De steen die (tempel)bouwers afkeurden
is een hoeksteen geworden.
Dit is het werk van de Heer,
een wonder in onze ogen.
(Psalm 118 : 22-23)

Een bouwwerk van de Geest…

Voeg u bij Hem, bij de levende (tempel)steen die door de mensen werd afgekeurd maar door God werd ​uitgekozen​ om zijn kostbaarheid.
(1 Petrus 2 : 4)

Mijn Zoon Jezus is de levende steen. Hij was dood en is weer levend geworden. En Hij wil niet alleen zijn. In de wereld waarin jij leeft, heb Ik een kerk, een gemeente, een huisgezin. Jezus is daarvan de levende Hoeksteen. En aan jou vraag Ik: Voeg je bij Jezus als de levende steen! Want Hij wil niet alleen zijn. Hij werd door mensen afgekeurd. Hij werd de dood in gejaagd. Hij ging een weg die niemand anders kon gaan. Dat deed Hij, Mijn Zoon, in wie Ik vreugde vind. Voeg je bij Hem. Blijf niet alleen staan, maar verbind je met Hem. Je zult ervan tot leven komen.

(…) 19 Zo bent u dus geen ​vreemdelingen​ of gasten meer (1), maar burgers, net als de ​heiligen, en huisgenoten van God, 20 gebouwd op het fundament van de ​apostelen​ en profeten, met ​Christus​ ​Jezus​ zelf als de ​hoeksteen. 21 Vanuit Hem groeit het hele (tempel)gebouw, steen voor steen, uit tot een ​tempel​ die gewijd is aan Hem, de ​Heer, 22 in wie ook u samen opgebouwd wordt tot een plaats waar God woont door zijn Geest.

Geloven in Jezus betekent ook lid zijn van een gemeente. Je hoort wel eens: ‘Ik geloof in Jezus, maar ga niet naar de kerk.’
Maar de apostel Paulus kan zich daar niets bij voorstellen. Je maakt deel uit van een grote familie. Met broers en zussen. Je bent samen Gods kinderen. In je eentje geloven is zoiets als een vierkante cirkel, droog water, vuur dat koud is.
Je bent als gelovige een steen in een bouwwerk. Je hoort wel eens zeggen ‘We zijn tot elkaar veroordeeld.’ Het Evangelie zegt: ‘God veroordeelt je niet tot elkaar.’ Hij heeft ons aan elkaar gegeven tot steun.
En het bouwwerk is nog niet klaar en nog niet af. Zoals er aan kathedralen vaak generaties lang gebouwd werd, zo is deze tempel nog niet af. Onze inzet en toewijding is nog steeds nodig.

(1) (…) 11 Bedenk daarom dat u – u die eigenlijk door uw afkomst heidenen bent en onbesnedenen genoemd wordt door hen die door mensenhanden ​besneden​ zijn – 12 bedenk dat u destijds niet verbonden was met ​Christus, geen deel had aan het burgerschap van Israël en niet betrokken was bij de verbondssluitingen en de beloften die daarbij hoorden. U leefde in een wereld zonder hoop en zonder God. 13 Maar nu bent u, die eens ver weg was, in ​Christus​ ​Jezus​ dichtbij gekomen, door Zijn bloed.

14 Want Hij is onze ​vrede, Hij die met zijn dood de twee werelden één heeft gemaakt, de muur van vijandschap ertussen heeft afgebroken 15 en de wet met zijn geboden en voorschriften buiten werking heeft gesteld, om uit die twee in Zichzelf één nieuwe mens te scheppen. Zo bracht Hij ​vrede​ 16 en verzoende Hij door het ​kruis​ beide in één lichaam met God, door in Zijn lichaam de vijandschap te doden. (Uit Efeziërs 2)

Bron eerste citaat:  ‘TijdmetJezus.nl‘ – zaterdag 11 mei 2019 – ds. Jos Douma.
Bron tweede citaat: Dag in dag uit 2019 – 11 mei 2019 – Leger des Heils | Ark Media

Bron afbeelding:  Mission Venture Ministries