‘Broeders en zusters, u bent geroepen om vrij te zijn.‘
(Uit Galaten 5 vers 13)

Geciteerd 1: De afschaffing van de slavernij, morgen tijdens Keti Koti herdacht, staat in een veel bredere, voornamelijk westerse beweging van emancipatie en vooruitgang, schrijft socioloog Aart G. Broek.

Opgemerkt 1: Laat ik hier dan eens op een bijzondere vorm van slavernij mogen wijzen, die in heel wat gemeenten/kerken nog altijd in stand wordt gehouden en door sommigen na bevrijding van die slavernij toch weer werd ingevoerd. Die slaven, dat zijn al die kinderen (en jongeren/ouderen) in gemeenten/kerken (zowel orthodox als evangelisch), die niet op grond van hun Doop of omdat ze zelfs nog niet gedoopt zijn ‘Abba, Vader’ mogen of kunnen zeggen.
Paulus schrijft ons: ‘U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn, en om Hem te kunnen aanroepen met “Abba, Vader”. De Geest zelf verzekert onze geest dat wij Gods kinderen zijn. En nu we Zijn kinderen zijn, zijn we ook erfgenamen van God. Samen met Christus zijn wij erfgenamen: wij moeten delen in Zijn lijden om met Hem te kunnen delen in Gods luister.‘ (Uit Romeinen 8 de verzen 15-17).

Opgemerkt 2: Hoezeer de heilige Geest ernaar verlangt dat wij met onze geliefden de Doop zullen ontvangen, dat blijkt wel heel bijzonder in het huis van Cornelius, we lezen: ‘Al pratend met Cornelius ging hij naar binnen, waar hij een groot aantal mensen aantrof.‘ (…) ‘We zijn hier ten overstaan van God bijeen om te luisteren naar alles wat u te zeggen hebt.‘ (…) ‘Terwijl Petrus nog aan het woord was, daalde de heilige Geest neer op iedereen, die naar zijn toespraak luisterde.‘ (…) Toen merkte Petrus op: “Wie kan nu nog weigeren deze mensen met water te dopen, nu ze net als wij de heilige Geest hebben ontvangen.“‘
En later – terug in Jeruzalem – zegt Petrus: ‘”Ik was nog maar nauwelijks begonnen te spreken, of de heilige Geest daalde op hen neer, zoals destijds ook op ons.”‘

Opgemerkt 3: Laten we onze kinderen (en jongeren/ouderen) – waar nodig – bevrijden van die slavernij, zodat ze als ‘vrije kinderen’ (1) hun hemelse vader zullen loven en danken zonder angst in hun hart.
Johannes schrijft (aan ouderen en jongeren!): ‘De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst veronderstelt straf. In iemand die angst kent, is de liefde geen werkelijkheid geworden. Wij hebben lief omdat God ons eerst heeft lief gehad. Als iemand zegt: ‘Ik heb God lief, maar hij haat (2) zijn broeder of zuster, is hij/zij een leugenaar. Want iemand kan onmogelijk God, Die hij nooit gezien heeft, liefhebben, als hij/zij de ander, die wel gezien kan worden, niet liefheeft. We hebben dan ook dit gebod van Hem gekregen: wie God liefheeft, moet ook de ander liefhebben.’ (Uit 1 Johannes 4 : 19-21)

Opgemerkt slot: En Jezus zei: Wees dan volmaakt zoals Uw hemelse Vader volmaakt is (in de liefde): Lees het zelf in Matteüs 5 de verzen 43-48.

(1) Zie ook Galaten 3 de verzen 25-29.
(2) Je naaste haten is de ander die plaats niet gunnen en/of geven, die God hem of haar gegeven heeft, waardoor je die ander de liefde en de steun en het respect, etc. onthoudt die de volmaakte Liefde van ons vraagt/gebiedt.

Bron citaat: FB-post van het ND: ‘Gedenk slavernij in breder emancipatieperspectief’ – door Aart G. Broek (socioloog)

‘Maar toen de tijd gekomen was zond God Zijn Zoon, geboren uit een vrouw en onderworpen aan de wet, maar gezonden om ons vrij te kopen van de wet opdat wij Zijn kinderen zouden worden. En omdat u Zijn kinderen bent, heeft God ons de Geest van Zijn Zoon gegeven, die ‘Abba, Vader’ roept. U bent nu geen slaven meer, u bent kinderen van God en als Zijn kinderen bent u erfgenamen, door de wil van God.‘ (Uit Galaten 4 de verzen 4-7)

Bron afbeelding: Kathleen B Duncan