(…) Ik wil Christus (leren) kennen en de kracht van Zijn opstanding, ik wil delen in Zijn lijden en aan Hem gelijk worden in zijn dood, in de hoop ook zelf uit de dood op te zullen staan. (Filippenzen 3 : 10-11)
Alles gemeenschappelijk – met Christus en met elkaar!
(…) 5 Zoals wij volop delen in het lijden van Christus, zo delen wij volop
in de troost die God ons door Christus geeft. (Uit 2 Korintiërs 1)
Verbinding met de ander, gemeenschap, dat geeft zin aan ons leven. Die verbinding groeit door lief en leed te delen. Dat gebeurt niet vanzelf. Daar moet je heel hard je best voor doen. Want het lijden kan je ook uit elkaar drijven.
Paulus verlangt naar een diepe verbondenheid met Christus. Hij heeft z’n doel nog niet bereikt. Hij is nog verre van volmaakt. Via kruis en opstanding kan/zal het groeien.
Kruis is wat je naar beneden drukt, wat zwaar is en wat je (ook) confronteert met je eigen tekorten of falen. Opstanding is daar waar je leven toekomst en een soort ‘en toch‘ (1) beleeft. Daar openbaart God Zich aan ons midden in onze werkelijkheid.
~~~
(1) Of misschien beter te zeggen: een ‘nochtans‘ doet uitroepen (belijden), zoals de profeet Habakuk het zegt: nochtans zal ik juichen in de Here, jubelen in de God van mijn heil. (Habakuk 3 : 18) en zie ook Romeinen 8 : 37-39.
Bron tekst: Dag in Dag uit 2019 – 24 september 2019 – Leger des Heils | Ark Media
(…) 4 We zijn door de doop in Zijn dood met Hem begraven om, zoals Christus door de macht van de Vader uit de dood is opgewekt, een nieuw leven te leiden. 5 Als wij delen in Zijn dood, zullen wij ook delen in Zijn opstanding. (Uit Romeinen 6)