‘De dag waarop je sterft is beter dan de dag waarop je wordt geboren.‘
(Prediker 7 : 1b)

‘De achtste dag’*

Geciteerd 1: “Gelukkig de treurenden, want zij zullen getroost worden” (Matteüs 5 : 5). In de tweede zaligspreking gaat het over de treurenden, letterlijk zij die ‘verdriet hebben’ of ‘rouwen’. Tot acht keer toe klinkt het woord ‘makārioi’. Het betekent ‘gelukkig’ of ‘zalig’. Dat is niet toevallig. Het getal acht staat immers voor volledigheid. Wie een acht kantelt, krijgt een lemniscaat (∞), het symbool voor volheid en oneindigheid.

Geciteerd 2: Er zijn zoveel redenen waarom mensen rouwen. Voor sommigen is het de partner die weggevallen is; anderen lijden ook aan eenzaamheid, aan een relatie die niet heeft mogen zijn, dromen voor de toekomst die nooit werkelijkheid mochten worden.

Vaak ervaren we dat we leven in een tussentijd. Wachtend op die achtste dag, moeten we het zien uit te houden met ons verdriet. En dan heb je mensen nodig die met je mee willen gaan, mensen die niet wegkijken, maar woorden van troost kunnen spreken.

De Bergrede is daar een prachtig voorbeeld van. Steeds valt het me weer op hoe troostend Jezus aanwezig is in de Bergrede. De Bergrede is geschreven tegen de achtergrond van de verwachting van het ‘koninkrijk der hemelen’. De zaligsprekingen beginnen en eindigen ermee (Matteüs 5 : 3,10). In de mensenmassa die met Jezus is meegereisd, leefde het verlangen naar een nieuwe toekomst, een nieuw koninkrijk dat door zou breken.

De mensen voor wie het Mattheusevangelie is geschreven, leden onder het juk van de Romeinse bezetter. Onderdrukking en vernedering drukte zwaar op hen. Maar Jezus biedt vertroosting in het licht van het rijk dat komen zal.

Jezus houdt hen voor: nu is het noch duister, maar eens zal het licht doorbreken. En dan klinken die ontroerende woorden:

• • zalig de mensen die treuren en vervolgd worden!
  • Zalig de mensen die ondanks alles nederig van hart zijn!
  • Zalig zij die zachtmoedig durven zijn en vredestichten in een wereld vol geweld!
  • Zalig zij die hongeren en dorsten naar gerechtigheid! Want zij zullen getroost worden.

* ‘Achtste dag‘:

• Het is opmerkelijk dat de besnijdenis in de Bijbel op de achtste dag na de geboorte moet plaatsvinden, niet eerder en niet later, als een verbondsteken tussen God en het nageslacht van Abraham.
• In de Schrift staat acht symbolisch voor een nieuw begin. In de Tora (Leviticus 9 : 1 en vv.) begon na 7 dagen van voorbereidingen op de achtste dag de inwijdingsceremonieën van Aäron en zijn zonen en ook de ambtsaanvaarding van alle priesters en Levieten. Nadat alle voorgeschreven handelingen waren vervuld op die achtste dag ‘verscheen de heerlijkheid van de Heere aan heel het volk’.
• De vorm van het doopvont is in de meeste kerken achtkantig.
• ‘Acht’ doet ook denken aan de achtste dag, aan Pasen, aan die ochtend, toen drie vrouwen naar het graf van Jezus trokken. Het schemerdonker waarin zij vertrokken leek al even zwaar te zijn als hun gemoed. Het verdriet en de verbijstering die ze met zich meedroegen, drukte op hen; hun rabboeni, die zo wreed uit hun leven was weggerukt. Het laatste wat ze voor hem konden doen, was liefdevol zijn gebroken lichaam zalven met geurende olie. Maar het was allemaal anders gelopen. Het licht was weer doorgebroken; Jezus was opgestaan. Soms gebeurt het dat je door je tranen heen weer naar de toekomst kan kijken.

Bron citaten: nl.protestant-link/sermons/overdenking: ‘gelukkig de treurenden, want zij zullen vertroost worden.‘

Bron afbeelding:  SlidePlayer