‘Zie, de vreze des Heren – dat is wijsheid, en van het kwade te wijken is inzicht.‘
‘In de vreze des Heren ligt sterke gerustheid, zelfs voor zijn zonen is er een schuilplaats.‘
‘De vreze des Heren is een bron van leven, om de strikken van de dood te ontwijken.‘
‘Wie zijn vriend medelijden onthoud, die verzaakt de vreze des Almachtigen.‘
(Uit Spreuken 1 vers 7, 9 vers 10, 15 vers 33, Job 6 vers 14)

Geciteerd 1: Ik vind het een aanstekelijk boek. De Schriften gaan open en daarbij klinken stemmen uit het verleden, het meest van reformatoren en puriteinen als Calvijn, Flavel, Edwards en Spurgeon, waardoor je gaat zien waarom de Heere een welgevallen heeft aan hen die Hem vrezen (Psalm 147:11).

Geciteerd 2: Dit boek is wat mij betreft een mooi voorbeeld van wat de Schrift „de gezonde leer” noemt (Titus 2:1). Het wekt verlangen naar deze God in Christus en het geeft diep ontzag voor Zijn majesteit, genade en heiligheid, zó heerlijk, zó groot, zó goed, zó genadig, zó mild, zó overweldigend, dat je daarvan vervuld beeft en trilt en Hem vol liefde aanbidt en wilt dienen.

Geciteerd 3: Dat is nu de “vreze des Heeren”, en Reeves heeft gelijk als hij stelt dat er eigenlijk geen ander woord voor te vinden is waarmee het ook zou kunnen worden weergegeven. We moeten het uitleggen, en dan is dit boek een uitstekende plek om te beginnen.

Opgemerkt 1: Wij mochten dat leren kennen en verstaan (begrijpen) van de ‘vreze des Heeren‘ al beginnen in ons ouderlijk huis en zij leerden het eerder bij hen thuis en we leerden het ook in de samenkomsten van de gemeente en we zagen het in en het samenleven en meeleven van broeders en zusters. Het moet dan toch wel een verdrietige zaak genoemd worden dat anderen dit ‘om mee te beginnen‘ zouden moeten leren uit een/dit boekje…

Opgemerkt 2: Vanwege eigen zondigheid – waaraan Gods Woord ons steeds meer helpt ontdekken!* -, maar niet in het minst ook door woorden en daden van vrome (‘geweldige’) mensen om me heen – die naar het scheen het er zoveel beter van afgebracht hadden en brengen – die dankbare ‘vreze des Heeren’ zonder angst, een tijd lang ‘kwijt geweest’. Toch mocht ik die door Gods genade weer hervinden en dat mee omdat ik volgehouden heb om te blijven luisteren naar Gods Woord, door te blijven bidden en door de kerkgang en ook het deelnemen aan de vieringen van het Avondmaal niet na te laten! Soli Deo Gloria!

* Met name dat toch ook altijd weer tekort schieten in zichzelf opofferende liefde voor onze naasten (of ze nu heel dichtbij ons leven of ver(der) van ons af en waarin onze Heer ons zo volmaakt tot voorbeeld is geweest. Bij Hem dreef de volmaakte liefde tot de Vader alle vrees, ook voor wat Hem te Jeruzalem nog overkomen zou, uit.

Lees ook wat een familielid (oom) – ds. J.D. Janse, die in 1979 onze huwelijksdienst leidde met als leidraad onze huwelijkstekst: Psalm 111 vers 10 – in 1986 schreef over: ‘“De vreze des HEREN” en het Nieuwe Testament‘

Bron citaat: RD Kerk & religie – ‘Verheugt u met beving‘ – door ds. P.W.J. van der Toorn

Bron afbeelding: Bible Study