‘Een lichaam is een eenheid die uit vele delen bestaat; ondanks hun hoeveelheid vormen al die delen samen één lichaam. Zo is het ook met het lichaam van Christus. Wij zijn allen gedoopt in één Geest…’ (Uit 1 Korintiërs 12 uit vers 12 en 13)

Geciteerd: Het lastige in onze samenleving is dat relaties – veel meer dan een eeuw geleden – samenhangen met gevoel. Dus als het zó goed voelt met iemand van hetzelfde geslacht, als je denkt soulmates te zijn, dan ontstaat de vraag: hoe kan God dit níet zo bedoeld hebben?
> Seksuele activiteit buiten het huwelijk vindt Hij zonde. Als je rommelt met seksualiteit, verlies je je intimiteit met Jezus, dat is mijn eigen ervaring.’
> ‘Ik ben nog vaak verliefd geweest op vrouwen en ik ben nog wel intiem geweest met een vriendin na mijn bekering, maar dat had een verminderend effect op mijn geloofsleven. Ik ervoer Gods Geest minder in mij. We kunnen allemaal wel verlangen naar volheid van de Heilige Geest, maar daar staat tegenover dat je je dan moet toewijden en je hart zuiver moet houden.

Opgemerkt 1: ‘Seksuele activiteit buiten het huwelijk vindt Hij zonde.’ Wat wordt hier met ‘seksuele activiteit buiten het huwelijk’ bedoeld en over wat voor seksuele activiteiten buiten het huwelijk spreekt onze Heer nog meer dan overspel alleen?
Opgemerkt 2: Augustinus meende dat zelfs het gewone huwelijk (en alles wat daarbij hoort) hem geen goed zou doen en vreesde (voelde) dat zijn toewijding aan onze Heer daar onder zou lijden. Helaas is deze man mee vanwege dit soort vroomheid op een schild geheven en is er mee vanwege zijn opvattingen velen binnen de kerken een juk opgelegd dat ze helemaal niet konden en kunnen dragen. Het waren ervaringen en opvattingen van een man die het volgens velen wel kon en zou weten na zó’n leven en na zó’n bekering. Maar was/is dat een terechte gedachte, Bijbels gezien?
Opgemerkt 3: Spreekt deze dominee/predikante toch zelf niet ook vooral vanuit en over wat ze voelt en ervaart, bijv. m.b.t. het werk van de heilige Geest in haar leven/lichaam? Speelt misschien de gedachte dat je voor God aangenamer bent wanneer je geen intieme (seksuele) omgang hebt met een ander (of met jezelf?) een rol en geeft dat reden om jezelf dan ook als meer toegewijd en meer zuiver te zien en ervaren? Een soort ‘selffulfilling prophecy’ dus?
Opgemerkt 4: Spreekt Paulus (in 1 Korintiërs 7) niet heel nuchtere woorden? Wanneer je een (huwelijks)relatie hebt dan moet je daar ook tijd in steken, dat ben je aan elkaar verplicht en daar passen geen ‘vrome uitvluchten’ bij.
We zullen trouwens bij die toewijding aan de Heer (binnen een huwelijk of daarbuiten) niet vooral denken aan en spreken over wat ons dat oplevert (meer vol worden van de heilige Geest en deze meer ervaren bijv.), maar welke vrucht dat draagt voor het koninkrijk van God (zie 1 Korintiërs 7). En dan weten we toch uit het leven en schrijven van de apostel Paulus dat hij daar niet hoog van wilde (mocht) opgeven en dat daar geen ‘mystieke/romantische verhalen’ over te vertellen had.

> Leestip: Filippenzen 2 en 1 Korintiërs 12.

PS. De kop boven dit bericht geeft aan waarom het ons moet gaan. Las gisteren ook een artikel over aanrakings-therapie en ik wil dat hier ook inbrengen. Mensen die besluiten om in een relatie te gaan samenwonen hebben ook daarin en daarmee zorg voor elkaar. En laten wij ‘buitenstaanders’ ons dan maar niet bemoeien met wat twee mensen elkaar in die zorg voor elkaar willen geven aan nabijheid en aanraking en ook bevrediging van lichamelijke verlangens. Laten we maar bidden om Gods zegen over hun relatie net zoals we dat doen voor alle onderlinge relaties in Christus gemeente. Daaruit blijkt dan toch ook dat we graag gehoor geven aan Gods opdracht om onze naaste(n) liefhebben als onszelf, te beginnen in Zijn gemeente.

Bron citaten: ND Geloof & kerk – ‘Dominee Bertien van Ginhoven is lesbisch en leeft celibatair: ‘Ik wil me aan Jezus toewijden’’ – door Ilona de Lange

‘Integendeel, juist die delen van het lichaam die het zwakst lijken zijn het meest noodzakelijk. De delen van ons lichaam waarvoor we ons schamen en die we liever bedekken (voor elkaar en voor de buitenwereld), behandelen we zorgvuldiger en met meer respect dan die waarvoor we ons niet schamen. Die hebben dat niet nodig.‘ (Uit 1 Korintiërs 12 uit de verzen 22-24)

Bron afbeelding: SlidePlayer