“Zij zullen opzien naar Hem die zij doorstoken hebben”
(Johannes 19 vers 37)

Geciteerd 1: Zoals eerder vermeld stellen christelijke commentatoren op Zacharia 12 : 10 schijnbaar unaniem dat de Joden aan het einde der dagen hun immense dwaling zullen erkennen, degene die doorboord is (Jezus) omarmen en dan over Hem rouwen. Deze uitleg roept echter een prangende vraag op: waarom zou iemand rouwen om iemand die niet meer dood is. De rouw in Zacharia 12 : 10-14 is voor een overleden persoon, niet voor iemand die 2000 jaar geleden is opgestaan.

Geciteerd 2: Dierbare broeders en zusters! Laten wij opzien naar Christus, die aan het kruis doorboord is! Hij is de meest overweldigende openbaring van Gods liefde, een liefde waarin eros en agape, boven iedere tegenstelling verheven, elkaar verlichten. Aan het kruis bedelt God zelf om de liefde van Zijn schepsel: Hij dorst naar de liefde van ieder van ons. De apostel Thomas heeft in Jezus de “Heer en God” herkend, toen hij zijn hand in de zijdewond had gelegd. Het is niet verrassend dat veel heiligen in het hart van Jezus de meest onroerende uitdrukking van het mysterie van deze liefde zien. Men zou zonder meer kunnen zeggen dat de openbaring van Gods eros ten opzichte van de mens in feite de hoogste uitdrukking van Zijn agape is. Waarlijk, slechts de liefde, waarin de vrije zelfgave en het hartstochtelijke verlangen naar wederkerigheid verenigd zijn, schenkt een roes die het zwaarste offer licht maakt. Jezus heeft gezegd: “Wanneer Ik van de aarde zal zijn omhooggeheven, zal Ik allen tot Mij trekken” (Joh. 12, 32). Het antwoord dat de Heer vol verlangen van ons verwacht is vooral dat wij Zijn liefde aanvaarden en ons naar Hem toe laten trekken. Daarbij is het niet voldoende dat wij Zijn liefde alleen maar aanvaarden. Zulke liefde en zo’n inzet moeten worden doorgegeven aan anderen: Christus “trekt mij tot zich”, om zich met mij te verenigen, opdat ik leer de broeders en zusters met Zijn liefde lief te hebben.

Geciteerd 3: Kijken wij met vertrouwen op naar de doorboorde zijde van Jezus, waaruit “bloed en water” vloeide (Joh. 19, 34). De kerkvaders hebben deze elementen beschouwd als symbolen van het Doopsel en de Eucharistie. Door het water van het Doopsel wordt voor ons, in de kracht van de heilige Geest, de intimiteit van de liefde van de Drie-eenheid ontsloten…

Lees de meditatie (waaruit geciteerd) in z’n geheel: Zij zullen zien op Hem die zij doorstoken hebben

Zie ook: Gepromoveerd tot hemelwezens en Rouw als wanklank op het feest

Bron citaat 1: ‘Niemand “rouwt” voor iemand die uit de dood is opgestaan – door Rabbi Tovia Singer’ – FB-post van Angelique Aila Bat Noach (FB-post ook bron afbeelding)

Bron afbeelding: FB-post