‘Zijn vader zag hem in de verte al aankomen. Hij kreeg medelijden en rende op zijn zoon af, viel hem om de hals en kuste hem.’ (Uit Lukas 15 uit de verzen 11-32 uit het 20e vers)

Geciteerd 1: Jongeren kunnen in verwarring gebracht worden door de verschillende meningen die ze vanaf de kansel horen, meent ds. W.L. van der Staaij. “Ik kan me goed voorstellen dat je ook vandaag de dag in de kerk het soms gewoon niet meer goed weet.”
Geciteerd 2: De oud-journalist van het RD stelde voor om erover in gesprek te gaan in de kring van de eigen gemeente en om antwoorden te zoeken in de kerkgeschiedenis. Daarbij verwees hij naar de geschiedenis van de eigen kerk, de Nadere Reformatie, het Engelse puriteinen, de Schotse kerkgeschiedenis en de Reformatie. „Dat is een lijn met oude papieren.”
Op de vraag waar dan te beginnen, noemde ds. Van der Staaij twee boeken: ”Komen tot Jezus Christus” van John Bunyan en ”De viervoudige staat” van Thomas Boston. Hij voegde eraan toe dat er veel meer boeken zijn en dat het uiteindelijk* gaat „om het zelf lezen van Gods Woord”. Als algemene regel gaf hij aan: „Het gaat erom of het komen tot Christus echt is en niet dat er opgesomd wordt wat het allemaal niet is. Jezus is gewillig om te redden.”
* Uiteindelijk??

Opgemerkt: Zei Onze Heer niet tot Zijn discipelen: ‘Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien.’ (zie Johannes 14 7-11).
Onze Heer vertelde ons ook de gelijkenis van de verloren zoon en daarin wordt ons alleen de Vader getoond in al Zijn liefde en dat is geen vergissing en wel omdat de Vader en de Zoon één zijn in hun zondaarsliefde. Maar de thuiswonende oudste broer daar moeten we goed op letten, want dat is een zeer ‘wettisch’ persoon. Zelfs een feestje met zijn vrienden had hij niet durven organiseren. En als het aan hem gelegen had, was die weggelopen zoon/broer niet onvoorwaardelijk (1) het vaderhuis weer binnen gekomen.
De ‘verloren zoon’ die wilde en durfde – zij het met schroom – toch maar naar zijn vader terugkeren, maar de oudste had nooit durven weglopen uit vrees voor zijn vader. En toen de verloren zoon zo vreugdevol ontvangen werd, toen begreep hij nog niet bij wat voor een liefdevolle vader hij al die jaren in huis had mogen leven.
(1) Hij was vast ook graag met een of meer dikke boeken over ‘echt thuiskomen’ en ‘weer thuiswonen’ komen aanzetten en dan eerst maar eens afwachten of z’n broer het dan nog zag zitten…

Zie ook: ‘Onze Herder maar ook Zijn schapen tekort gedaan…‘

Bron citaat: RD kerk & religie – ‘Ds. W.L. van der Staaij: Jongeren in verwarring door vele meningen over de Bijbel’ – door RD-correspondent.

‘Maar zowel de Schriftgeleerden als de Farizeeën zeiden morrend tegen elkaar: “Die man ontvangt zondaars en eet met hen.” (Uit Lukas 15 vers 2)

Bron afbeelding: A Little Perspective