‘Wie gelooft en gedoopt wordt, die zal zalig worden, maar die niet gelooft, zal
verdoemd worden’  (Markus 16:16, weergave DB 1545).

(…) “Bovendien is ons het teken [van de doop] ook daarom gegeven dat God ons Zelf wil helpen en wij zeker zullen zijn van Zijn genade, en een ieder zou kunnen zeggen: ‘God heeft mij een waarteken gegeven, zodat ik zeker ben dat ik zalig word, hetwelk Hij mij beloofd heeft door het Evangelie.’

Want Hij heeft ons de woorden gegeven, dat is de brief, en naast de woorden, de doop, dat is het zegel, dat ieder die gelooft, die het Woord aangrijpt, door het teken en het zegel in het geloof versterkt wordt.

De doop is echter geen werk van ons, want de doop is niet mijn, maar Gods werk. Want wie mij doopt, staat daar in Gods plaats en doet geen mensenwerk, maar het is Gods hand en Gods werk, zodat eigenlijk God Zelf het doet, daarom mag ik en moet ook zo spreken: ‘God, mijn Heere, heeft mij Zelf gedoopt door de hand van een mens.’

Daarop kan ik mij beroemen en daarop moet ik mij verlaten en zeggen: ‘God heeft mij dat teken gegeven (zie  ook ‘Opgemerkt AJ’ hieronder), Hij Die niet wil of kan liegen, zodat ik toch zeker ben, dat Hij mij genadig is en mij wil zaligmaken en mij door Zijn Zoon alles heeft geschonken wat Hij heeft.’

Op die manier is aan onze kant niets dan het geloof alleen, en aan Zijn kant alleen Woord en teken. Daarvan hebben wij dikwijls genoeg gesproken dat het nu niet nodig is meer daarvan te spreken.” (1)

Maarten Luther:  Predigten des Jahres 1523, vgl. WA 12, 561, 5 – 23

(1) Eventueel te vergelijken met Zondag 26 van de Heidelbergse Catechismus

Bron citaat: Wilt u deze Luthercitaten ter kennismaking doorsturen aan uw vrienden. Er zijn geen kosten aan verbonden. Voor het aanmelden/afmelden van deze wekelijkse citaten kunt u gebruikmaken van dit e-mailadres info@maartenluther.com

Opgemerkt AJ: Wat hebben Joden in de eerste gemeente te Jeruzalem en m.n. later de heidenen geprofiteerd van de vroege Doop die hen op en bij het verkondigde Woord geschonken werd.  En die Joden in de eerste gemeente(n) waren kenners van Gods Woord (OT) en wat hebben de apostelen te beginnen in Jeruzalem zich (desondanks) niet een moeite getroost om al deze gedoopte leden ‘te leren (te onderwijzen) ‘al wat Ik u bevolen heb‘. En wat zullen de door de vervolging gevluchte en daardoor over de toenmalige wereld verspreide leden van de eerste gemeente vanuit het buitenland mogelijk ook de apostelen gestimuleerd hebben (mede ook vanwege hun uitdrukkelijke verzoeken daartoe?!) om dit onderwijs ook nog op schrift te stellen. En die vroege Doop hielp allen en m.n. ook de heidenen om die Doop te zien – niet als hun keus vanwege het bij zichzelf gevonden geloof – maar als een zegel van God zelf, in opdracht van Hem door de apostelen aan het aan het door hen verkondigde Woord (Evangelie!) toegevoegd. Dit genade Woord dat eeuwen voor hen verborgen en afgesloten gebleven was, en waarmee zij – zonder hun toedoen maar door het gehoorzame werk van de apostelen – ‘overrompelend’ werden en waren geconfronteerd geworden (zie bijv. heel duidelijk gemaakt in Efeziërs 2, 3 en 4 en 1 Petrus 1 en 2).  Zo kon de Doop voor hen later functioneren als een betrouwbaar ‘zegel en waarmerk’, hen niet gegund en geschonken op (bijzonder) verhaal van en over zichzelf of op zorgvuldige waarneming en controle van ‘bevoegde anderen’ (de apostelen bijv.), en dus niet gebaseerd op iets van of in of door de mens zelf, maar als een van Godswege hen opgedrukt waarmerk. En zo mogen ook jong gedoopte kinderen bij het opgroeien hun Doop leren begrijpen en aannemen.

(…) 19 Gaat dan heen, onderwijst al de volken, hen dopende in de Naam van de Vader, en van de Zoon en van de ​Heiligen​ Geest; en lerende hen te onderhouden alles, wat Ik u bevolen heb. (Uit Matteüs 28)

Bron afbeelding:  DailyVerses.net