‘Wees barmhartig zoals jullie Vader barmhartig is. Oordeel niet, dan zal er niet over jullie geoordeeld worden. veroordeel niet, dan zul je net veroordeeld worden. vergeef, dan zal je worden vergeven. Geef dan zal je gegeven worden; een goede, stevig aangedrukte, goed geschudde en overvolle maat zal je worden toebedeeld. Want de maat die je voor anderen gebruikt, zal ook voor jullie worden gebruikt.’ (Uit Lukas 6 de verzen 36-38)

Geciteerd: het grote belang van maat houden dat ontdekte ik in een tijd dat ik ongelooflijk hard zat te werken en te studeren om maar als wetenschapper te kunnen publiceren. Dat was natuurlijk belangrijk voor mijn carrière als hoogleraar. Maar op een gegeven moment had ik dat inzicht dus bevochten uit die Latijnse tekst van Augustinus en dat sloeg in als een bom. Ik dacht: dit is een raad die ik zelf niet ter harte neem. Kan ik daar dan als wetenschapper over schrijven. En toen is er wat veranderd. Toen dacht ik: ja, als mijn vrouw zegt dat we gaan eten of boodschappen gaan doen, moet ik dat wel doen ook al ben ik mijn briljante gedachte dan wel kwijt, want anders houd ik de juiste maat niet tussen monnik-wetenschapper en de sociale-liefhebbende echtgenoot en vader. En als die balans zoek is, en onmatigheid wordt gepraktiseerd, dan ben je excessief en weet je zeker dat je nooit innerlijk evenwichtig blijft. Dat inzicht heeft mij nooit meer verlaten. En daarom ben ik nog steeds gelukkig getrouwd, denk ik. Dankzij Augustinus.

Opgemerkt: Waarom horen we van deze luistervaardige en belezen theoloog-econoom niet dat hij die raad al vele malen eerder gehoord en gelezen heeft (zal hebben), namelijk tijdens z’n opgroeien thuis en in de kerk en op school. Want daar hoorde hij toch steeds uit Gods Woord lezen en Gods Woord verkondigd worden? Waren er helemaal geen preken (bijvoorbeeld) waarin de betreffende woorden en raadgevingen (m.b.t. tot delen en maat houden en dat gefundeerd op het Godsvertrouwen dat we mogen hebben) indringend op hem afkwamen? Heeft hij zich achteraf niet geschaamd dat niet al eerder zijn eigen ouders of de (wijk)predikant, maar dat pas (veel) later zo’n fameus theoloog Augustinus bij hem de bereidheid wekte om eigen levenspraktijk te vergelijken met wat deze theoloog daarover te zeggen heeft gehad?
Vraag: Is het daarom toch ook hier niet terecht om op te merken: Wij van wc-eend (wij theologen/filosofen), adviseren wc-eend* (om kennis te nemen van wat theologen/filosofen ons te zeggen hebben). Terwijl de ‘kruidenier om de hoek’ een even probaat middel heeft dat altijd nog goedkoper verkrijgbaar was en is ook!

* Deze slagzin ging na de reclamecampagne een eigen leven leiden als uitdrukking die gebruikt wordt wanneer een deskundige advies geeft dat in overeenstemming ligt met zijn eigenbelang.

Opgemerkt slot: Wil ik nu met bovenstaande beweren dat deze theoloog-econoom Augustinus maar beter ongelezen had kunnen laten en niet ter sprake had moeten brengen in het betreffende artikel? Nee, dat zeker niet. Maar wel wil ik graag dat onze ogen opengaan voor wat ons al aan mensenkennis en levenswijsheid geschonken wordt wanneer we mogen opgroeien in een christelijk gezin met ook een regelmatige kerkgang. En die mensenkennis en levenswijsheid die ontvangen we samen met mensen van allerlei leeftijd en slag en ‘kwaliteiten’ (begaafdheden) en opleiding. En dan kan een laagopgeleide en/of een minder belezen iemand al eerder en meer praktijk maken van die geschonken levenswijsheid dan een hoogopgeleid iemand met zelfs ook al een studie theologie achter de rug. En aan wie moet die eerste het nu danken dat hij of zij nog steeds gelukkig getrouwd is?

Bron citaat: Sophie oktober 2022 – ‘Augustinus als tijdgenoot – Een gesprek tussen twee theoloog-economen‘ – door Teunis Brand en Joost Hengstmengel

‘Zo lijkt iedere Schriftgeleerde die leerling in het Koninkrijk van de hemel is geworden op een huismeester die uit zijn voorraadkamer nieuwe en oude dingen tevoorschijn haalt.’ (Uit Matteüs 13 uit vers 52)

Bron afbeelding: Flickr