‘Wij bidden God dat u het kwade nalaat, niet om te bewijzen dat wij geslaagd zijn, maar omdat u het goede moet doen, ook al zouden wij mislukt zijn. We kunnen ons niet tegen de waarheid verzetten, we kunnen ons er slechts voor inzetten. Het verheugt ons werkelijk dat wanneer wij zwak zijn, u zo sterk bent; wij bidden ervoor dat u zich zult beteren.‘ (Paulus woorden in 2 Korintiërs 13 de verzen 5-10, daaruit de verzen 7-10 *)

* Paulus waakte als een vader over ‘zijn kinderen’ in Korinthe.

Geciteerd: Wij zijn werkelijk dwazen. Kijk, wij kunnen met onze eigen kinderen de hemel en de hel verdienen en wij bekommeren ons er niet om. Want wat helpt het je als je zelf vroom bent, maar door je eigen schuld ongelovige kinderen grootbrengt?

Opgemerkt 1: Als ergens wat (mee) te verdienen valt (ook immaterieel!), dan is de liefde weg!

Opgemerkt 2: We leven allen van (vrije) genade en wat heeft juist Luther dat leren beseffen – al zoekende en worstelende(weer) gevonden in Gods Woord! – en beleden!

Opgemerkt 3: Ouders en kinderen zullen samen dagelijks danken en bidden en Gods Woord lezen, zo wil de heilige Geest ons leren om met elkaar te leven als dankbare kinderen van God, die weten van genade te leven en die daarom ook steeds weer horen en leren mogen om niet alleen genadig te zijn voor zichzelf maar ook voor alle ‘naasten’ in deze wereld. En wie zijn elkaar meer nabij dan echtgenoten en kinderen?! En Paulus roept ons op om goed te zijn voor allen en in het bijzonder voor ‘de huisgenoten des geloofs’. Die ‘huisgenoten des geloofs’ waar Paulus op doelt, die vinden allereerst in eigen huis en dan verder natuurlijk ook alle leden van de gemeente van Jezus Christus waartoe we behoren en waar we die verder ook maar vinden/ontmoeten in deze wereld.

Opgemerkt 4: Dat omzien naar elkaar en dat samenleven van de volgelingen van Christus, zoals dat gewerkt wordt door de heilige Geest, dat is het getuigenis dat wij mogen doen uitgaan in deze wereld en een bevestiging van het getuigenis van de apostelen. Wanneer we het omkeren en wanneer wij menen als christenen het getuigenis van de apostelen door te moeten en kunnen geven zonder dat getuigenis van het liefdevol en genadig naar elkaar omzien in de gemeenten van Jezus Christus, dan is die verkondiging van ons zonder kracht! Dan zijn we niet meer dan roeptoeters en na-apers. Dan zijn we als Simon de Tovenaar, die ook graag als apostel wilde optreden en daar zelfs zijn goede geld aan wilde spenderen, maar die (nog) geen enkel besef had van wat het getuigenis en van de apostelen en de krachtige werking van de heilige Geest daarmee en daarbij inhield. Hij weerstond daarmee zelfs het werk van de heilige Geest. (Zie Handelingen 8 de verzen 18-24)

Zie ook: ‘Een hoopvolle verkondiging…‘

‘Broeders en zusters, toen ik bij u kwam om u het geheim van God te verkondigen, beschikte ik niet over uitzonderlijke welsprekendheid of wijsheid. Ik had besloten u geen andere kennis te brengen dan die over Jezus Christus – de gekruisigde. Bovendien kwam ik bij in al mijn zwakheid en was ik angstig en onzeker. De boodschap die ik u verkondigde overtuigde niet door wijsheid, maar bewees zich door kracht van de Geest, want uw geloof moest niet op menselijke wijsheid steunen, maar op de kracht van God.‘ (Uit 1 Korintiërs 2 de verzen 1-5)

Bron citaat: checkluther-com – dinsdag 21 september 2021 – Luther Heritage Foundation (Veenendaal)

Bron afbeelding: KJV Bible Verses