In de ark werden slechts enkele mensen, acht in totaal*, van de watervloed gered en dat water is voorafbeelding van het water van de doop, waardoor u nu wordt gered.
(Uit 1 Petrus 3 : 20-21)

* Noach ‘met zijn huis’

Kijk daar is je ‘Rode Zee’, je ‘zondvloed’….

De troost van Gods Woord moeten we op alle aanvechtingen toepassen, zodat we leren om de gevaren die ons bedreigen, te verachten en de hoop te behouden. Zelfs dan als het er hopeloos met ons voorstaat. Ook als de dood op ons aanvalt, moeten wij ons verkwikken en tegen onszelf zeggen: “Kijk, daar is je ‘Rode Zee’, je ‘zondvloed’, je ‘doop’ en je ‘dood’, nu is je leven nog maar een handbreed verwijderd van de dood.”

Vrees echter niet: het gevaar is maar een handvol water vergeleken met een zondvloed van genade. Daarom zal de dood u niet doden, maar uw dienstknecht en medewerker zijn tot het leven.

Hoe zou de dood een christen schade kunnen doen, aangezien men toch op geen andere manier aan de dood kan ontkomen dan door de dood? Want het afsterven van het lichaam is het laatste vóór de verlossing van de geest en de opstanding van het vlees. Zoals ook het voorbeeld van Noach laat zien dat hij in de zondvloed door niets anders werd gedragen dan juist dóór de zondvloed, die alle andere mensen heeft omgebracht.

Zo was het ook met de tocht van het volk Israël door de Rode Zee, want de zee die van nature niet anders kan dan mensen overspoelen en verdrinken, moest stilstaan en het volk zo beschermen dat de golven hen niet zouden overstromen.

Wat daarom van nature niet anders dan toorn is, wordt voor de gelovigen genade en wat niet anders dan dood is, wordt leven. Bijgevolg: alle dingen, die in deze wereld te beklagen en te bewenen zijn, moeten voor u, als u tenminste in de Ark bent – dat is: als u gelooft én de beloften van God, in Christus geschonken, aangrijpt – meewerken tot uw zaligheid en vreugde (vgl. Romeinen 8 : 28).

Dat geldt ook van de dood, die u van hier wegneemt om u tot het leven te brengen – en van het graf, dat u verslindt en voor u de weg ten hemel moet worden.

Maarten Luther: Vorlesungen über 1. Mose von 1535-45, vgl. WA 42, 370, 14-36, weergave W(2), 1, 615 ff (verkort).

Gebed bij de Doop*

O Almachtige, Eeuwige God: Gij die naar uw streng oordeel de ongelovige en onboetvaardige wereld met den zondvloed gestraft hebt, en den gelovigen Noach, zijn acht zielen, uit uw grote barmhartigheid behouden en bewaard; Gij, die den verstokten Farao met al zijn volk in de Rode Zee verdronken hebt, en uw volk Israël droogvoets daardoor geleid, door hetwelke de Doop beduid werd; wij bidden U, bij uw grondeloze barmhartigheid, dat Gij deze kinderen genadiglijk wilt aanzien, en door uw Heiligen Geest uw Zoon Jezus Christus inlijven; opdat zij met Hem in zijn dood begraven worden, en met Hem mogen opstaan in een nieuw leven; opdat zij hun kruis, Hem dagelijks navolgende, vrolijk dragen mogen, Hem aanhangende met waarachtig geloof, vaste hoop en vurige liefde; opdat zij dit leven (hetwelk toch niet anders is dan een gestadige dood) om uwentwil, getroost, verlaten, en ten laatsten dage voor den rechterstoel van Christus, uw Zoon, zonder verschrikken (1) mogen verschijnen, door Hem, onzen Heere Jezus Christus, uw Zoon, die met U en de Heiligen Geest, één enig God, leeft en regeert in eeuwigheid. Amen.
* Uit Liturgie van de Gereformeerde Kerken in Nederland – Formulier om de heilige doop aan kleine kinderen van de gelovigen te bedienen.

(1) Zie Handelingen 17  : 31 en 1 Petrus 3 : 21b en 22a.

Bron tekst:  info@maartenluther-citaten.nl  – www.maartenluther.com
Wilt u deze Luthercitaten ter kennismaking doorsturen aan uw vrienden? Er zijn geen kosten aan verbonden als iemand deze wekelijkse citaten zelf ook graag wil ontvangen.

Bron afbeelding:  SlideShare