‘Van Uw liefde, HEER, wil ik eeuwig zingen,
van Uw trouw getuigen, geslacht na geslacht.
Ik belijd: Uw liefde houdt eeuwig stand,
Uw trouw hebt U in de hemel gevestigd.
(Uit Psalm 89 de verzen 2-3)

‘Zodra Jezus gedoopt was en uit het water omhoog kwam, opende de hemel zich voor Hem en zag hij (Johannes de Doper) hoe de Geest van God als een duif op Hem neerdaalde. En uit de hemel klonk een stem: “Dit is Mijn geliefde Zoon, in Hem vind Ik vreugde.”‘ (Uit Matteüs 3 de verzen 16-17)

‘En uit de wolk klonk een stem: “Deze is mijn Zoon, de Geliefde, in Wie Ik mijn welbehagen heb; hoort naar Hem!”‘ (Uit Matteüs 17 uit vers 5)

‘Augustinus wijst de mens zijn plaats als schepsel‘ (1)

Geciteerd: De polemiek van Augustinus tegen de manicheeërs herinnert ons eraan dat de mens onder God staat en geschapen is in een rechtsrelatie* tot Hem. Ook de leer van de verlossing staat in dat kader. Dat is geen uitvinding van Anselmus of Calvijn, maar behoort tot de antignostische erfenis van de kerkvaders. God de Schepper heeft recht op onze liefde en gehoorzaamheid, en wij zijn verplicht Hem die te geven, om te kunnen leven. En het Evangelie is nu dat Hij zelf de gerechtigheid aan ons geeft die Hij van ons eist. (2)

Opgemerkt: Moeten we niet vaststellen dat het onderwijs van Genesis ons leert dat God de mens geen wet opgelegd heeft (die is pas 400 jaar na Abraham gekomen), maar dat God wilde dat de mens in een liefdesverhouding* met Hem zou staan en dus in vertrouwen op Hem (en dat is dus: in vertrouwen op Zijn Woord) zou (samen)leven voor Zijn aangezicht. De liefde en het vertrouwen dat de eerste mensen elkaar gaven stond in direct verband met hun vertrouwen op God. Wat satan deed was wantrouwen stichten. Gods Woord in twijfel trekken en daarmee Eva&Adam verleiden om dat ook te doen. En toen Eva&Adam de satan volgden in dat wantrouwen van God, namelijk door de woorden die God tot hen gesproken te wantrouwen, hechtten ze dus meer geloof aan de woorden en het denken (verstand) van het schepsel (de satan en zijzelf) dan aan de woorden van God.
De eerste zonde was dus (ook al) ongeloof en niet in de eerste plaats het overtreden van een gebod. Het eten van de boom volgde uit hun ongeloof en daarom overtraden ze het gebod om niet van de boom te eten.
Ook Adam&Eva wisten (al) niet goed te onderscheiden tussen goed en kwaad en daar had God hen op gewezen door de ‘boom van kennis van goed en kwaad’ te planten in de hof. Ze konden dus in verleiding worden gebracht om die kennis zelf – ‘op eigen houtje’ – te gaan verwerven, door van de boom te eten. Ze hadden daar in de paradijstuin voor de val echter geen enkele reden om dat te willen doen…
Daarom ben ik er niet van overtuigd, dat na dat wel eten van de boom Adam&Eva ineens allerlei kwaliteiten (gaven) hadden verloren. Vanwege hun val leefden ze niet meer in die innige vertrouwensrelatie met God en kwam het er niet meer van om te wandelen met God in de paradijstuin. Maar, hoe moest de mens zich voortaan zien te redden in een wereld die door God aan het verderf was overgegeven en waarin de boze zijn (vermeende) rechten op de mens en de schepping wilde doen gelden?

* Allereerst en vooral een liefdesrelatie en dus niet (allereerst) een rechtsrelatie: ‘Wij hebben Gods liefde, die in ons is, leren kennen en vertrouwen daarop. God is liefde. Wie in de liefde blijft, blijft in God, en God blijft in hem.‘ (Uit 1 Johannes 4 vers 16)

Opgemerkt 2: Bewijs voor het lezen van de eerste drie hoofdstukken van Genesis, zoals hierboven weergegeven, vinden we in 1 Korintiërs 15 en m.n. vanaf vers 45. De mens was niet als God, en kon ook nog niet – zoals wij nu wel – zeggen: ‘Zo is alleen de Geest van God in staat om God te kennen. Wij hebben niet de geest van de wereld (van de natuurlijke mens) ontvangen, maar de Geest die van God komt, opdat wij zouden weten wat God ons – in en door Jezus Christus – in Zijn goedheid heeft geschonken. Daarover spreken wij niet op een manier die ons door menselijke wijsheid is geleerd, maar zoals de Geest het ons leert…’ (Zie 1 Korintiërs 2 de verzen 10-16)

Opgemerkt 3: Onze Heer Jezus heeft niet alleen onze zonden weggedragen aan het kruis, maar Hij heeft ook getoond dat onze God en Vader volkomen betrouwbaar is in Zijn spreken en handelen. Hij durfde Zich aan Hem toe te vertrouwen tot in de dood aan het kruis…

(1) Klinkt dat niet veel te aanmatigend: ‘Augustinus wijst de mens zijn plaats als schepsel.’ Gods Woord wijst de mens zijn plaats en wij hebben na te gaan of het Augustinus gelukt is om Gods Woord recht te doen met wat hij gezegd heeft, en hij heeft heel wat gezegd: ‘Wie in zijn spreken niet struikelt is een volmaakt mens’… (zie Jakobus 3 de verzen 1-3)
(2) Lees het artikel: https://oorsprong.info/augustinus-wijst-de-mens-zijn-plaats-als-schepsel/

Bron citaat: Zie hierboven bij (2)

Beeld van God, de onzichtbare, is Hij,
Eerstgeborene van heel de schepping:
in Hem is alles geschapen,
alles in de hemel en alles op aarde,
het zichtbare en het onzichtbare,
vorsten en heersers, machten en krachten,
alles is door Hem en voor Hem geschapen.
Hij bestaat vóór alles en alles bestaat in Hem.
Hij is het hoofd van het lichaam, de Kerk.
Oorsprong is Hij,
Eerstgeborene van de doden,
om in alles de eerste te zijn:
in Hem heeft heel de volheid willen wonen
en door Hem en voor Hem alles met zich willen verzoenen,
alles op aarde en alles in de hemel,
door vrede te brengen met Zijn bloed aan het kruis.
(Uit Kolossenzen 1 de verzen 15-20)

Bron afbeelding: Psalm Quotes