‘Geniet dus, beste vriend, van je jonge jaren, …’ (Uit Prediker 11 : 9)

Toewijding…

Citaat: Ook al voor de Covid-uitbraak probeerde Brooks behalve fundamentele vragen te stellen, ook antwoorden te geven. Onlangs verscheen zijn nieuwste boek De tweede berg: De zoektocht naar een zinvol leven. Daarin deelt Brooks een mensenleven op in twee verschillende fases. De eerste fase, waarin een mens vooral op zichzelf is gericht, staat in het teken van het ontwikkelen van je identiteit, carrière maken, aanzien verwerven volgens de geldende maatstaven in een samenleving.

Het ego is de kracht die een mens de eerste berg opstuwt. Eenmaal boven – je voelt het aankomen – dringt de onverbiddelijke vraag zich op: ‘Sommige mensen bereiken de top van die eerste berg, proeven succes en vinden het… onbevredigend. “Is dit nu alles?” vragen ze zich af. Ze hebben het gevoel dat er een diepere reis moet zijn die ze kunnen aanvangen’, schrijft Brooks.

Het kan ook persoonlijke tegenslag zijn die iemand van de eerste berg af knikkert – het verlies van een dierbare, ziekte of een ongeluk. Het resultaat is hetzelfde. De doelen die iemand nastreefde, de bronnen waar diegene plezier uithaalde, voelen plotseling zinloos en oppervlakkig aan.

Na een langer of korter verblijf ‘in het dal’ vangt een tweede klim aan, de tocht die er echt toe doet. ‘Mensen op de eerste berg leiden een leven dat mobiel en licht verbonden is. Mensen op de tweede berg zijn diepgeworteld en diep verbonden. Het leven op de tweede berg is een toegewijd leven.’

Voor die toewijding suggereert Brooks minstens een van deze vier zaken:

• • ‘een roeping,
  • een echtgeno(o)te en gezin,
  • een levensfilosofie of geloof
  • en een gemeenschap’.

Sommige mensen brengen hun hele leven door op de eerste berg en Brooks deinst er niet voor terug om in te spelen op de diepste angsten van mensen, om te wijzen op de gevaren daarvan.

‘Het niet toegewijde individu is het niet-herinnerde individu’, schrijft hij aan het slot van De tweede berg. ‘Iemand die zich niet toewijdt aan een of andere loyaliteit buiten het zelf drukt geen stempel op de wereld.’

Opgemerkt: Speciaal opgroeiende jongeren (jong-volwassenen) – met mogelijk ook een verlangen naar (snel) een huwelijk – wil ik hier graag verwijzen naar de hieronder opgenomen webpagina’s en nu eerst zelf hier het volgende nog zeggen: Bereid je zo goed mogelijk voor binnen de jou gegeven mogelijkheden op het ‘beklimmen van de eerste berg’. Dat is: maak allereerst – voor je aan de bergbeklimming en een huwelijk begint – goed gebruik van de aan jou gegeven talenten en mogelijkheden om jezelf te ontwikkelen en uit te vinden wie je bent en waar jouw ‘kracht’ ligt. Die kracht ontwikkel je niet tijdens de bergbeklimming, die ligt ook niet in de ander en zelfs ook niet in jezelf! Voor een christen-jongere moet duidelijk zijn dat dat beslist niet kan zonder dagelijks stil worden voor God om dan eerbiedig naar Hem te kunnen luisteren en om tot Hem te kunnen bidden. Wanneer je dat onder alles blijft doen, dan kom je niet beschaamd uit, door hoeveel schade en schande (en ‘tuchtiging’, zie o.a. Hebreeën 12 : 1-13) je – misschien/zeker – ook heen moet om steeds beter te (leren) ontdekken en zien waar je ‘eigen wijsheid’ los moet laten om de wijsheid die God jou (persoonlijk en ook altijd weer samen met anderen) leert ook daadwerkelijk te aanvaarden en in praktijk te brengen.

Lees (meer) online: ‘Je bent jong en je mag…alles(?)‘

Bron citaat:  De groene Amsterdammer (via Blendle) – ‘Een ontheemde conservatief’ * – door Casper Thomas – * Te veel politiek, te weinig moraal. New York Times – columnist David Brooks’ kalme conservatieve credo is een zeldzaamheid in de Verenigde Staten van Donald Trump.

Bron afbeelding: Traditional Music Library
(Songtext ‘We are so young now’- The Corrs)