‘De wet (leidraad/onderwijzing) van de HEER is volmaakt: levenskracht​ voor de mens.
De richtlijn van de HEER is betrouwbaar: wijsheid voor de eenvoudige.‘
(Psalm 19 : 8)

De mens/wetenschapper als wezen zonder leidraad*

Oftewel: de mens als ‘ongeleid projectiel’ waarvan men niet weet waar en wat voor schade deze zal aanrichten!

Citaat 1: Darwin bewees twee belangrijke ideeën: dat soorten aan elkaar verwant zijn en dat ze evolueren door natuurlijke selectie. Voor de mens is bewezen dat hij een gemeenschappelijke voorouder deelt met mensapen zoals de bonobo en de chimpansee.
Citaat 2: Daaruit volgen enkele filosofische conclusies. Een eerste is dat er wetenschappelijk gezien geen enkele aanwijzing is om in een natuurlijke doelgerichtheid te geloven. De bedenker van de doeloorzaak (‘causa finalis’) is Aristoteles: God is de onbewogen beweger, die al wat bestaat tot een hoger doel aanspoort. De essentie van de boom zit reeds in het zaad, de doeloorzaak veroorzaakt de ontwikkeling.
Citaat 3: Darwins ideeën hebben een duizelingwekkende kracht.
Citaat 4: Darwins theorie geeft ook opdrachten: als dier heb ik een beladen erfenis, die ik het best zo goed mogelijk begrijp. Maar die erfenis bepaalt me ook niet helemaal. Als mens moet ik zelf doelen formuleren. En Darwins theorie beantwoordt wel een fundamentele oorsprongsvraag, maar ze biedt daarvoor geen leidraad, zoals de oorsprongsverhalen in Heilige Schriften of mythen wel doen.

Opgemerkt:  Dus wordt niet Aristoteles denken en ook niet ‘het verhaal’ in/van de ‘Heilige Schriften’ maar de theorie van Darwin de leidraad voor ons leven en zoals de schrijfster zelf al aangeeft bevat dat geen leidraad…