‘Komt een van u wijsheid tekort? Vraag God erom en Hij, die aan iedereen geeft, zonder voorbehoud en onder verwijt, zal u wijsheid geven. Vraag vol vertrouwen, zonder enige twijfel. Wie twijfelt is als en golf in de zee, die door de wind heen en weer wordt bewogen. Wie zo aarzelend en onberekenbaar is bij alles wat hij/zij doet, moet niet denken dat hij/zij iets van de Heer zal ontvangen. (Uit Jakobus 1 de verzen 5-8)

Geciteerd 1: De meeste christenen geven prioriteit aan onze toewijding aan het gezin boven toewijding aan de kerk. Maar valt dat ook Bijbels te verantwoorden? Zowel de Schrift als de vroege kerk gaan uit van de gedachte dat het gezin van God hoger staat dan het natuurlijke gezin.

Opgemerkt vooraf: De kwestie is hier niet ‘boven’ en ‘onder’, ‘hoger’ of ‘lager’ of van meer of minder prioriteit, maar het gaat om heel goed luisteren naar Gods Woord met elkaar en daarbij bidden om liefde en wijsheid, zoals alleen de heilige Geest ons die schenken kan, om Gods Woord naar Zijn bedoeling toe te passen in de concrete omstandigheden waarin wij (samen)leven in huwelijk, gezin en kerk.

Opgemerkt 1: De apostelen brachten het Evangelie aan hun Joodse broeders en zusters, maar ook aan de Romeinen en Grieken en ook nog andere volken met elk weer een ander verleden en godsdienstige achtergrond. In het onderwijs van 1 Korintiërs 7 blijkt heel nadrukkelijk dat Paulus (en ook de andere apostelen, ze waren in overeenstemming met elkaar wat betreft hun onderwijs) ons leren dat de mensen als regel zullen blijven in de omstandigheden waarin ze door God geplaatst waren. Gehuwden, bijvoorbeeld, zullen na hun bekering en doop niet uit elkaar gaan, zelfs ook niet wanneer één van de partners het geloof (nog) niet aanvaard heeft. En slaven zullen gewoon hun heer blijven dienen (1), al wordt, wanneer de kans om vrij te worden zich zou aandienen, wel aanbevolen om die kans te benutten. Verder blijkt, wanneer mensen branden van verlangen om alles van het het huwelijk ‘te smaken’ (ook weduwen/weduwnaars kunnen en mogen daar nog weer naar verlangen), dat Paulus hen dan aanraadt om te huwen en de gehuwden maant om elkaar dan het ‘huwelijksbed’ niet te onthouden/ontzeggen.
(1) Ze konden dus bijv. niet de gemeente vragen om hen te helpen het bedrag bijeen te sparen voor vrijkoping, bijv. om dan evangelist te kunnen worden. Natuurlijk zou bij gebleken geschiktheid (voor evangelist) een gemeente zoiets kunnen beslissen, maar daar konden ze dus niet zomaar om vragen.
NB. Zie ook de brief van Paulus aan Filemon waarbij hij de slaaf Onesimus weer terug stuurt naar zijn heer, ondanks dat Onesimus van dienst kon zijn in Paulus’ werk voor de gemeenten.

Geciteerd 2: De oproep van Jezus om lid te worden van een nieuw gezin leidt onvermijdelijk tot een loyaliteitsconflict. Aan welk gezin dien ik nu primair loyaal te zijn.

Opgemerkt 2: Nee, we zullen dit niet als een loyaliteitsconflict zien en het ook geen loyaliteitsconflict noemen. We zullen eerder spreken van een gehoorzaamheidsconflict. Het gaat dus niet om meer of minder liefde en loyaliteit voor gezin of kerk (gemeente!), maar het zal gaan om situaties waarin duidelijk speelt ‘het God meer gehoorzaam moeten zijn, dan mensen’. En dat zullen we de betrokkenen ook duidelijk moeten maken (met Gods Woord in de hand), wat nog niet betekent dat die betrokkenen die gehoorzaamheid ook kunnen plaatsen en/of willen aanvaarden. Wanneer dat laatste niet gebeurd, dan zal je moeten (willen) lijden (2) onder de consequenties van die gehoorzaamheid.
(2) Zie Handelingen 4 de verzen 13-22. De liefde tot de Joodse broeders en zusters en hun leiders gaat niet zover dat ze daarmee de gehoorzaamheid aan God niet plaatsen boven dat wat hen door de leiders en oudsten en Schriftgeleerden geboden wordt: namelijk om te zwijgen over Jezus en Zijn Naam niet meer te gebruiken onder het volk.

Geciteerd 3: Op sommige plaatsen lijkt, zoals Matteüs 15 : 3-4, Jezus pro-family te zijn en twijfelt hij aan de toewijding van de Farizeeën aan het vijfde gebod om vader en moeder te eren. Maar op andere plaatsen lijkt Hij anti-family te zijn.

Opgemerkt 3: Jezus soms pro-family en dan weer anti-family? Die tegenstelling is er niet! Bij de woorden van Jezus ‘Wie mij niet liefheeft boven vader of moeder…’ heeft niets met pro- of anti-family te maken, maar met gehoorzaamheid, zoals bij ‘Opgemerkt 2’ al is beschreven. In het in het artikel aangegeven tekstgedeelte (Matteüs 15 de verzen 3-4) gaat het juist over een spitsvondig plaatsen van de dienst aan God boven (!) het liefhebben en eren van de ouders!
En in het andere genoemde tekstgedeelte (uit Lukas 14) wordt ‘de kerk’ (de gemeente!) helemaal niet genoemd en het gaat daar niet alleen over het ‘haten’ van familie, maar ook over het ‘haten’ van eigen leven! Het gaat om het volgen van Jezus en dan kan je zelfs door ‘de kerk’ (de broeders en zusters uit eigen gemeente/kerkgenootschap) vervolgd worden.

Geciteerd 4: (…) in 1 Korintiërs 7, waar het huwelijk eerder “een concessie” is aan onze fysieke verlangens (vers 6) en ongehuwd zijn wordt aangeprezen als de manier bij uitstek om toegewijd te zijn aan onze Heere naar lichaam en geest (vers 34). Paulus zegt zelfs : ‘Het is goed voor een man om niet te trouwen’, omdat een alleenstaande, man of vrouw, meer bezorgd is over de zaken van de Heere (vers 32).

Opgemerkt 4: We hebben toch wel geleerd uit de geschiedenis van de kerk dat gebruik (misbruik) van Paulus woorden geleid heeft tot het celibaat in de RK-kerk. We kunnen en mogen 1 Korintiërs 7 beslist niet gebruiken en inzetten binnen de kerk (gemeente(n!) zoals deze schrijver hier binnen het geheel van zijn artikel ook (weer/opnieuw) probeert/doet.

Geciteerd 5: God wil dat al Zijn kinderen opgroeien tot ‘de volheid van Christus’ (Efeziërs 4 : 13). We moeten daartoe leren ons te richten naar Jezus’ prioriteiten en het huisgezin van God op de eerste plaats stellen.

Opgemerkt 5: ‘God wil‘ een heel gevaarlijk zinnetje in de monden/handen van voorgangers/kerkleiders! Wat zijn hiermee al talloze leden van Christus gemeente(n) voortgezweept en afgemat door hen! En wat “Jezus’ prioriteiten” zijn dat komt beslist niet op een Bijbels gefundeerde manier ‘uit de verf’ in dit artikel!
Uit het Bijbelgedeelte (Efeziërs 4 in z’n geheel!) waarnaar verwezen wordt, blijkt dat daar gesproken wordt over de vrucht van de Geest in het samenleven van een gemeente. Niet iets waar wij – (voort)gedreven door onze voorgangers – naar streven zullen of moeten, maar die een gemeente geschonken is en wordt. Al die genade-gaven die hen/ons geschonken zijn, die moeten wij niet in de weg staan, maar de ruimte geven om (nog verder) tot bloei en groei te komen. Dat begint met het afleggen van de oude mens en zijn kwalijke praktijken en wordt gevolgd door het aantrekken van de nieuwe mens. Dat laatste doen we vooral door steeds weer eerbiedig en gehoorzaam (gelovig!) te luisteren naar het onderwijs van Gods Woord. En daar kunnen wij allen dagelijks en op de zondagen gevolg aan geven. En het gehoorde Woord van God dát zal niet zonder vrucht blijven, maar doen al wat God behaagt (3) in het samenleven in huwelijk en gezin en in in het samenleven van de gemeente waartoe we behoren.
(3) Zie Jesaja 58 de verzen 8-12

Geciteerd 6: Het gezin van God is hier niet om de belangen van ons gezin te dienen. Integendeel, onze gezinnen zijn hier om het gezin van God te dienen.

Opgemerkt 6: Dit is een zeer verdrietige manier van een tegenstelling maken die er niet is. Het samenleven van mensen in gezinnen en in de gemeente(n) van Jezus Christus zal tot zegen zijn voor allen en ook voor de wereld om hen heen. Niet de gemeente wordt gediend, maar onze Heer Jezus Christus, die zullen wij navolgen in al ons doen en laten. En dat we dat doen, dat is van net zoveel belang in en voor het samenleven van onze gezinnen als dat het van belang is in en voor het samenleven van alle broeders en zuster in een gemeente! Hoeveel vaders (als voorgangers en als ‘oudsten’) hebben zich aan gezinstaken onttrokken (en dat gebeurt nog!) omdat ze meenden dat ze een hoger belang moesten of wilden dienen in het huisgezin van God, eerder dan die van/binnen het eigen gezin, wat toch beslist hun eerste taak/roeping is/blijft.

Geciteerd 7: Volgens het Nieuwe Testament is het huisgezin van God – niet het natuurlijke gezin – de primaire gemeenschap waar geestelijke groei plaatsvindt.

Opgemerkt 7: Hiermee wordt ook weer iets beweerd wat in de praktijk van het leven zo geheel anders kan liggen. Hoeveel mensen hebben niet geleden onder de verkondiging van Gods Woord en de gang van zaken in de gemeente/kerken waar ze lid van waren. De geestelijke groei is een zegen van God die niet afhankelijk wordt gemaakt van plaats of tijd. We worden opgeroepen om de bijeenkomsten van de gemeente niet te verzuimen en wij zullen ons – in gehoorzaamheid aan Gods Woord! – zo mogelijk altijd weer bij een gemeente voegen waar Gods Woord en de sacramenten (nog) bediend worden, maar we mogen ons voor onze geestelijke groei helemaal afhankelijk weten van het werk van Gods Woord en Geest in ons persoonlijk leven.

Bron citaten: Protestants Nederland (jrg 86/24/juli 2022) – ‘Thema: Gods huisgezin of natuurlijk gezin’ – door Joseph Hellerman.
Joseph hellerman is hoogleraar Nieuwtestamentische taal aan de Talbot School of Theology in La Mirada, Californië (VS)

‘Zo geldt ook voor jullie: wie geen afstand doet van al zijn bezittingen*, kan mijn leerling niet zijn‘ (…) ‘Wie oren heeft om te horen, moet goed luisteren!‘ (uit Lukas 14 uit de verzen 25-33 de verzen 33 en 35b)
* ‘bezittingen of ‘al wat hij heeft’ (dat kunnen dus ook familie of gemeente-relaties zijn!)

Bron afbeelding: A Clay Jar
(Consider The Costs of Discipleship)