‘Want Hij heeft ons gemaakt tot wat wij nu zijn: In Jezus Christus geschapen om
de weg te gaan van de goede daden die God mogelijk heeft gemaakt.‘ *
(Uit Efeziërs 2 : 8-10)

Luther een moeilijk man?

Geciteerd 1: Wie in de kerkgeschiedenis had u graag eens willen ontmoeten?
Van de Kamp: „Geert Grote, die zijn carrière opgaf om zijn leven aan God te wijden. Of Luther, hoewel hij me wel een moeilijk man lijkt. En Calvijn, om zijn doordachtheid. Of iemand als Jonathan Edwards, vanwege zijn toewijding en verlangen naar een opwekking. Maar ik zou ook weleens willen praten met verlichtingsdenkers als Voltaire en Rousseau: waarom waren ze zo negatief over de kerk en gingen ze anders denken over het gezag van de Bijbel?”

Een vrolijk mens!

Geciteerd 2: De laatste dagen (van zijn leven) was Luther nog zeer vrolijk geweest. Zo kenden en waardeerden zijn vrienden hem! Hij had een moeilijke opdracht tot een goed einde gebracht. De bemiddeling in een langdurig conflict tussen de gebroeders Gebhard en Albrecht, de beide graven van Mansfeld, was de aanleiding geweest voor zijn reis van Wittenberg naar Eisleben. Urenlang had Luther tussen de partijen gezeten en moeten luisteren naar de slimme argumenten van die lieden, die hij sedert de tijd dat hij rechten studeerde aan de universiteit, elkaar niet meer konden luchten of zien: juristen in dienst van het hof.

Een gevraagd en gezien onderhandelaar!

Uiteindelijk waren de partijen na moeizame onderhandelingen, die veertien dagen duurden, dichter tot elkaar gekomen met een – tijdelijke – verzoening als resultaat. Er bestond dus reden om vrolijk te zijn. Luther had een vermoeden gehad dat hij in Eisleben, waar hij ook geboren was, zou sterven. Maar hij maakte zich daarover geen zorgen, ofschoon hij er zeker van was dat hij niet lang meer te leven zou hebben.

Een verzoend mens!

De voorgevoelens die Luther had omtrent zijn dood, zouden reeds een dag later werkelijkheid worden. Hij is niet meer levend uit zijn geboorteplaats teruggekeerd in Wittenberg, de stad waar hij werkte. In het begin van de middag van 18 februari vervaardigde een schilder het dodenmasker dat de ontspannen gelaatstrekken van de laatste uren moest vastleggen om op die manier niet alleen aan de kring van familie en vrienden, maar vooral ook aan het nageslacht in de verre toekomst het bewijs te kunnen leveren dat hij – niet alleen gelukzalig geleefd had, maar ook (AJ) – een gelukzalige dood was gestorven.

Een waardig echtgenoot!

Geciteerd 3: Over het huwelijk – Hij (Luther) beschouwde het niet als onmannelijk, wanneer een vader luiers wast en het bed opmaakt. Dan spotten mensen wel, maar ‘God lacht samen met alle engelen creaturen’. En omgekeerd vertrouwt hij met een gerust hart aan zijn vrouw het beheer van financiën en het bezit toe. Zelfs wanneer mannen kinderen konden baren dan nog zou zonder vrouwen de wereld ondergaan, want zij weten heel goed ‘te bewaren en te sparen‘ – en daarop berusten politiek en staat! (1)

(1) Leven we inmiddels – niet alleen in ‘politiek en staat’ – sinds lang niet in een tijd van liefst ‘exploiteren en uitgeven‘?!

*  Deze Bijbeltekst noteerde mijn vader op de  titel pagina (zie bron citaten 2+3) toen mijn ouders op 23 maart 2001 dit boek cadeau gaven.

Lees eventueel ook nog:  Luther en het Avondmaal

Bron citaat 1: RD Kerk & religie – ‘„Kerk van de eeuwen blaast christenen weer schoon”‘ – door Maarten Stolk
Bron citaat 2: – ‘De wagenvoerder van Israël is gevallen‘ – pagina’s 17-18 in: Luther – Mens tussen God en duivel – door Heiko A. Oberman – Kok Kampen 1988
Bron citaat 3: idem citaat 2 – ‘In weerwil met de duivel: Vreugde in het huwelijk en vrede met de wereld‘ – pagina’s 274-275

Bron afbeelding: HeHasPlans