‘Die jullie niet hebben gezien en toch liefhebt; en nu in Hem gelooft, hoewel jullie Hem niet zien; toch zullen jullie je verblijden met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde, en het einde van jullie geloof daardoor verkrijgen, namelijk de zaligheid der ziel.’ (Uit 1 Petrus 1 de verzen 8-9)

Geciteerd 1a: Wie oprecht gelooft dat hij/zij door het sterven en de opstanding van Christus van de zonde gerechtvaardigd is en van de dood verlost, die zal Hem zeker liefhebben. Hebben we Christus lief, dan zal de Vader ook ons liefhebben (Johannes 16 vers 27). (…) Waaraan kun je merken of iemand Hem liefheeft of niet? Wat is dan het bewijs van deze echte liefde? Zijn Woord geloven! (…) Zo toont Petrus met deze weinige woorden aan dat de christelijke gerechtigheid niets anders is dan Hem te geloven, zonder Hem te zien ( vers 8 ).

Geciteerd 1b: Petrus spreekt hier zo duidelijk over de vreugde in het toekomstige leven (1), dat ik nauwelijks zou weten of er ook op andere plaatsen in de Schrift met zulke heldere en duidelijke woorden over wordt gesproken. En toch kan Petrus het onmogelijk met woorden uitdrukken! Hoewel, zegt hij, jullie heerlijkheid, vreugde en zaligheid zich een tijdlang verborgen houdt, en jullie nu nog op aarde in smaad, droefenis en beproeving moeten leven – door de woede en de boosheid van de duivel en de wereld – doet jullie dat toch geen schade. Heb geduld, het zal spoedig anders worden. (…) Het einde van jullie geloof is eeuwige zaligheid.
[Maarten Luther: Epistel s. Petri gepredigt und ausgelegt, vgl. W(2) 9, 1132 ff (1539)]

Geciteerd 2: We leven hoopvol, omdat er een nieuwe hemel en een nieuwe aarde komen waar al Gods kinderen thuis zullen zijn. We leven hoopvol omdat we zien dat de Here God over de hele aarde aan het werk is om mensen daarop voor te bereiden. Maar die hoop is pas echt als er een kabel loopt van onze ziel naar al die beloften van God. Hoopvol leven doen we als we de zaligheid van onze zielen nu al ervaren (2) door onze levende verbondenheid met de Here Jezus.

(1) Deze vreugde (zaligheid) van het toekomstige leven – waarover Petrus spreekt en die we nu nog niet ervaren – is wat anders dan ‘de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat en die onze harten en gedachten behoeden zal in Christus Jezus’ – waarover Paulus spreekt in Filippenzen 4 : 6-8, en die we al wel opmerken en ervaren.
(2) Gezien (1), meen ik dat we hier zullen schrijven: als we de zaligheid van onze zielen nu al geloven door onze verbondenheid met de Here Jezus door de kracht van de heilige Geest.

PS. In dat hoofdstuk waaruit geciteerd lezen we ook nog: Dat is wat Christus ook Zelf zegt in Johannes 16 vers 10: ‘De heilige Geest zal de wereld overtuigen van zonde, omdat ze in Mij niet geloven; en van gerechtigheid, omdat ik tot de Vader ga, en jullie Mij voortaan niet meer zullen zien.’ Daaruit volgt dat Christus de ware God is, want geloven en vertrouwen mag je alleen in God. Nu, wij geloven in Christus, dat Hij ons kan troosten, helpen en ons uit alle noden kan redden, en ons ook rechtvaardig en zalig kan maken.

Bron citaten 1a/b: ‘Als goud door vuur beproefd – Korte verklaring van de eerste brief van de apostel Petus in 60 overdenkingen’ – Den Hertog uitgeverij (Houten, 2020)
Bron citaat 2: De Waarheidsvriend – ‘Toekomstgericht leven (1, hoopvol) – Een anker voor de ziel’ – door dr. M. Visser

‘Want met het hart gelooft men tot gerechtigheid en met de mond belijdt men tot zaligheid. Want de Schrift zegt: Ieder die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden. Er is immers geen enkel onderscheid tussen Jood en Griek. Want Een en dezelfde is Heere van allen en Hij is rijk voor allen die Hem aanroepen. Want ieder die de Naam van de Heere zal aanroepen, zal zalig worden.‘ (Uit Romeinen 10 de verzen 9-13)

Bron afbeelding: SlidePlayer