‘Gij leidde Uw volk, als een kudde door de hand van Mozes en Aäron.‘
(Uit Psalm 77 ver 21)

Geciteerd 1: Er zijn mensen die permanent in een schijnwereld leven, en dit kan ook een collectief verschijnsel worden voor heel de kerk…

Geciteerd 2: Toen de Here voor het zwakke slavenvolk het machtige leger van de Farao verzwolg in de golven, toen zongen ze: de HEER heeft het paard met z’n wagens in de zee geworpen. De Here! Maar toen deze mensen gezeten burgers geworden waren in een land vloeiende van melk en honing, en er wéér vijanden waren verslagen, toen zongen ze: Saul heeft z’n duizenden verslagen en David z’n tienduizenden! Hetzelfde lied op een nieuwe wijs? Nee, een heel ander lied. Het zijn nu mensen geworden, hún helden, die redding hebben gebracht. Over de HEER wordt volledig gezwegen, De namen van mensen klinken door de lucht… Saul en David. En toen werd Saul jaloers en boos omdat ze hem maar duizend gaven, en David tienduizend.

En dat is het begin geweest van onderlinge jalouzie en nijd, en de verschrikkelijke scheuring van de Oud Testamentische kerk. Zó gaat het, als de kerkmensen niet meer kleine, afhankelijke, gelovige mensen zijn, maar aan heldenverering doen, en de een van Saul en de ander van David, en een derde weer van iemand anders is. En als je dan zegt: de HEER!, dan ben je een dweper of hopeloos ouderwets. Dat is dan die schijnwereld in de kerk, die ik zo pas bedoelde, en wij zullen het beste doen, alle soorten van zelfbedrog zo spoedig mogelijk te laten varen.

Dit was dan zoiets als een inleiding op dát “teken van de tijd”, dat ik nu wil noemen: de organisatie (van het kerkelijk leven – AJ).

Opgemerkt 1: Met verdriet heb ik kennis genomen van hoe onze gemeente de zorg voor onze jeugd uit handen geeft en – op de zondag nog wel en als alternatief voor de gewone samenkomsten! – ‘onder-huurlingen’ inhuurt om jongeren (vanaf de brugklas tot 25 jaar) door deze betaalde kerkelijk werkers iets te laten (mee)geven wat volgens hen blijkbaar natuurlijk niet te bereiken viel/valt wanneer ze bij ons de gewone samenkomst – een Doopdienst nog wel! – hadden bijgewoond. Die zegen van het bijwonen van zo’n gewone (Doop)dienst, die valt natuurlijk in het niet bij wat daar op zó’n bijeenkomst te horen en te beleven en te genieten valt. En het blijft niet bij één keer, maar er staan nog een drie of viertal van zulke bijeenkomsten op de zondagen gepland!

Opgemerkt 2: Hoorde ik onze predikant eerder nog opmerken, dat hij tijdens corona ontdekt en geleerd had dat het kerkelijk leven niet maakbaar is, dan blijkt dat echter geenszins uit wat onze kerkenraad en jeugdraad nu weer op stapel heeft gezet en ook uit de woorden tijdens de verkondiging in deze Doopdienst blijkt/spreekt een andere ‘geest’ – een die meer in overeenstemming zal zijn geweest met het geluid dat de jeugd gehoord zal hebben van de spreker op de bijeenkomst in de sportzaal van het JFC (1)

Opgemerkt 3: Ik zal DV nog aandacht geven aan wat er gezegd werd in de verkondiging en ook wil ik nog aandacht geven aan het ‘hoeden van de kudde Gods’ waar Paulus de oudsten van Efeze op wijst bij zijn afscheidstoespraak op het strand (Zie Handelingen 20 de verzen 17-38)

(1) Eelco Poelarends, lees meer op deze website

Bron citaten 1-2: Boek ‘De dag van den Zoon des mensen’ (derde druk) – Uit hoofdstuk IV ‘Organisatie’ – van ds. H. Veldkamp (1895-1956)

Bron afbeelding: SlidePlayer