Gered uit de doodsrivier in een biezen-arkje…

(…) 22 Toen gaf de ​farao​ aan heel zijn volk het bevel om alle Hebreeuwse jongens die geboren werden in de ​Nijl​ te gooien; de meisjes mochten in leven blijven. (Uit Exodus 1)

(…) 1 Een man uit de ​stam​ Levi​ trouwde met een vrouw uit diezelfde ​stam. 2 Zij werd zwanger en bracht een zoon ter wereld. Het was een mooi ​kind​ en ze hield het verborgen, drie maanden lang. 3 Toen ze geen kans zag haar zoon nog langer verborgen te houden, nam ze een mand van ​papyrus, bestreek die met pek en teer, legde het ​kind​ erin en zette de mand tussen het riet langs de oever van de ​Nijl. 4 De zuster van het ​kind​ ging een eind verderop staan, om te zien wat er met hem zou gebeuren.

(…) 9 De dochter van de ​farao​ zei tegen de vrouw: ‘Neem dit ​kind​ mee en voed het voor me. Ik zal u ervoor betalen.’ De vrouw nam het ​kind​ mee en voedde het. 10 Toen het groot genoeg was, bracht ze het naar de dochter van de ​farao. Deze nam het ​kind​ aan als haar eigen zoon. Ze noemde hem ​Mozes, ‘want,’ zei ze, ‘ik (!) heb hem uit het water gehaald (gered).’ (Uit Exodus 2)

(…) Zij werd zwanger… (vs. 2)

Je houdt je adem in als je het leest: wie durft er nog kinderen te krijgen onder zo’n regiem?

Wat zal er van dit kind worden?

Dat heeft Mozes’ moeder zich ongetwijfeld afgevraagd. Wat is er door haar heen gegaan toen de dag van de geboorte naderde? Ze baarde een zoon en zag dat hij goed was. Dan breekt de onderduiktijd aan. Hoe houd je een kind verborgen voor mensen? Dat kan maar een beperkte periode…

Samen met haar dochter bedenkt ze een plan om hem in leven te houden. In de tijd dat alle eerstgeboren jongetjes in de Nijl worden verdronken, heeft ze geen andere keus. Ze gaat haar kind aan het water toevertrouwen. Ze maakt een reddingsarkje van biezen, met pek bestreken, en zet haar zoon in de Nijl.

Is het een gewaagd plan van een wanhopige moeder, of van een moeder die erop vertrouwt dat God haar verborgen kind niet uit het oog verliest?

(…) Mijn ziel smacht naar de redding die U brengt
in Uw Woord (beloften!) heb ik mijn hoop gesteld…
(Psalm 119 : 81)

(…) In de ark werden slechts enkele mensen, acht in totaal, van de watervloed gered, 21 en dat water is een voorafbeelding van het water van de Doop, waardoor u nu wordt gered. De doop wast niet het vuil van uw lichaam, het is een vraag aan God om een zuiver geweten. Hierom kunt u vragen dankzij de opstanding van ​Jezus​ ​Christus, 22 die de hemel is binnengegaan en nu aan Gods rechterhand zit, terwijl de ​engelen, machten en krachten aan Hem onderworpen zijn. (Uit 1 Petrus 3)

>>> Opgedragen aan Siem Christoph (Hoogland, 18 januari 2018)
en aan zijn ouders en zusjes! <<<

Bron tekst:  Bijbels Dagboek – Dag in dag uit 2018 – Zondag 4 februari – Leger des Heils | Ark Media

Bron afbeelding:  Grace Baptist Church