‘Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt; want met het oordeel, waarmede gij oordeelt, zult gij geoordeeld worden, en met de maat, waarmede gij meet, zal u gemeten worden. Wat ziet gij de splinter in het oog van uw broeder, maar de balk in uw eigen oog bemerkt gij niet?‘ (Uit Matteüs 7 uit de verzen 1-6)

Verbondsbeschouwing…

Geciteerd 1: Vanuit hun verbondsbeschouwing kreeg de noodzaak van de kennis der ellende in vrijgemaakte kring nooit veel aandacht. Ruim twintig jaar geleden constateerde Douma dat de vrijgemaakten veelal een mager zondebesef hadden. Recent werd de tekst van de eerste doopvraag opnieuw aangepast. Er lag te veel nadruk op de zondigheid van het te dopen kind. „In zonden ontvangen en geboren”; daar herkent men zich niet meer in.
Opgemerkt 1: Wanneer we onze theologie en dogmatiek een doorslaggevende rol willen geven in de verkondiging van Gods Woord in de Gemeente/gemeenten van onze Heer, dan zal de ene groep kerkelijken een bepaald verbondsbeschouwing aanhangen en een andere groep weer een andere beschouwing en dan komt de profetische verkondiging van Gods Woord altijd weer in het gedrang en de boze ‘spint daar garen bij’!

Dijken…

Geciteerd 2: Vanaf de jaren negentig kwam het echter tot een ingrijpende heroriëntatie. De vrijgemaakte dijken braken door. Voorheen had men de achteruitgang van de Gereformeerde Kerken (en ook bepaalde ontwikkelingen in de Nederlands Gereformeerde Kerken) gezien als een bewijs dat men daar niet voor niets mee gebroken had. Nu ging men dezelfde kant uit. De godsdienstsocioloog prof. G. Dekker had dat eerder al voorspeld.
Opgemerkt 2: Wanneer wij mensen kerkelijke dijken aanleggen (belijdenisgeschriften, kerkelijke zuilen, eigen groeperingen, e.d.) dan zien we vooral graag op het geweldige werk en bescherming van de door ons aangelegde dijken en dan worden we vroeg of laat toch altijd weer verrast door stormen en vloeden en waterstanden die we ons niet hadden kunnen voorstellen. Daarom zullen we altijd meer moeite doen om door Woord en Geest en gebed onze tijd te mogen verstaan, dan dat we ons inspannen voor het werk van dijkaanleg en dijkverzwaring! Dan schrijven we elkaar ook niet zo gauw af als de dijken ergens toch niet zo stevig bleken en blijken dan dat ze/we daarover hadden gepocht.

Inbeelding van onbekeerden…

Geciteerd 3: Hoewel ook andere strijdpunten in het geding waren, ging het bij de Vrijmaking vooral over verbond en doop. Vanuit bevindelijk gereformeerde kring voelde men destijds een grote afstand tot de Gereformeerde Kerken. Kuypers leer van de veronderstelde wedergeboorte leidde immers tot een geloofsoptimisme dat onder meer tot uitdrukking kwam in een grote avondmaalsdeelname.
Schilder ging nog een stapje verder. De zelfbeproeving moest zich niet richten op de geestelijke staat van de gemeenteleden, maar alleen op de stand van het geestelijk leven. Verbondsmatig zelfonderzoek heette dat. Zijn Kamper collega prof. G.M. den Hartog noemde dat een gevaarlijke ontwikkeling, die zou leiden tot oppervlakkigheid. Onbekeerden zouden zich inbeelden gelovigen te zijn.
Opgemerkt 3a: We zullen ons niet zoveel gelegen laten liggen aan wat theologen van vroeger dagen en vandaag allemaal roepen, maar dagelijks leven voor het aangezicht van de levende God en iedere voorganger in een gemeente (predikant en ‘oudsten/kerkenraadsleden) zullen erop toezien dat het Woord van God, dat levend en krachtig is, wordt verkondigd aan de gemeente. Dat is een grote verantwoordelijkheid en daarbij maakt het niet uit tot welke kerkelijke groepering de gemeente behoort.
Opgemerkt 3b: ‘Geloofsoptimisme’ (is dat: ‘nooit kan het geloof teveel verwachten!’?) en kerken (‘inhoudelijk’) vergelijken op grond van Avondmaalsdeelname en spreken over verbondsautomatisme en over ‘onbekeerden’ (die met een ingebeeld geloof leven en sterven). DV zal ik aan dit soort vergelijk maken (en zich verheffen) binnen de gemeenten/kerken nog weer eens aandacht geven en dat onder de kop ‘Je doop geloven of toe-eigenen’ (of dat laatste nu op een ‘evangelische’ of op een ‘nadere reformatie’ manier gebeurd). In feite is het Bijbels gezien heel verrassend dat we met de twaalf artikelen niet ook belijden: wij geloven één doop.

Bron citaten: RD Opinie | Toegespitst – ‘Vrijgemaakten en Nederlands gereformeerden samen op weg’ – door dr. C.S.L. Janse

‘Nu ik u toch aanwijzingen geef: ik kan jullie niet prijzen om jullie samenkomsten, die doen meer kwaad dan goed. Om te beginnen: ik hoor dat jullie bij jullie samenkomsten in de gemeente partijen vormen. Tot op zekere hoogte geloof ik dat ook. Het is onvermijdelijk dat er partijvorming onder jullie is, zodat duidelijk wordt wie van jullie betrouwbaar* is. Alleen, jullie komen niet samen om de maaltijd van de Heer te vieren.’ (Uit 1 Korintiërs 11 de verzen 17-20)

* Zie 1 Korintiërs 4 : 1-2 en 2 Timoteüs 2 : 1-4.

Bron afbeelding: Pinterest (Pin on God’s Word)