‘Jullie Vader weet immers wat jullie nodig hebben, nog voor jullie het Hem vragen.’
(Uit Matteüs 6 vers 8b)

Geciteerd: Ze zeggen wel eens dat het Onze Vader het volmaakte gebed is. Maar ik mis dus de dank. Het woordje amen komt te snel. En er is zoveel om voor te danken… (1)

Opgemerkt: Maar het Onze Vader is werkelijk een gebed voor dankbare mensen en het is een gebed dat overloopt van dank! Het leert ons in alles ‘afzien’ van onszelf en ‘opzien’ tot God van Wie wij alles verwachten (mogen).
Alleen al de eerste woorden! Dankzij onze Heer Jezus Christus mogen wij God Onze Vader noemen en laat God Zich Onze Vader noemen. Beseffen we dan niet hoeveel dankbaarheid er meeklinkt en doorklinkt in die eerste woorden van dit gebed. Wie kan zich een betere vader wensen? Deze woorden plaatsen ons in de gemeenschap met onze Drie-enige God en met onze broeders en zusters en ze maken ons daar elke dag weer van bewust! We staan er niet alleen voor deze nieuwe dag. God zij dank niet!
Maar ook de volgende beden zijn gegeven als uitingen van dankbaarheid. We mogen in alles wat we gaan doen deze dag Gods Naam heiligen en er is geen mens of afgod op deze aarde die van ons de heiliging van zijn eigen naam mag vragen of eisen!
Dan de bede ‘Uw koninkrijk kome‘. Dankbaar belijden we daarmee dat we het niet van aardse koninkrijken verwachten, maar dat we samen met alle mensen, vooral ook met hen die lijden door allerlei oorzaken, uitzien naar en mee (willen) werken aan de komst van dat koninkrijk. Dat is een werkelijk hoopvol en hoopgevend bestaan, niet alleen voor onszelf, maar voor alle mensen om ons heen en waarmee God ons in contact brengt op onze levensweg.
Ook het ‘Uw wil geschiede‘ willen en kunnen bidden, dat kan alleen met een dankbaar en vertrouwend hart. Niet wij weten wat goed is voor ons en anderen, maar alleen onze God en Vader. Daarom weten we ons niet afhankelijk van eigen wijsheid en kracht om de loop der dingen (mee) te (helpen) bepalen. Daarom kunnen we ook (tijdig) loslaten, want we leren en kunnen en durven het aan Gods wil over te laten en ons daarin ook steeds weer ‘laten meenemen’.
En dan de bede ‘Geef ons heden ons dagelijks Brood‘. Dat bidden is een gelovig amen zeggen op de vaste belofte dat het hemelse Manna, Christus, door de kracht van de heilige Geest ons geschonken is en wordt! Waardoor we ook de nieuwe dag – net als eertijds het Godsvolk in de woestijn elke dag weer het manna ontving – ons verzekerd weten van de kracht en wijsheid die nodig is om ook de nieuwe dag eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid te zoeken.
En daarbij mogen we met een dankbaar hart beseffen dat God ons zegt en belooft, wanneer we dat ook daadwerkelijk doen, Hij al precies weet wat wij nodig hebben om ook daadwerkelijk met die opdracht bezig te kunnen zijn en dat Hij ons als een goed vader ook al dat nodige schenken wil!
En als Christus ons gegeven is en wordt, dan zijn we er ook van verzekerd dat onze zonden ons vergeven zijn en dat wij niet in eigen kracht ook anderen zullen (hebben te) vergeven. Dat mogen we wel heel dankbaar bedenken bij de bede ‘zoals ook wij anderen vergeven die ons iets schuldig zijn‘.
Niet nodig, dunkt me, om dan nog bij de nog volgende bedes van dit gebed aan te geven waarom die ook alleen met een gelovig en dankbaar hart en een dankbaar besef gebeden en uitgesproken kunnen worden. We besluiten dit gebed toch niet voor niets met ‘Amen‘. Ons gebed is vast en zeker gehoord en verhoord!

Bron citaat: Petrus een kwartaalblad van de Protestantse kerk in Nederland – ‘Er is zoveel om voor te danken’ – door Thea Westerbeek

(1) Thea Westerbeek (56) over het Onze Vader, het gebed dat Jezus ons leerde en dat wereldwijd bekend is. In het eerste kwartaalnummer van Petrus 2021 vertelt zij welke vijf regels uit dit gebed haar raken. Thea is hoofdredacteur van Elisabeth een christelijk magazine dat al sinds 1930 bestaat.

Bron afbeelding: CLC Boeken en Muziek (Jubileumnummer Elisabeth)