‘Dus altijd wanneer jullie dit brood eten en uit de beker drinken, verkondigen jullie de dood van de Heer totdat Hij komt.’ (Uit 1 Korintiërs 11 het 26e vers).

Geciteerd 1: Het zijn stevige woorden (zie 2e citaat), die in contrast staan met wat het Vaticaan en de Lutherse Wereldfederatie in 2013 – het jaar van Benedictus’ aftreden – gezamenlijk verklaarden. Dit document, dat nota bene is voorbereid tijdens het pontificaat van Benedictus XVI, zegt: ‘Wanneer het begrip van de Maaltijd van de Heer als werkelijke gedachtenis serieus wordt genomen, zijn de verschillen in het begrip ervan als eucharistisch offer zowel voor katholieken als lutheranen acceptabel.’

Geciteerd 2: Het grote verschil tussen eucharistie en avondmaal ligt dus in de rol van de priester. Benedictus XVI vindt dat verschil onoverbrugbaar. Beide zijn ‘twee fundamenteel verschillende vormen van een rite, die elkaar vanuit hun wezen wederzijds uitsluiten’. De eucharistie is volgens de paus veel meer een offer dan de protestanten kunnen of willen zien. Benedictus roept een nieuwe generatie theologen op ‘de voorwaarden te scheppen voor een vernieuwd begrip van wat ik hier heb beschreven’.

Geciteerd 3: Deze vraag zal theologen de komende jaren nog flink bezighouden. Uiteindelijk gaat het namelijk ook over de vraag naar continuïteit of breuk tussen jodendom en christendom.

Opgemerkt 1: Door deel te nemen aan ‘de Maaltijd van de Heer’ verkondigen/belijden wij (elkaar) dat het nodig was dat – in ‘het jaar 33’ – Zijn lichaam voor ons werd verbroken en dat Zijn bloed voor ons werd vergoten tot ons behoud: (Of) ‘Weet u niet dat wij die gedoopt zijn in Christus Jezus, zijn gedoopt in Zijn dood? We zijn door de de doop in Zijn dood met Hem begraven om, zoals Christus door de macht van de Vader uit de dood is opgewekt, een nieuw leven te leiden. Als we delen in Zijn dood, zullen we ook delen in Zijn opstanding.’ (…) ‘Wanneer we met Christus zijn gestorven, geloven we dat we ook met Hem zullen leven, omdat Hij, Die uit de dood is opgewekt, niet meer sterft. De dood heeft geen macht meer over Hem. Hij is gestorven om een einde te maken aan de zonde, voor eens en altijd, en nu Hij leeft, leeft Hij voor God. Zo moet u uzelf ook zien: dood voor de zonde, maar in Christus levend voor God.’ (…) Zo zijn ook jullie, broeders en zusters, dood voor de wet, dankzij de dood van Christus en behoren jullie nu een ander toe: Hem die uit de dood is opgewekt.‘ (…) ‘We waren aan de wet geketend, maar nu zijn we bevrijd; we zijn dood voor de wet, zodat we niet meer de oude orde van de wet dienen, maar de nieuwe orde van de Geest.’ (Uit Romeinen 6 : 3-5, 8-11 en 7 : 4 en 6)

Opgemerkt 2: En in in Hebreeën 10 lezen we over dat ‘losgemaakt’ zijn van de wet waaraan wij ‘geketend’ waren: ‘Eerst zegt Hij: “Offers en gaven hebt u niet verlangd, brand- en reinigingsoffers behaagden U niet” – daarmee bedoelt Hij offers die volgens de wet worden gebracht. Dan zegt hij: ‘Hier ben Ik, Ik ben gekomen om Uw wil te doen,” waarmee Hij het eerste opheft om het tweede van kracht te doen zijn. Op grond van die wil zijn wij voor eens en altijd geheiligd door het offer van het lichaam van Jezus Christus.‘ (Uit Hebreeën 10 : 8-10)

Opgemerkt slot: Lees ook verder het vervolg van Hebreeën 10 waar o.a. ook nog gesproken wordt over de taak van de OT-priesters.

Zie ook nog de hieronder vermelde blog ‘Luther en het Avondmaal‘, waaruit blijkt dat Luther heel gewoon Bijbels [= naar Gods Woord] zich gelovig wilde houden aan Gods Woord, zoals ons dat gegeven is, en dat dus ook t.a.v. de woorden: ‘Dit is Mijn lichaam…’ en ‘Dit is Mijn bloed…’.

Aanvullend: ‘Laten we opmerkzaam blijven en elkaar aansporen lief te hebben en goed te doen, en in plaats van weg te blijven van onze samenkomsten (1), zoals sommigen doen, elkaar juist bemoedigen, en dat des te meer naarmate u de dag van Zijn komst ziet naderen (2). (Uit Hebreeën 10 de verzen 24-25)
(1) Met daar ook de vieringen van de ‘Maaltijd van de Heer’ die ons de kracht moeten geven om het vol te houden en de onbeschroomdheid te behouden om ‘binnen te gaan in het heiligdom’ met onze dankbaarheid en gebeden.
(2) De ‘Maaltijd van de Heer’ hebben we ook nodig om te groeien in de verwachting van de komst van onze Heer en om elkaar als broeders en zusters daarin aan te moedigen en tot voorbeeld te zijn (naar 1 Korintiërs 11 het 26e vers).
‘Wanneer we willens en wetens blijven zondigen, nadat we de waarheid hebben leren kennen, is er geen enkel offer voor de zonden meer mogelijk…’ (…) ‘Hoeveel zwaarder zal dan de straf niet zijn, denkt u, voor wie de zoon van God vertrapt, het bloed van het (nieuwe) Verbond (in Zijn bloed) ontheiligt – terwijl hij/zij erdoor geheiligd is – en de Geest van de genade veracht?’ (3) (Uit Hebreeën 10 de verzen 26 en 29)
(3) Bij dat zondigen moeten we hier dus vooral denken aan het nalatig zijn en blijven in die dingen waartoe we in Hebreeën 10 : 24-25 worden aangespoord.

Zie ook: ‘Is/valt Maarten Luther hier nog te volgen?‘

Bron citaten 1-3: ND Analyse geloof & theologie – ‘Katholieken en protestanten kunnen volgens Benedictus niet samen aan tafel. En wel hierom’ – door Hendro Munsterman.

‘Op grond van die wil zijn wij voor eens en altijd geheiligd door het offer van het lichaam van Jezus Christus.‘ (Uit Hebreeën 10 het 10e vers)

Bron afbeelding: Knowing Jesus