in zijn leven.

Opgemerkt: In de eerste plaats mijn waardering voor de strekking van dit artikel. Bekering vindt plaats onder de verkondiging van het Woord, waar dat ook gebeurd. In de samenkomsten van de gemeente of Bijbellezend en biddend thuis of in gesprek en gebed met broeders en zusters (zelfs mogelijk ook in een hulpverlenende situatie*).

Maar die broeder (of zuster) die zich bekeerd (van een ‘verslaving’ bijv.) zal merken dat het niet kan zonder dagelijkse bekering. Dus niet zonder de dagelijkse en wekelijkse vernedering onder het Woord en dat is de levende Christus Die ons toespreekt en Die door en voor ons bidt door de heilige Geest.

Want met Paulus zullen we ontdekken en hem nazeggen: Niet dat ik meen dat ik het reeds gegrepen heb… De apostel Paulus had een ‘doorn in het vlees‘, ‘een duivel om hem met vuisten te slaan‘ en wat hebben wij dan wel niet nodig om nederig te blijven en ons niet te verheffen door bijvoorbeeld te zeggen: Ik ben die verslaving (voorgoed) de baas geworden… Nu mag ik allerlei zegen in mijn relaties verwachten/ondervinden…

Paulus ondervond veel weerstand in de gemeenten van Korinthe en Galatië en veel van z’n vroegere ‘broeders/vrienden’ lieten het afweten toen deze apostel – in plaats van een groots en gevierd man – een gevangene was geworden. (Zie 1 Timoteüs 4 : 16-18).

* ‘Ondergetekende’ heeft nog de beste herinneringen aan gesprekken met ‘verpleegkundigen’ die ook wel eens tijd maakten om een goed gesprek te voeren! De professionele hulpverleners hebben de neiging om hún woorden en middelen te overschatten en luisteren daarom minder goed naar ‘de patient’!

En dan zijn de ‘deskundige leken‘ die een (te) groot vertrouwen hebben in de wetenschappelijke zorg en geneesmiddelen en die graag (snel) van ‘de problemen’ af willen nog wel de grootste ‘zorg behoevende groep’. Vooral die laatste groep kan leren waartoe het eenvoudige Bijbelonderwijs ons oproept in de omgang met elkaar en de in hun/onze ogen ‘zondige(r)’ medemens – het soort Bijbelonderwijs waarin toch vooral Maarten Luther ons heeft voor mogen en willen gaan!

Bron citaat: RD Opinie – ‘Column: Porno onder christenen’ Aart van Soest (14 april 2020)

Zie ook:  Gij dan zult volmaakt zijn… en Geloof alleen (bewerkt dit)…

Bron afbeelding:  SlideShare (Surrender)