(…) Ik weet nu al waar hun hart naar uitgaat, nog voor Ik hen in het land gebracht
heb dat ik hun onder ede heb beloofd. (…) Leer hen daarom dit lied…
(Uit/naar Deuteronomium 31 : 19-30 en 32)

Maar, wij maken er weer wat van met elkaar
in dit nieuwe seizoen!

(en iedereen behoort eraan mee te doen volgens de leiders/leiding…)

Wij zongen aan het begin van de startdienst:

Maak groot onze God…
(…) De Koning in zijn pracht,
bekleed met eer en macht;
kom aarde, juich voor Hem,
aarde, juich voor Hem.  
(…) Maak groot onze God
Het duister vreest zijn licht;
als Hij rechtvaardig richt,
dan vlucht het voor zijn stem,
vlucht het voor zijn stem…

In deze wereld waar in de samenleving en zelfs ook binnen kerkgemeenschappen en gemeenten mensen elkaar allerlei onrecht aandoen (en dat blijkbaar onbevreesd durven laten voortgaan en laten voorbestaan), daar kan (men) een gemeente aan het begin van een startdienst van het nieuwe seizoen beter maar (bijvoorbeeld) bescheiden een aantal verzen uit Psalm 106 (laten) zingen, beter dan dit opwekkingslied en/of één of meer verzen uit Psalm 150. ‘De Koning in Zijn pracht’ is nog niet aan ons verschenen, maar is ook nu nog voor ons verborgen en alleen maar aanwezig en met ‘geloofsogen’ te zien in Zijn – voor natuurlijke mensenogen* – verwerpelijke nederige gestalte van een dienende en lijdende knecht. Daar heeft een gemeente op alle mogelijke manieren mee te maken en zal dat daarom ook steeds in rekening behoren te brengen!

* De (moderne) wetenschap is pontificaal gaan staan voor (de blijken van) Gods scheppingskracht en pracht, zodat velen – ook binnen de kerken/gemeenten – het zicht daarop benomen wordt, zelfs als ze er zondags nog van/over meezingen. En de overgrote meerderheid van de mensheid, zelfs ook van het kerkvolk, heeft geen oog voor Gods gerichten en vreest daarom niet zó voor de duisternis in eigen leven en in deze wereld als gepast zou zijn op grond van wat Gods Woord ons leert.

Christus (leren) kennen…

‘Door Hem nu bent u in Christus, Die ons van God gemaakt is tot Wijsheid, en Gerechtigheid, en Heiliging, en Verlossing; opdat gelijk er geschreven staat: Wie zich beroemt, beroemt zich in de Heere.‘ (1 Korinthe 1 : 30-31)

Lezen: 1 Korinthe 1:17-31, tekstvers voor meditatie: vers 30-31

Geef ons heden ons dagelijks brood! Wat is dan Christus kennen? Daarop antwoord ik dat het kennen van Christus is, dat je verstaat wat de apostel in de Brief aan de Korinthiërs zegt: Door Hem nu bent u in Christus, Die ons van God gemaakt is tot Wijsheid, en Gerechtigheid, en Heiliging, en Verlossing; opdat gelijk geschreven staat: Wie zich beroemt, beroemt zich in de Heere.

Dit woord van Paulus versta je dan, als je erkent, dat al je wijsheid verdoemelijke dwaasheid, je gerechtigheid verdoemelijke ongerechtigheid, je heiligheid verdoemelijke onreinheid en je ingebeelde zaligheid een ellendige verdoemenis is, en ook ondervindt dat je voor God en alle schepselen, een dwaas, zondaar, onreine, en terecht een verdoemd mensenkind bent.

Dat je niet alleen met woorden maar met je gehele hart, en ook met al je werken bewezen hebt dat voor jou geen roem of eer overblijft, dan dat Christus je van God geschonken is. In Wie je gelooft, en Hem zo bezit, dat Zijn gerechtigheid je alleen behoudt. Waarom je Hem aanroept en op Hem vertrouwt, en dat geloven niet anders is dan dit Brood eten zoals Hij in het Johannes Evangelie zegt: Mijn Vader geeft u het ware Brood uit de hemel.

Maarten Luther: Auslegung des Vaterunsers für die einfältigen Laien, 1519, vgl. WA 2, 113, 5-19

Bron tekst: checkluther.com https://www.checkluther.com/nl/ (meditatie van zondag 15 september 2019)
Bron citaat: Maarten Luther, Uit de diepten roep ik tot U. Dagboek bij de Bijbel (uitg. Den Hertog, Houten)

Bron afbeelding: Heartlight