‘Terwijl Hij hier op aarde was, heeft Christus onder tranen geroepen tot God, die Hem van de dood kon redden. God verhoorde zijn gebeden, omdat Hij Zich aan Gods wil onderwierp. Zelfs al was Jezus de Zoon van God, toch moest Hij uit ervaring leren wat gehoorzaamheid was. Ook als dat pijn en verlatenheid betekende. Nadat Jezus had bewezen daarin volmaakt te zijn, werd Hij de Gever van eeuwige redding voor alle mensen die Hem gehoorzamen. God had Hem immers aangewezen als hogepriester, op dezelfde wijze als Melchisedek.‘ (Uit Hebreeën 5 de verzen 7-10)

Opgemerkt 1: Wij lezen in de evangeliën hoe Jezus na gebeden te hebben in de hof van Gethsemané een grote rust en vrede in het hart ontvangt om alle vernederingen en folteringen, die nog volgen zullen, te kunnen doorstaan en daarbij ook nog aandacht, liefde en zorg en vergevingsgezindheid hebben voor de mensen om Hem heen.

Opgemerkt 2: Een predikant mag mensen opmerkzaam maken op dit gebeuren en hen verzekeren dat hen die vrede en rust en die liefde en zorg voor anderen en ook de vergevingsgezindheid naar anderen in het hart geschonken zal worden en dat te meer naarmate zij die bede ‘Uw wil geschiede‘ des te hartelijker (leren) bidden. Dan zullen ook zij de vrede die alle verstand te boven gaat ontvangen. Dát zal een predikant bij deze bede een gemeente voorhouden en wel op grond van Gods Woord. Zijn gang naar de kansel zal daarom niet zwaarder zijn dan anders, want hij doet niet anders, dan wat hij op andere zondagen ook mag doen: de gemeente het Evangelie verkondigen.

‘U moet weten broeders en zuster dat de tegenspoed die wij in Asia hebben moeten doorstaan, uitzonderlijk groot was. We hadden het zwaar te verduren, zo zwaar dat het onze krachten te boven ging. We vreesden ernstig voor ons leven., we waren er zelfs zeker van dat het doodvonnis over ons was uitgesproken. Maar juist dat liet ons beseffen dat we niet op onszelf moeten vertrouwen, maar alleen op God die doden opwekt, Die ons heeft gered en ons opnieuw zal redden uit een zelfde doodsgevaar. Op Hem hebben we onze hoop gevestigd: Hij zal ons altijd redden.’ (Paulus in 2 Korintiërs 1 de verzen 8-10)

‘Laat de Heer uw vreugde blijven; ik zeg nogmaals: wees altijd verheugd. Laat iedereen u kennen als vriendelijke mensen. De Heer is nabij. Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank Hem in al uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren.‘ (Paulus in Filippenzen 4 de verzen 4-7)

Bron afbeelding: Crosswalk-com