(…) 23 Elke ​nieuwe maan​ en elke ​sabbat​ opnieuw zal alles wat leeft hierheen komen
om zich voor mij neer te buigen – zegt de HEER. (Uit Jesaja 66)

HC Zondag 38 – Vraag: Wat gebiedt God in het vierde gebod?

(1) Jesaja zegt: Wanneer de Heiland zal komen, dan zal het een tijd zijn, dat de ene sabbat aan de andere, de ene nieuwe maand aan de andere zal raken (vgl. Jesaja 66 : 23). Alsof hij wilde zeggen: dan zal het alle dagen sabbat zijn en dan zal er een volk zijn dat geen onderscheid van dagen zal hebben, want in het Nieuwe Testament is de sabbat voorbij wat haar grove uitwendige gebruik betreft, want elke dag zal dan heilig zijn [en het begin van de eeuwige sabbat].

(2) Uit dit alles leren de uitverkorenen dat zij een zalig leven in de andere wereld zullen hebben, namelijk in de hemel, en daarbij een hemels lichaam en leven ontvangen. Men zal daar niet meer werken, geen moeite en zorgen hebben, niet eten, drinken, trouwen, bedroefd zijn en lijden, zoals men in deze wereld moet doen.

Dan zal er een eeuwige sabbat en rustdag worden gehouden, een eeuwig verzadigd zijn in God, eeuwige blijdschap, voor eeuwig verlosten bevrijd van alle lijden. Daar zullen wij God en Zijn werken eeuwig aanschouwen, niet achter een sluier verborgen, zoals er in dit leven een sluier voorhangt, maar met onbedekte aangezichten zal de heerlijkheid van God aan ons geopenbaard worden.

Het zal niet een aards, tijdelijk en vergankelijk leven zijn, maar een hemels, eeuwig leven. Deze heerlijkheid zal voor ons niet alleen in de hemel zijn, maar overal in hemel en op aarde, daarboven en hierbeneden. Want wij zullen onszelf niet meer voortslepen in dit zware lichaam, dat wij hier met ons mee moeten dragen en dat ons altijd weer naar de aarde trekt. Ons lichaam zal echter vlug en vaardig zijn, want we zullen – zoals Christus zegt – de engelen van God in de hemel gelijk zijn (vgl. Mattheüs 22 : 30 en zie ook 1 Korintiërs 15 : 44-49).

Deze toekomstige heerlijkheid van de kinderen van God en de vernieuwing van de schepping heeft David geloofd en beleden, zich daarover uit de grond van zijn hart verheugd en in de vaste hoop geleefd dat hij de hele schepping, hemel, maan en sterren, door Gods hand gemaakt, geheel vernieuwd en hersteld zou zien. God heeft deze heerlijkheid uitgesteld, daarom moeten alle heiligen daarop wachten (vgl. Hebreeën 11 : 39).

Maarten Luther: Über das 1. Buch Mose, Predigten 1527, vgl. WA 24,7,26-31; Predigten des Jahres 1537, vgl. WA 45, 232, 11-30

(1) Voorwoord bij de vijf boeken van Mozes
(2) Behandelde tekst: Psalm 8 : 4, (1537)

Bron tekst: “Mijn enige troost – 365 dagen met de Heidelberger – Maarten Luther” samengesteld door H.C. van Woerden, Den Hertog uitgeverij.

Bron afbeelding:  SlidePlayer