Citaat 1: Trendwatcher Adjiedj Bakas ziet steeds meer van dergelijke samenleefvormen ontstaan in Nederland (1). Hij beschouwt het fenomeen zelfs als de belangrijkste maatschappelijke trend van dit moment. Hij noemt het ‘vramilie’, een samenstelling van ‘vrienden’ en ‘familie’, wat duidt op groepen vrienden of gelijkgestemden die de traditionele functies van de familie als het ware overnemen. De vramilie past volgens Bakas goed in deze tijd, waarin dingen niet meer zo vastliggen, mensen wél behoefte hebben aan vrijheid, maar er tegelijkertijd tegenop zien om alleen te zijn.
Citaat 2: De communes uit de jaren zeventig gingen vaak gepaard met veel gedoe. Dan móést je van alles samen doen, er hing een sfeer van dwang en controle. En er werd bovendien onderling nogal eens gerommeld, dan kwam er al snel gedonder in de glazen. Dat is in de leefgemeenschappen van nu niet meer zo: je eet af en toe samen en gaat samen naar de bioscoop als dat zo uitkomt. Het is een stuk vrijblijvender. Je hoeft niet ‘chummy-chummy’ met elkaar te zijn, maar je moet wel dezelfde energie hebben.
Opgemerkt: Valt het ons niet op dat de huidige ‘bevolking’ en de leiding van kerkelijke gemeenten al aardig inspelen op en in de pas lopen met deze trend?
* Wolven vormen roedels binnen een hiërarchie met bovenaan een sterke leider, schapen leven in een kudde bijeengehouden en beschermd door de leiding van de Herder.
(1) In Nederland kiezen mensen er steeds vaker voor om samen te leven met een zelfgekozen familie van vrienden of goede bekenden. Hoe werkt deze vorm van samenwonen met ‘vramilie’ precies en wat zijn de voor- en nadelen?
Bron tekst: Margriet (via Blendle) – “Een grote Vramilie” – Door Alexander Hiskemuller