‘En de Heere zeide tot hem: Ontbind de schoenen van uw voeten; want de plaats in welke gij staat, is heilig land.‘ (Uit Handelingen 7 het 33e vers)

Ds. M.R. van den Berg (1) spreekt in zijn boek ‘Als de kerk ter sprake komt’ (1993) aan het slot daarvan over de alsmaar doorgaande en toenemende secularisatie, juist ook binnen de kerken.

Geciteerd: Die schoen knelt trouwens al zeer geruime tijd. Dat heeft funeste gevolgen voor de voeten. Laten we proberen de knelpunten op te sporen. Wie weet, misschien moeten we de schoen wel weggooien om de voet te behouden. Het omgekeerde zou natuurlijk ook kunnen, maar het leven is nog altijd meer dan het voedsel.

Van een voet springen de gedachten makkelijk over naar Voetius, de toonaangevende gereformeerde theoloog uit de 17e eeuw. Toen hij de strijd aanbond met de carthesiaanse nieuwlichterij, was hij zich er terdege van bewust dat de filosofie van Descartes de dood betekende voor het geloof. Maar het is nooit tot hem doorgedrongen, dat zijn eigen denken doortrokken was van diezelfde gifstof die Descartes’ filosofie zo gevaarlijk maakte. Hij liep met de dood in zijn schoenen zonder het te weten. Hij danste een dodendans, denkend dat hij voor de ark uit huppelde.

… Pascal heeft beseft dat de God van de filosofen en theologen niet meer de God van Abraham, Izak en Jakob was…

Geciteerd 2: De ellende is dat een godsidee iets anders is dan de levende God Zelf. (…) Dat deze godsidee omhangen wordt met de vadernaam, blaast er nog geen leven in. (…) Ook de Bantoe in Zuid Afrika kan met zo’n godsidee niets beginnen. Isaiah Shembe, de legendarische stichter van de Nazarenen onder de Zoeloes, heeft de ontoereikendheid van deze godsidee scherp aangevoeld. (…) Shembo’s zoon zei eens, toen zijn vader al vele jaren dood was: ‘Mijn volk, er werd jullie een God verkondigd die geen armen heeft en geen benen, die niet kan zien en die liefde noch medelijden kent. Maar Isaiah Shembe toonde jullie een God die loopt op zijn voeten, die geneest met zijn handen en die gekend kan worden door de mensen, een God die liefheeft en erbarmen kent.’

… Isaiah Shembe was een valse profeet. Hij ging op de plaats van Christus staan. Maar hij heeft scherp het manco van de theologische godsidee gezien.

Geciteerd 3: De God van Israël is echter een concrete levende God, onvergelijkbaar met een speculatieve idee. Hij sprak van mond tot mond met Abraham. Hij daalde neer op de Sinaï. Hij ging als een krijgsheld voor Zijn volk uit. Hij had berouw dat Hij Saul koning gemaakt had. Hij is een levende, handelende God die concreet tastbaar aanwezig is. Dié God is onze God.
Het komt me voor dat we de dreiging van het geseculariseerde denken alleen kunnen weerstaan, als we weer heel duidelijk gaan inzien, dat deze God van de Hebreeën vandaag nog bestaat en dat Hij vandaag niet minder dan in de oud-testamentische tijd actief is en zich manifesteert in het natuurgebeuren en in de geschiedenis en in ons persoonlijk leven. Een God met handen die Hij gebruikt en met ogen die alles waarnemen, met een stem waarvoor de dieren in het oerwoud sidderen en met een Vaderhart dat warm klopt voor zijn kinderen. Wie die God kwijt is, is zijn (Bijbelse) geloof kwijt.

(1) Meint R. van den Berg (1928-2001) begon zijn loopbaan als predikant in de Nederlandse gereformeerde kerk van Maastricht. Van 1961 tot 1968 was hij zendingspredikant in Zuid-Afrika, daarna diende hij de gemeenten van Oegstgeest, Groningen en Utrecht. Op 1 september 1993 ging hij met emeritaat. Hij was een productief schrijver. Tientallen boeken verschenen van zijn hand, zowel op het gebied van de (pastorale) theologie als de literatuur.

Bron citaten: Boek ‘Als de kerk ter sprake komt’ van ds. M.R. van den Berg – Uitgeverij VandenBerg Kampen

‘Stelt u dan op, uw lendenen omgord met de waarheid, bekleed met het pantser der gerechtigheid, de voeten geschoeid met de bereidvaardigheid van het evangelie des vredes; neemt bij dit alles het schild des geloofs ter hand, waarmede gij al de brandende pijlen van de boze zult kunnen doven; en neemt de helm des heils aan en het zwaard des Geestes, dat is het woord van God.‘ (Uit Efeziërs 6 de verzen 14-17)

Bron afbeelding: SlideToDoc-com