‘… totdat gij tot de aarde wederkeert, dewijl gij daaruit genomen zijt; want gij zijt stof,
en gij zult tot stof wederkeren.‘ (Uit Genesis 3 vers 19)

‘Schenk de mens niet langer aandacht. Wat is hij zonder adem in zijn neus?
Wat heeft hij te betekenen.‘ (Uit Jesaja 2 vers 22)

Geciteerd 1: In haar diepgravende en prikkelende boek ‘Het dier in ons – Een nieuwe geschiedenis van de mens’ citeert ze filosofen, paleontologen, evolutionair biologen, cultureel antropologen en primatologen. Ook zocht ze een aantal onderzoekers op en de gesprekken verwerkte ze in het boek. ‘We hebben onszelf ten onrechte buiten en boven de rest van de wereld geplaatst, maar moeten onszelf er nu weer ín denken,’ zegt Challenger.

Geciteerd 2: Hoe we reageren op het feit dat we dieren zijn tussen andere dieren is volgens milieufilosoof Melanie Challenger de grootste uitdaging waarvoor we dit millennium staan. ‘Dat we dieren zijn, beïnvloedt elk aspect van ons leven.’

Opgemerkt 1: Laat de mens nou het ‘enige dier’ zijn dat zich bewust is – en zo niet, dat blijkbaar alsnog moet worden – dat het een wezen is met verantwoordelijkheid voor de wereld waarin het leeft en daarom erover wil en blijkbaar ook moet nadenken hoe zijn gedrag de wereld beïnvloedt. We treffen dat ‘denkvermogen’ niet bij de ‘andere dieren’ om ons heen. Die nemen de wereld zoals die hen gegeven is, zonder ook maar ooit een gedachte te besteden aan – laat staan uitwisselen met elkaar over – wat hun gedrag betekent voor het milieu van de wereld waarin ze leven en wat voor gevolgen dat (op termijn) kan hebben voor hun nageslacht. Dat ‘denkvermogen’ (en bijbehorende verantwoordelijkheid) is toch wel het unieke van de mens in de ‘dierenwereld’. Maar die gedachte moeten we dus leren loslaten…

Opgemerkt 2: Paulus schrijft in 1 Korintiërs 7: ‘Wat ik bedoel broeders en zusters, is dat er maar weinig tijd rest. Laat daarom ieder die een vrouw heeft zo leven dat het hem niet in beslag neemt, ieder die verdriet heeft zo dat hij/zij er niet door wordt beheerst, ieder die vreugde heeft zo dat hij/zij er niet in opgaat, ieder die bezit verwerft alsof het niet zijn eigendom is, ieder die in deze wereld leeft alsof ze niet meer voor hem/haar van belang is. Want de wereld die wij kennen gaat ten onder. Ik zou willen dat u geen zorgen hebt.’

Hebben wij christenen deze raad ooit ter harte genomen en daar praktijk van gemaakt in ons leven? Wanneer we dat wel gedaan hadden dan hadden we niet met de huidige wereld- en milieu/klimaatproblemen te maken gehad want die moeten we toch echt met name aan de ontwikkelingen in en de expansie van de christelijke westerse wereld toeschrijven…

Tot slot: Paulus nog weer geciteerd (woorden uit 1 Timoteüs 6): ‘Maar voor wie tevreden is met wat hij heeft, is het geloof grote winst. Wij hebben niets in deze wereld meegebracht en kunnen er ook niets uit meenemen. Wij hebben voedsel en kleren en onderdak, laten we daarmee tevreden zijn. Wie rijk wil worden, staat bloot aan verleiding, raakt in een valstrik en valt ten prooi aan dwaze en schadelijke begeerten die een mens in het verderf storten en ten onder doen gaan. Want de wortel van alle kwaad is de geldzucht (1). Door zich daaraan over te geven, zijn sommigen van het geloof afgedwaald en hebben zich veel leed berokkend.‘ (2)

(1) Dat is het het onafhankelijk van Gods gunst en genade willen kunnen leven!
(2) Met natuurlijk ook allerlei gevolgen voor anderen die van dat streven ook schade en leed ondervonden/ondervinden.

Bron citaten: Filosofie Magazine – ‘We moeten het dier in onszelf leren zien‘ – door Elke van Riel’

Bron afbeelding: Knowing Jesus