‘Tegen de avond kwam de duif bij hem, en zie een vers olijfblad was in haar snavel. Hieraan merkte Noach dat het water op aarde afgenomen was.‘ (Genesis 8 : 11)

Gods postillon d’amour

Geciteerd: (…) Zo was het met Noach. Zeven maanden zat hij in de lockdown in de ark. Dan is er één ding, dat hij leren moet: wachten, óók als die ark al geland is op de Ararat. Wachten duurt lang; Het hoort bij het geloofsleven. Maar Noach zit niet stil. Eerst zendt hij een raaf op verkenning uit. Na zeven dagen zendt hij een duif uit. Na weer zeven dagen laat Noach de duif nog een keer los. En net bij de avondsluiting kwam de duif terug met een olijfblad in de snavel.

Een eerste groet van een nieuwe schepping. Dat olijfblad was niet minder dan Evangelie. Na het oordeel van de zondvloed een signaal van genade. En weer wacht Noach zeven dagen. Hij telt kennelijk van sabbat tot sabbat. Noach telt de dagen van God uit en naar God toe.

Door de geregelde zondagsviering krijgt het lange wachten ook iets van verwachten. Ik blijf de Heer verwachten. Hij geeft echte troost, licht en uitzicht, nieuwe hoop.

Die duif, de Heilige Geest, wordt ook wel genoemd de Geest der genade en der gebeden. Dat betekent, dat de Heilige Geest onze verfrommelde gebeden, ons ongearticuleerde zuchten mee wil nemen naar Boven toe. De Heilige Geest zucht met ons mee (Romeinen 8 : 26).

Waar wij geen woorden meer hebben, neemt de Geest het over. Hij weet precies wat er in uw en jouw hart leeft aan vragen en twijfels. Hij neemt ze van ons af en brengt ze naar het beste Adres dat er is: de Hemel van God. God weet er wel raad mee. We mogen ze aan God kwijt raken: onze zonden en zorgen. Hij geeft er zijn vergeving en vrede voor terug.

Gelukkig! Wij zijn niet alleen in de wereld. Er is een God die aan ons denkt! De Heilige Geest is de postillon d’amour (intermediair van de liefde) die ons de groeten van God overbrengt. De hartelijke groeten. Want God heeft hart voor ons. Dat heeft Hij laten zien in zijn Zoon Jezus Christus die voor ons de verzoening verworven heeft en ons is voorgegaan naar de Hemel. Vandaar zendt Hij die Duif, de Trooster.

In de Hemel laat Hij iets van de aarde zien en op de aarde laat Hij iets van de Hemel zien. Tweerichtingsverkeer.
Zoals Willem Barnard ons voorzong:

Ik weet van een vogel,
die vliegt heen en weer,
die springt uit de Hoge
en stijgt naar de Heer.

Die vogel van vrede,
die heilige duif,
die brengt ons uit Eden
een tak van olijf.

Die brengt langs de ladder
van Jakob omhoog
aan God onze Vader
een wenk van geloof

Bron citaat: ‘Gods postillon d’amour‘ – J. Riemersma, Sliedrecht – Ecclesia nr 18 – september 2020

Bron afbeelding:  YouTube