God draagt Zijn schepping op Zijn hart.
Citaat 1: ‘De grootste, moeilijkste afstand die een mens kan afleggen, is in feite de kleinste, zo’n 20 à 30 cm: van zijn hoofd naar het hart. Om die te overbruggen moet je loslaten, jezelf overgeven. Je moet bereid zijn het weten van je hoofd in te ruilen voor het geloven van het hart. Als het hart gelooft, zal het hoofd weten dat het waar is, het hoofd gaat er ook in mee. Maar dat is het moeilijke, zoals de heilige Silouan het zegt in zijn boek, want het hoofd is het instrument van de trotse mens.’
Citaat 2: Het hart van de mens is het geestelijke centrum van bezinning, overleg, begrip, inzicht, wijsheid. Daar vallen de besluiten inzake de weg, die een mens zal gaan. Als God de nieren en het hart toetst (Jeremia 11 : 20), leert Hij alle verborgen plannen en impulsen kennen. De Schrift wijst er dan ook op, dat de diepste overleggingen van de mens, uit zijn hart voortkomen (Spreuken 16 : 1). Het hart van een mens is niet neutraal, het is vóór of tegen God gericht. Het hart is het ontmoetingspunt van God en de individuele mens (Psalm 62 : 8). In dit diepste centrum van de mens heeft de gelovige christen deel aan de openbaring van God in Christus. Het Woord, Christus, zoekt het hart. Het is het hart, niet slechts het verstand of het gevoel, dat heil begeert.
Omdat het hart als geestelijk centrum leiding geeft aan het gehele leven van een mens, is het zo belangrijk wat in zijn of haar hart de dominerende factor is, wie er zeggenschap over heeft. Want wie het hart van iemand heeft, heeft hem helemaal. Daarom moet men uiterst waakzaam met zijn hart omgaan. De spreukendichter merkt in 4 : 23 in dit verband op: Behoed uw hart boven al wat te bewaren is, want daaruit zijn de oorsprongen des levens.
Opgemerkt: Omdat God Liefde is, is niet ons brein maar ons hart het centrum van ons bestaan en verlangt God niet in de eerste plaatst door ons geëerd te worden maar verlangt Hij geloof van ons. Geloven is Hem liefhebben en vertrouwen. Hem alle vertrouwen geven in een wereld die ons vanwege onze zonde(n) bedreigt en waarin Hij Zich als onze Liefdevolle Redder geopenbaard heeft in Zijn Zoon, Zijn Geliefde: het Woord is vlees (mens) geworden (Zie Johannes 1 : 14-18)
Bron citaat 1: De Correspondent – ‘Al wat je moet doen is de weg afleggen van je hoofd naar je hart…’ door Hizir Cengiz
Bron citaat 2: zoeklicht.nl/artikelen
De achttiende Hebreeuwse letter: de tzaddeej
05-01-2012 door Joop Neven (zie onderaan)
De achttiende letter van het Hebreeuwse alfabet is de “tzaddeej”. Deze letter ziet er zo uit:
De “tzaddeej” { צ } lijkt op een “ajien” { ע }. De brede lijn onderaan, is en soort haak. Bovenzijn er twee dunnere lijnen, waarvan er één naar links en één naar rechts gericht is. Bovenaan bevinden zich twee “jods” { י }. De ene “jod” is iets anders gericht dan de andere “jod”.
Bovenaan staat tweemaal een tien {een “jod”}. Het getal tien wijst op het Woord van God. Dat Woord kent in deze letter twee zijden: een linker en een rechterzijde. De linker “jod” in de “tzaddeej” wijst op “oordeel”, de rechter “jod” heeft met ‘leven”te maken. Bovenaan geeft de “tzaddeej” zowel “oordeel” als “leven” aan. Hier zien we dat het oordeel geen doel op zichzelf is, maar heeft als doel, Leven aan het licht te brengen, samen gebracht is één letter: de “tzaddeej”.
De betekenis
De betekenis van de “tzaddeej” is “vishaak”. We moeten gelijk denken aan de discipelen, zie moesten “vissers van mensen “ worden. “En Hij zeide tot hen: komt achter Mij en Ik zal u vissers van mensen maken”. {Matteüs 4 vers 19}. Met een vishaak worden vissen uit het water omhooggetrokken. In de natuurlijke wereld betekent dat hun einde. Maar in de geestelijk wereld is het andersom. Als die vissen worden opgetrokken uit de wateren – en “de wateren” zijn een aanduiding van de tijd, van deze wereld – worden ze uit deze wereld getrokken en overgeplaatst in een andere wereld. Paulus zegt: “Hij heeft ons verlost uit de macht der duisternis en overgebracht in het Koninkrijk van de Zoon zijner liefde” {Kolossenzen 1 vers 13}. De tijd gaat nu over, er komt een andere wereld. Dus haal ze er maar uit! Het is een zegen voor die vissen om uit de wateren te komen, uit die “majim”{ מימ }. Het is opmerkelijk dat het woord “water”, het Hebreeuwse woord is “majim”, als getalswaarde 90 heeft. Evenals de “tzaddeej”. De “tzaddeej” heeft als getalswaarde 90 en dat betekent het “overgaan naar een nieuw fase”. Als voorbeeld wordt er vaak gewezen naar Sara, die 90 jaar was bij de geboorte van Isaäk, de zoon der belofte. Het wonder in het boek Genesis, als Abraham zegt: “…Zal dan aan een honderdjarige een kind geboren worden, en zal Sara, een negentigjarige, baren? “ {Genesis 17 : 17}. We zullen bij de volgende letter, namelijk de “qof’ { ק } het doorbreken zien van iets dat eigenlijk niet kan. De geboorte van de 100 tallen. De geboorte van de zoon waarvan de vader niet geloven kon dat hij komt. De letter ”qof” betekent “oog van de naald”, u begrijpt wel, van die kameel die er door heen moest. Het wil zeggen, het oog van de naald is zo klein. Hoe moet de nieuwe schepping geboren worden, die hele wereld met al die tweeheid. Maar het gaat wel verder. Met de “qof”, met de 100, is het koninkrijk in zicht
tzaddieq
Wanneer we achter het woord “tzaadeej”een “qof” { ק } plaatsen, ontstaat het woord “tzaddieq”, heel vaak vertaald met “rechtvaardige”. En uiteraard is De Rechtvaardige bij uitstek, Jezus Christus. Hij die het hart van God heeft verstaan. Hij is het die de dood overwonnen heeft, tot redding der wereld. Hij is de Redder der wereld. De wapens van de wereld hebben op De “tzaddieq” geen invloed en kunnen Hem niet verdrijven. Dat is het wonder van de “tzaddieq” . En uiteindelijk zal heel Zijn schepping volgen. Want de tzaddieq heeft de schepping op het “droge” gebracht, heeft ons getoond dat we uit de tijd gehaald worden.
De “tzaddeej” en de “qof”
De weg van de 9 naar de 10 komt overeen met die van “dood” naar “ leven” m.b.t. het individu. Ditzelfde geldt voor de weg van de 90 naar de 100; m.b.t. de mensheid. De verbinding van de 90 { tzaddeej” צ } met de 100 { “qof” ק } komt naar voren in enkelen Hebreeuwse woorden, waarbij de beide kanten van de 90 weer uitgedrukt worden.
Voorbeelden
“tzèdeq” צדק getalswaarde 90-4-100 betekent: “rechtvaardig zijn”; “gerechtigheid” {Job9:15; Jes.26:9,10}
“tzoeq” צוק getalswaarde 90-6-100 betekent: “persen”; “verdrukken” {Richteren 14 : 17;
“tzaachaq” צחק getalswaarde 90-8-100 betekent: “lachen” “gelacht” {Genesis 27 : 4}.
Het getal 90
De “tzaddeej” { צ } is gelijk aan het getal 90. Het getal 90 komt driemaal alléén in de Bijbel voor. Het wijst, evenals de “teeth” { ט getalswaarde 9 en betekenis: “baarmoeder”}, op het voortbrengen van nieuw leven. Wat in de 90 voltrekt is een zeer moeilijk geboorte, namelijk de 100. Namelijk het doorbreken van het koninkrijk. Dat gaat gepaard met weeën, met moeite en pijn.
De drie teksten waar het getal 90 voorkomt:
Genesis 5 vers 9: Enos was 90 jaar, toen hij Kenan verwekte.
Genesis 17 vers 17: Sarah was 90 jaar, toen zij Isaäk baarde.
De derde keer komt het voor als een afmeting van de tempel Ezechiël 41 vers 12.
De “sluit-tzaddeej”
Naast de gewone “tzaddeej” { צ } kent men ook de “sluit-tzaddeej”. Deze letter ziet er zo uit:
Aan de bovenkant is de “sluit-tzaddeej” { ץ } gelijk aan de gewone “tzaddeej”. De haak aan de onderkant is nu verdwenen; er is een rechte lijn te zien. Zodra een “tzaddeej” aan het eind staat, is de vorm van de haak weg. Dat houdt in, dat de werking van de haak beëindigd is.
Een voorbeeld daarvan is het woord: “qeetz” { קץ } getalswaarde 100-90. Dit betekent “einde”{Genesis 6 : 13; 41 : 1}. De totale getalswaarde van “qeetz” is 190. Dit is gelijk aan de getalswaarde van “Kanaän” { כנענ } getalswaarde 20-50-70-50=190. Het beloofde land Kanaän is het einde van de reis door de woestijn.
Een woord, dat verwant is aan “qeetz” {einde}, is het Hebreeuwse “qajitz” { קיץ } getalswaarde 100-10-90 =200. Dit betekent “zomer” {Genesis 8 : 22; Jeremia 8 : 20}. Zodra het zomer is, is de haak van de “tzaddeej” weg. Dan is het niet meer nodig, om de haak te gebruiken. In Matteüs 24 vers 32. Wordt gezegd, dat de zomer nabij is, wanneer de vijgenboom weer uitbot { tot leven komt}. Christus is het Hoofd {“reesh”} van dat koninkrijk. Tijdens de zomer schijnt de zon het meest. In dat koninkrijk regeert “de Zon der gerechtigheid, nl. Christus.
Er zijn twee woorden, die met een “tzaddeej” { צ } beginnen en met een “sluit-tzaddeej” { ץ } eindigen.
Het eerste woord is: “tzietz” ציץ getalswaarde 90-10-90 = 190. Het betekent “bloesem” of “bloem” {Jesaja 40 : 6-8; Numeri 17 : 8}. De getalswaarde van dit woord houdt verband met de getalswaarde van Kanaän כןנענ getalswaarde 20-50-70-50 = 190, het beloofde land. Het is de plaats, waar het volk zal bloeien.
Het tweede woord is: “tzoetz” צוץ . Dit werkwoord betekent “bloeien” {“uitbotten”}. Het verwijst naar Mattheüs 24 : 32 {het uitbotten van de vijgeboom}. In Jesaja 27 : 6 staat, dat Israël zal bloeien en groeien. Het volk is dan de rust ingegaan, want de werking van de “tzaddeej” is voorbij. Het koninkrijk is begonnen. {Psalm 132 : 14-18}.
Tot slot
Zo wordt uiteindelijk de hele schepping tot haar bestemming gebracht, allemaal vanuit de “tzaddeej” geboren. Uiteindelijk wordt heel de schepping opgevist met die vishaak van God. Dan zal God “álles in allen“zijn. Een letter, die je zoveel kan vertellen over het geheimenis van Hem. Over de oude schepping horen we de voetstappen van de Messias naderbij komen. Geen enkel volk zal aan de kant worden geschoven. Ik las een prachtig stukje hierover.
God is daar zelf heel intens bij betrokken.
Voor God is het hoofdzaak en voor God is het hartezaak.
God draagt zijn schepping op zijn hart.
Dwars door de nacht, hoe zwart ook, hoe dicht ook, komt Hij naderbij.
Zo voert hij ons naar het eeuwige licht.
Zij het nog zo donker, het zal worden als de morgenstond.
Het keerpunt begint met de tranen van God.
Zo heeft de Messias gehuild tot op het kruis.
Vader, vergeef het hun!
Hij heeft geweend over Jeruzalem.
Twee tranen….
Het was genoeg om de hele wereld te genezen.