‘Wees daarom niet hoogmoedig, maar heb ontzag voor God: als Hij de oorspronkelijke takken al niet gespaard heeft, zou Hij jullie dan wel sparen?‘ (Uit Romeinen 11 uit de verzen 20-21)

Geciteerd 1: ‘Waarom willen jullie je kind laten dopen?’ Het is die vraag aan de ouders waar ik ieder doopgesprek mee begin. Opvallend is dat in de antwoorden allerlei theologische aspecten van de kinderdoop die in de gereformeerde belijdenissen en de doopformulieren genoemd worden, zoals vergeving door het bloed van Jezus Christus, het afsterven van de oude Adam en opgewekt worden tot een nieuw leven, dan vaak niet als eerste worden genoemd.

Geciteerd 2: Daarnaast is het ook goed om met de doopouders door te spreken over de vraag wat voor hen de reden is om te verwachten dat God trouw blijft. Wat mij betreft is een antwoord op die vraag niet mogelijk zonder daarbij zicht te hebben op Israël. Want als God niet trouw blijft aan Israël, wat is dan de reden om te verwachten dat Hij wel trouw blijft aan de gemeente van Jezus Christus?
Terecht heeft Karl Barth eens gezegd: ‘Wie Israël vergeet, zaagt de tak door waarop hij zelf zit.’

Opgemerkt 1: De Doop is inlijving. We worden ‘ingelijfd’ in de dood en opstanding van onze Heer Jezus Christus. En die inlijving gebeurd in het midden van Christus’ gemeente, die Zijn Lichaam is, en waarvan Hij het Hoofd is, en aan wie het Woord en de Sacramenten zijn toevertrouwd, waardoor Christus’ gemeente in deze wereld ‘pijler en fundament van de waarheid’ is. Dat mag een dopeling zich altijd weer ‘voor de geest’ halen, zelfs als de ouders en/of de gemeente waarin hij of zij gedoopt werd ‘op sterven na dood’ blijken te zijn (zie Openbaring 3 de verzen 1-5).
Paulus schrijft: ‘Wij vermogen niets tegen de waarheid, alleen voor de waarheid.’ (zie 2 Korintiërs 13 vers 8 )

Opgemerkt 2: In Romeinen 11 schrijft Paulus: U moet goed bedenken dat niet u de (saprijke) wortel [=Jezus Christus] draagt maar de wortel u. En wanneer hij het heeft over de stam waarop wij [‘niet Joden’] geënt zijn naast de natuurlijke takken [het volk Israël] en over de stam die de takken draagt, dan zullen we bij die stam hebben te denken aan het geloof van Abraham, de vader van alle gelovigen. Door het geloof zijn wij verbonden met Abraham aan wie de Engel van de Heer zwoer: ‘En met uw nageslacht zullen alle volken der aarde gezegend worden, omdat gij naar mijn stem gehoord hebt.‘ (zie Genesis 22 vers 18).
Israël zullen we (dus) niet hebben te zien als de tak waarop wij (gelovigen) zitten en die we kunnen afzagen! Wij (geënte takken) kunnen wel, net zo goed als de natuurlijke takken, worden weggebroken door ongeloof!

Leestips: Romeinen 11 en Galaten 3-4.

Bron citaten: De Waarheidsvriend – ‘De kerk kan het ‘verbond’ niet bij Israël weghalen en voor zichzelf in beslag nemen’ – door ds. C.J. Overeem.

‘En als de Israëlieten niet volharden in hun ongeloof, zullen ook zij worden geënt, want God is bij machte hen opnieuw te enten.‘ (Uit Romeinen 11 vers 23)

Bron afbeelding: scripture-images-com