(…) Volg steeds de weg die Hij u heeft gewezen (Deuteronomium 5 : 33)

(a) Mozes dringt er bij het volk op aan om de woorden die God gegeven heeft in acht te nemen en zich eraan te houden. Hij wijst het volk erop dat dit als het ware de levensweg is die men moet gaan. En de tien woorden zou je kunnen zien als ‘grenspaaltjes’. Daar moet je niet buiten willen gaan. Niet links en niet rechts. En waarom niet? Omdat je binnen die ‘grenspaaltjes’ binnen het gezichtsveld van God blijft.

Sommige mensen vinden dat een belemmering. Alsof je geen mens bent maar een marionet waarbij God de touwtjes in handen heeft en je geen kant op kunt. Integendeel! Gods woorden serieus nemen is niet belemmerend of bedreigend, maar bevrijdend. Zo heeft God het bedoeld. Daarom begint Hij de tien woorden met de woorden: ‘Ik ben de Heere uw God, die u…. heeft bevrijd‘. Opnieuw slaaf worden?

Je zou wel gek zijn!

Lezen:  Deuteronomium 5 : 23-31

(b) Dit is duidelijk: de Heere kan een ‘schrik’ gebruiken om zondaren stil te zetten. Daar zijn Bijbelse voorbeelden van. Denk (niet alleen aan Zijn verschijning op de berg Sinaï maar ook bijvoorbeeld) aan de gevangenbewaarder (Handelingen 16). En veel van Gods kinderen weten van ingrijpende gebeurtenissen, die zorgden voor een omkeer.

Maar wat beweegt tot geloof? De schrik des Heeren? In ieder geval staat die tekst zo niet in de Bijbel. Lees maar na. Paulus zegt: ‘Wij dan wetende de schrik des Heeren bewegen de mensen tot het geloof” (2 Korinthe 5 : 11). Paulus wist van die schrik. Daarom bewoog hij tot het geloof. Niet door-dóór (door die schrik) maar daaróm (vanwege die schrik).

Onderweg naar Damascus ondervond Paulus iets van die schrik. Bewoog die schrik hem tot geloof? Was er meer niet geweest, hij was na bekomen te zijn van de schrik, dezelfde gebleven.

Dat zie je nog gebeuren. Rampen op zich brengen geen bekering. Ingrijpende verliezen vernieuwen geen hart. Angst voor het oordeel beweegt niet tot geloof. Wat dan wel? Gods opzoekende liefde! Ook bij Paulus: ”Saul, Saul wat vervolgt gij Mij…? ” Dan smelt het hardste hart in evangelische boetvaardigheid: ”Wat wilt Gij dat ik doen zal? ”

Vreselijk om buiten die God te leven en te sterven. Paulus wist ervan. Daarom bewoog hij tot het geloof. Daarom verkondigde hij: …”ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u, dan Jezus Christus, en Die gekruisigd” (1 Korinthe 2 : 2). In die heerlijke Naam is verlossing van slavernij (ook die van ‘theologische slavernij’, Paulus in Filippenzen 3!) en een eeuwige volheid. Buiten die Naam is duisternis en en (eeuwige) nacht.

(…) Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven… (uit Johannes 14 : 6)

Zie evt. ook nog:
– Christus ons bruilofstkleed…
– Elke dag opnieuw hetzelfde verlangen…

(a) Bron tekst: Bijbels dagboek “Dag in dag uit – 2019” (14 februari) Leger des Heils – Ark Media.
(b) Bron tekst: digibron.nl (bewerkt).

Bron afbeelding:  Bible Study Tools