‘Wij zijn dwaas omwille van Christus, terwijl u dankzij Jezus Christus zo geweldig wijs bent; wij zijn zwak, terwijl u zo geweldig sterk bent; u staat enorm in aanzien, terwijl wij worden veracht.‘ (Uit 1 Korintiërs 4 vers 10)
‘Het verheugt ons werkelijk dat wanneer wij zo zwak zijn, u zo sterk bent.; we bidden ervoor dat u zich zult beteren. Ik ben nu niet bij u, maar schrijf u dit alles om bij mijn bezoek niet streng te hoeven optreden, want het gezag dat de Heer mij heeft gegeven is bedoeld om op te bouwen, niet om af te breken.‘ (uit 2 Korintiërs 13 de verzen 9-10)

Iedere gemeente of kerk(genootschap) die we een ‘streefkerk’ kunnen/moeten noemen heeft de vrijheid, die de Geest ons gelovigen brengt, ingeruild voor slavernij aan de doelstellingen van de kerkleiders van zo’n gemeente of kerk. (1) De wekelijks voortgaande prediking van het Woord en het dagelijks Bijbellezen met elkaar is genoeg voor de heilige Geest om daarmee aan de slag te kunnen in ons leven.

Het eenvoudige evangelie van ‘Jezus en Die gekruisigd‘ maakt ons zondaren tot dankbare mensen. Wat een genade is ons toegevallen! Met dankbare kinderen kan en gaat de heilige Geest aan de slag!

Voorgangers/predikanten mogen de leden van de gemeente(n) van Jezus Christus helpen om de Bijbel zelf steeds beter te leren lezen en begrijpen. Hoe broederlijker ze dat doen – ook in hun omgang met de zwakken en broeders en zusters waarvoor we ons wat schamen (zie 1 Korintiërs 12 de verzen 23-25) – hoe meer ze tot zegen zullen zijn voor al hun broeders en zusters en de gemeente(n) die ze mogen dienen. De wijsheid om het gehoorde en geleerde toe te passen die wil de heilige Geest aan ieder van ons juist ook persoonlijk elke dag weer schenken. Wij zullen ons daarin maar niet van alles door anderen laten voorschrijven (zie o.a Romeinen 14 en Kolossenzen 2 de verzen 16-23)

Laten we bidden voor onze voorgangers, voor elkaar en voor dit opbouwwerk – waarbij wij allen betrokken zijn en dus ook allen een eigen verantwoordelijkheid hebben jegens elkaar – in de gemeenten van onze Heer! (Zie o.a. de brieven aan Timoteüs en Titus en Hebreeën 13 de verzen 17-18)

‘Jaag de liefde na en streef naar de gaven van de Geest, vooral naar die van de profetie. (…) Iemand die profeteert spreekt tot mensen en wat hij zegt is opbouwend, troostend en bemoedigend. (…) iemand die profeteert doet dat ten bate van de gemeente.‘ (Uit 1 Korintiërs 14 uit de verzen 1-5)

(1) De Gereformeerde kerken vrijgemaakt waren (en zijn?) daar een duidelijk voorbeeld van. Men meende niet lang na het vertrek uit de Gereformeerde kerken (in 1944) dat men nu (eindelijk) met een ‘gereformeerde elite’ aan de slag kon in Nederland op allerlei terrein. Maar dan is de onderlinge liefde altijd ‘de eerste’ die daarvan ‘het’ slachtoffer wordt. Ieder die niet mee wilde of kon gaan in het streven, dat werd voorgestaan door ‘prominente ‘kerkleiders’, werd verdacht gemaakt en/of kon heel goed en zelfs liever gemist worden. Die zouden dat mooie streven toch alleen maar in de weg lopen en men voelde/wist zich sterk en bekwaam genoeg en voorzien van voldoende trouwe volgelingen om zonder veel tranen afscheid te willen nemen van een aanzienlijk deel van mensen die voorheen toch tot hun broeders en zusters gerekend werden binnen de vrijgemaakte kerken.

* Streefkerk is een Nederlands dorp in het noordwesten van de Alblasserwaard in de gemeente Molenlanden in de provincie Zuid-Holland, grenzend aan de rivier de Lek.

Bron afbeelding: Knowing Jesus