‘Toeziende dat niemand verachtere van de genade Gods…’
(Uit Hebreeën 12 uit het 15e vers)

Geciteerd: Verachtering in de genade heeft een prijs. Daarom zijn verootmoediging en gebed meer dan gepast. Vooralsnog wil het niet zo vlotten met een gezamenlijke bede- en boetedag, met dat bidden „met een algemene stem.” Kennelijk is de nood der tijden nog draaglijk en hangen de oordelen nog niet laag genoeg.

Opgemerkt: Wanneer er ‘verachtering in de genade’ is, dan is dat iets wat in een gemeente aan de orde gesteld moet worden in de verkondiging van het Woord en in de gebeden. M.i. geeft dat zelfs nu nog meer een reden om van interkerkelijke/nationale gebedssamenkomsten/gebedsdagen af te zien! We kunnen heel gewoon in onze eigen gemeente met elkaar tot verootmoediging komen voor Gods aangezicht in de zondagse diensten. God zal echt niet meer/beter willen luisteren wanneer een aantal mensen voor de gemeenten/kerken nu eindelijk dan toch een gezamenlijke bede- en boetdedag weet te organiseren…

De eenheid waar onze Heer Jezus Christus het over heeft is ook niet iets van organisatiekunde maar van gesteldheid van de harten en daar hebben alle predikanten/voorgangers* een taak in, namelijk door de trouwe bediening van het Woord aan de gemeenten van Jezus Christus*. Wanneer ze dat trouw doen is er al meer werkelijke eenheid in de kerken dan dat we dat kunnen aflezen uit de namen van de gemeenten/kerken/kerkgenootschappen in de boekjes/websites van onze burgerlijke gemeenten.

Zie ook blogs: ‘Uitdaging of opdracht‘ en ‘Gods water over Gods akker laten lopen‘

* Hij zal zitten, het zilver smeltend en reinigend. Hij zal de zonen van Levi reinigen, Hij zal hen louteren als goud en als zilver, opdat zij de HERE in gerechtigheid offer brengen. (Uit Maleachi 3 vers 3 – en lees daarbij ook op de woorden in Maleachi 2 over de priesters en Levi!)

Bron citaat: RD Opinie – ‘Zuivere kerken zijn zuiver voor zolang het duurt’ – door ds. J. Belder

Bron afbeelding: The Botts Caligraphy